Οι «παρείσακτοι» και οι «αναγνωρισμένοι»
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2007/05/14
Παραθέτω ένα πολύ μικρό απόσπασμα από ένα κείμενο που πιστεύω ότι διατυπώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το πόσο ανάρμοστο είναι το οποιοδήποτε θρησκευτικό μήνυμα στα σχολεία (και κατ’επέκταση σε οποιαδήποτε υπηρεσία του κράτους.) Πρόκειται για την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των Η.Π.Α. στην υπόθεση «Santa Fe Independent Sch. Dist. v. Doe, 530 U.S. 290» το έτος 2000:
Η εναγκάλιση ενός θρησκευτικού μηνύματος από το σχολείο είναι ανεπίτρεπτη διότι στέλνει το συμπληρωματικό μήνυμα προς τα μέλη του ακροατηρίου που είναι αλλόθρησκοι «ότι είναι παρείσακτοι, ότι δεν είναι πλήρως μέλη της πολιτειακής κοινωνίας, και ένα συνοδευτικό μήνυμα προς τους ομόθρησκους ότι εκείνοι είναι αναγνωρισμένα, ευνοούμενα μέλη της πολιτειακής κοινωνίας.»
…και επειδή η μετάφραση ήταν δική μου, χωρίς εγώ να είμαι επαγγελματίας μεταφραστής, ιδού και το πρωτότυπο:
School sponsorship of a religious message is impermissible because it sends the ancillary message to members of the audience who are nonadherents «that they are outsiders, not full members of the political community, and an accompanying message to adherents that they are insiders, favored members of the political community.»
Βέβαια, για να μπορέσουν κάποιες τόσο «λεπτές» έννοιες να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους δικούς μας νομοθέτες θα πρέπει πρώτα να φύγουν από το Σύνταγμα της Ελλάδας οι αισχρότητες περί επικρατούσας θρησκείας κλπ.
Βλέπετε, έτσι όπως είναι αυτή τη στιγμή το Σύνταγμα, ο διαχωρισμός των μελών της κοινωνίας σε «παρείσακτα» και «αναγνωρισμένα» είναι συνταγματικά κατωχυρωμένος.
Το άρθρο αυτό βασίστηκε σε σχόλιο που πρόσθεσα σε συζήτηση που γίνεται στο «Βήμα Ιδεών» (http://www.vimaideon.gr/Forums/Forum.aspx?g=posts&t=5) το οποίο όμως δεν συνιστώ γιατί πάσχει από τεχνικής απόψεως.
Διαβάστε περισσότερα για τη δημοφιλή παράνοια που ονομάζεται θρησκεία:
Θρησκεία στο ιστολόγιο του Διαγόρα
Θρησκεία σε όλο το WordPress
Copyright © 2007 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Tvxs.gr: Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις θρησκευτικές ελευθερίες στην Ελλάδα « Διαγόρας ο Μήλιος said
[…] με τα ίδια κριτήρια με τα οποία θα κρινόντουσαν οι ίδιες καταστάσεις εντός των Η.Π.Α., και προφανώς, σε σύγκριση με διάφορες άλλες […]
Αόρατη Μελάνη said
Από την πρόσφατη ανάρτησή του elawyer «απομάκρυνση θρησκευτικών συμβόλων από δικαστικές αίθουσες»
http://elawyer.blogspot.com/2009/11/apo.html
«…αποτελεί κοινό τόπο σε όλα τα εγχειρίδια συνταγματικού δικαίου ότι η αναφορά του Συντάγματος σε «επικρατούσα θρησκεία» αποτελεί μια ιστορική διάπίστωση του συνταγματικού νομοθέτη του 1975 χωρίς κανένα απολύτως κανονιστικό περιεχόμενο.»
Διαγόρας ο Μήλιος said
Ακόμα κι έτσι να είναι, (που δεν είμαι και τόσο σίγουρος,) παρ’ όλα αυτά, εξετάζοντας αυτή τη «διαπίστωση» από κοινωνική και όχι νομική σκοπιά, δεν διαχωρίζει τα μέλη της κοινωνίας σε «παρείσακτα» και «αναγνωρισμένα»;
Αόρατη Μελάνη said
Από κοινωνική σκοπιά, ναι, τα διαχωρίζει. Καλό είναι όμως να γνωρίζουμε την αποδεκτή νομική ερμηνεία, ώστε να αντιμετωπίζουμε το επιχείρημα που συχνά ακούγεται υπέρ των θρησκευτικών συμβόλων, προσευχής, θρησκευτικών στα σχολεία κλπ. «το λέει το σύνταγμα». Κάπου αλλού λέει ο elawyer ότι η διαπίστωση πως μια θρησκεία είναι επικρατούσα, δεν σημαίνει ότι οφείλουμε να φροντίσουμε να παραμείνει έτσι.
Διαγόρας ο Μήλιος said
Ήξερα ότι κάποια συζήτηση είχε γίνει στο παρελθόν γύρω από αυτό το θέμα, αλλά δεν θυμόμουν που. Τώρα εντελώς τυχαία τη βρήκα: Undantag – «Ελευθερία έκφρασης – Κρατική Εξουσία σημειώσατε … ;» και ειδικά το σχόλιο 29