Kάθε νέο άρθροΓελοιογραφία: Στο μαιευτήριο
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2008/06/25
Για σήμερα σας έχω μία γελοιογραφία, με την ευκαιρία της γέννησης του γιού μου:
Η αντιγραφή είναι ελεύθερη, αρκεί κάθε αντίγραφο να συνοδεύεται από αναφορά στην παρούσα σελίδα.
Το βρήκα στο lolgod. Αρχικά μάλλον προέρχεται από το atheistcartoons.com.
Το μετέφρασα, και έφτιαξα λίγο τον παπά για να δείχνει ορθόδοξος.
Copyright © 2008 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
Διαγόρας ο Μήλιος 
Θου Βου said
Διαγόρα,να σου ζήσει ο γιός και να τον δεις να προκόβει κατ άμφω!
στο προαύλιο τού μαιευτηρίου «Μητέρα» υπάρχει ένα παρεκκλησάκι δωρεά ενός γυναικολόγου.
Αν βρεθείς κοντά εκεί,ρώτα να σου πουν την ιστορια του,έτσι από περιέργεια.
Διαγόρας said
Ευχαριστώ, Θου Βου! C-:=
dmast said
Να σου ζήσει!!!!!
The Mortgage Of God "The Book" said
Εύχομαι στον νεογέννητο γιο σου να ζήσει και να είναι ευτυχισμένος, σε έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που ζούμε εμείς.
Εύχομαι να είσαι καλά για να δεις τις σελίδες της ζωής του να γεμίζουν από χαρά.
Μια νέα ζωή που ήρθε στον κόσμο είναι σαν γιορτή που κρατάει για πάντα.
R.McDarren
Και όλοι στο Clan :)
Διαγόρας said
Ευχαριστώ Dmast, Roland και Mortgage Clan! (Is it officially a Clan, then?) C-:=
Νικος Δ. said
Να σου ζήσει Διαγόρα!
Περιμένουμε προσκλητήριο για την βάφτιση !!
The Mortgage Of God "The Book" said
Νονός του «Clan» είναι ο ΘουΒου!!!!
πολύ πειστικός ο παπάς στη γελοιογραφία, έχεις ταλέντο.
R.McDarren
Mandarin said
Διαγόρα σου έχει ξεφύγει ένα pixel πορτοκαλί ακριβώς πίσω από το καλυμμαύκι του παπά στην κορυφή των μαλλιών του.
Διαγόρας said
Ευχαριστώ, Νίκο Δ! C-:=
Ο γιός μου θα βαπτιστεί, αν και όταν το αποφασίσει ο ίδιος. Πράγμα που πρακτικά αποκλείει το ενδεχόμενο να βαπτιστεί μέσα στα επόμενα δώδεκα χρόνια.
Roland, παρατήρησες φαίνεται πως μία από τις βελτιώσεις που έκανα στον παπά ήταν να διπλασιάσω την κοιλιά του!
Mandarin, στο συκεκριμένο έργο προσπάθησα να βελτιώσω όσο μπορούσα το λόγο όγκου εργασίας προς αποτέλεσμα, και να αποδείξω στον εαυτό μου πως δεν είμαι κατ’ανάγκη τελειομανής. Όποιος θέλει, πάντως, μπορεί να ξεκινήσει από την αρχική εικόνα (παρέθεσα σύνδεσμο) και να δει αν μπορεί να κάνει καλύτερη δουλειά. =;-)
atheofobos said
Να σου ζήσει ο γιός.
Ελπίζω να τον βαπτίσεις με ένα ωραίο χριστιανικό όνομα όπως πχ Νεκτάριος ή Χρυσοβαλάντης που είναι και της μόδας!
Π said
(Από την ώρα που έβαλα το σχόλιο στο προηγούμενο ποστ ψάχνω να βρω κάποιο χωρίο κατάλληλο για την περίσταση, αλλά δεν ευτύχησα… Ατυχήσας λοιπόν λέω απλώς:) Με υγεία και χαρά!
Abravanel said
Περιτομή και βάπτιση ΤΩΡΑ μπας και σώσει και τον πατέρα! :Ρ
Να σου ζήσει πάντα ευτυχισμένος!
Πυγοσκελής η Α* said
Να σου ζήσει.*
Πολύχρονος και τυχερός να’ναι, με μάτια και μυαλό πάντα ανοιχτά (με μια μικρή επιφύλαξη).
*ας είναι καλά η επιστήμη που έριξε την βρεφική και γυναικεία περιγεννητική θνησιμότητα στο ελάχιστο κι έκανε την ευχή πραγματικότητα.
The Mortgage Of God "The Book" said
Ο γιος, ίσως με τάματα στην παναγία της Τήνου, την παναγία τη Σουμελά, τους αγίους σαράντα και μια σπονδή day in day out στους αγίους πάντες, μπορεί να έχει ένα μικρό περιθώριο να σωθεί… μιάς και αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα…
όσο για τον πατέρα … …
θα πλέει αιώνια στη φωτιά της κολάσεως, θα σιγοβράζει μέσα σε καζάνια με λάδι, θα πίνει ούζα στην υγειά των κολασμένων, όπως με γλαφυρότητα περιγράφει ο Carlin …
Έ ρε γλέντια!!!
(έκφραση που την διάβασα κάπου και μου άρεσε πολύ)
Roland McDarren
pølsemannen said
Φοβερό! Να σου ζήσει ο πρίγκηψ! :-)
(Βέβαια η δήλωση του κυρίου στο σκίτσο είναι απολύτως αληθής. Τα παιδιά είναι άγραφες κασέτες. Μετά πέφτει πάνω τους ότι θρησκειοτέτοιο μπορεί να φανταστεί κανείς, ανάλογα με τον τόπο γέννησης…).
Αόρατη Μελάνη said
Με γεια το νέον μέλος!
Εύχομαι να τον δεις όπως ποθεί εκείνος.
Iokaste said
Να σου ζήσει!!! (πολύ καλό το σκιτσάκι!!)
Διαγόρας said
Ευχαριστώ πολύ, Αθεόφοβε! Το παιδί έχει ήδη λάβει ένα όνομα που είναι ξακουστό ανά την οικουμένη ως Ελληνικό, και συγχρόνως όχι ασυνήθιστο.
Ευχαριστώ πολύ, Π! Τι τα θες, εγώ ανέκαθεν σε τέτοιες περιπτώσεις έλεγα στους γονείς «εεε, τι εύχονται σε τέτοιες περιπτώσεις;»
Ευχαριστώ πολύ, Abravanel! Εγώ πάντως τη «σωτηρία» τη βλέπω διαφορετικά… σωτηρία από τη δεισιδαιμονία. Από αυτή την άποψη εγώ και η γυναίκα μου έχουμε ήδη σωθεί, και θα φροντίσουμε, χωρίς να γινόμαστε πιεστικοί, να σωθεί και το παιδί μας. Με την «επικρατούσα» ερμηνεία της λέξης, έτσι κι αλλιώς δεν σώζεται κανείς, όπως έχω εξηγήσει εδώ.
Ευχαριστώ πολύ, Πιγκουΐνα! (Δεν μας ξεγελάς με τις μεταμφιέσεις σου, το φράκο δεν κρύβεται.) Στα προσεχώς είναι ένα γνωμικό του Richard Dawkins που λέει το ίδιο πράγμα με τον τίτλο του άρθρου.
Roland, πράγματι χρησιμοποιείς τα Ελληνικά να ήταν η μητρική σου γλώσσα.
Ευχαριστώ πολύ, Polsemannen! Το ζήτημα είναι ότι η κασέτα δεν είναι δυνατόν να μείνει άγραφη: αν δεν γράψουν κάτι οι γονείς αυτή θα γράψει ό,τι λάχει, κι έτσι οι γονείς οφείλουν να επιληφθούν του θέματος. Τώρα, αν ήμασταν αγράμματοι χωριάτες τα θρησκειοτέτοια θα ήταν ίσως η καλύτερη επιλογή για το παιδί μας, επειδή όμως δεν είμαστε, η κασέτα θα πρέπει αναγκαστικά να γραφεί με άλλα πράγματα, προς το αντικειμενικότερον και το ορθολογικότερον.
Ευχαριστώ πολύ, Αόρατη Μελάνη! Πολύ ωραία ευχή. Αλήθεια, σε μεγάλο βαθμό, μου φαίνεται πως δεν είναι δυνατόν να δουλέψει αλλιώς το πράγμα.
Ευχαριστώ πολύ, Ιοκάστη!
Υ.Γ.
Δεν ξέρω σε ποιούς να πω «και στα δικά σας» γιατί δεν ξέρω ποιοί είναι ήδη γονείς, ποιοί είναι μέλλοντες γονείς, και ποιοί έχουν την προνοητικότητα που δεν είχα εγώ και το έχουν πάρει απόφαση πως τα παιδιά παραείναι μπελάς.
Θου Βου said
@Διαγόρα
τελικά παραδέχθηκες το αυτονόητο:
«ποιοί έχουν την προνοητικότητα που δεν είχα εγώ και το έχουν πάρει απόφαση πως τα παιδιά παραείναι μπελάς.»
η ιδια η γέννηση ενός παιδιού είναι γεγονός ελάχιστα «ορθολογικό»,με την έννοια που νομίζω ότι αποδίδεις στην λέξη.
Διαγόρας said
Πω-πω Θου Βου, μεγάλο θέμα άνοιξες, θα σου απαντήσω όταν βρω την ευκαιρία, σε άλλο θέμα, για να μην το ξεσκίσουμε τούτο εδώ. =;-D
Iokaste said
Χεχε, όντως η ευθύνη του να μεγαλώσεις ένα παιδί μου φαίνεται το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο. Λέω να το αποφύγω όσο μπορώ.. Αλλά δεν θέλω να σε τρομάξω, ακούγεται σαν να είναι και το πιο υπέροχο πράγμα στον κόσμο ταυτόχρονα, αρκεί να είναι έτοιμος κανείς… Μια χαρά θα τα πας, φαίνεται να έχεις καλές προδιαγραφές για πατέρας :)
Κι όντως όσο κι αν ακούγεται ωραίο το να προσπαθήσουν οι γονείς να μην επηρεάσουν καθόλου το παιδί τους και να το αφήσουν να διαμορφώσει εντελώς μόνο του την προσωπικότητά του, είναι πολύ ουτοπικό γιατί θα λάβει τόσες πολλές επιρροές από το περιβάλλον του (στην πλειοψηφία τους αρνητικές κατά την γνώμη μου) που θα πρέπει να υπάρχει ένα αντίβαρο για να δημιουργηθούν τουλάχιστον οι προοπτικές για μια σωστή κριτική σκέψη…
Αλλά προς το παρόν νομίζω ότι απλά θα χαίρεστε με την γλύκα που έχει αυτό το μικρό πλασματάκι, μετά με τους χαριτωμένους ήχους που θα βγάζει και θα ψάχνετε να δείτε τι θέλει να πει ο ποιητής, αργότερα με το αβέβαιο αλλά απίστευτα γλυκό βήμα του πελαργού κλπ.. (ναι τα αγαπάω τα μωράκια γενικά, ενθουσιάζομαι)..
noa6064 said
Άιντε πάλι ευχές από την αρχή γιατί το χτεσινό σχόλιο εξηφανίσθη.
Να ζήσει ο μικρός.
Θου Βου said
@Διαγόρα
τέτοιες όμορφες στιγμές τα επιχειρήματα κι οι λογικοί συλλογισμοί υποχωρούν-και καλώς-μπροστά στη χαρά και τις ευχές.
βίωσε όσο γίνεται πληρέστερα τη μοναδική πραγματικότητα που εκτυλισσεται εμπρός στα μάτια σου κι έχουμε καιρό(έτσι θέλω να ελπίζω) για τα ιδεολογήματα μας.
ΥΓ.το ξεσκάτισμα δεν είναι τοσο τρομακτικό οσο φαντάζει κι ο θηλασμός είναι το καλυτερο δώρο για τον ξαφνιασμένο μικρό σου και για την ψυχολογία της μαμάς του :)
Διαγόρας said
Ευχαριστώ πολύ, Noa6064. Πάντως δεν βρήκα τίποτα, ούτε στα «προς έγκριση», ούτε στο σπαμ.
Θου Βου, το ξεσκάτισμα έχω σκοπό να το αποφύγω «όπως ο διάολος το λιβάνι», αν και αναγνωρίζω πως υπάρχει πιθανότητα να μην γίνεται αλλιώς. Εξαρτάται από το πόσο θα εξουθενώνεται η μαμά από την αγρυπνία και από όλα τα άλλα που θα έχει να κάνει, όπως π.χ. το θηλασμό, ο οποίος βαίνει ήδη καλώς.
Bright said
Διαγόρα να σου ζήση στην αρχή όπως θες εσύ αργότερα όπως θα θέλει αυτός!!!
plagal said
Σου ευχομαι να πανηγυρησεις μαζι με τον γιο σου την γεννηση των παιδιων των παιδιων του. :lol:
SimonSays said
Συγχαρητήρια σε εσένα και τη γυναίκα σου. Να σας ζήσει! :)
Νικος Δ. said
Διαγόρα,
κάνε προπόνηση στο ξεσκάτισμα, όσο θηλάζει την μαμά του. Αυτό θα σου δώσει την ευκαιρία της σταδιακής προσαρμογής στην διαδικασία. Και αυτό γιατί όσο θηλάζει, τα υποπροϊόντα της πεπτικής διαδικασίας(*) είναι άσηπτα και δεν αποτελούν προσβολή για την όσφρηση, παρά μόνο για την όραση (αν είσαι απρόσεκτος, και για την αφή…). Μόλις αρχίσει το γάλα-σκόνη, ποιός είδε (ή μάλλον «μύρισε») τον Θεό και δεν τον εφοβήθηκε!!
Θα πάρεις μια πρώτη
γεύσημυρωδιά του πως είναι η κόλαση που θα καταλήξεις μετά το πέραςτης εφήμερης επί του πλανήτου μας ζωή.
Νίκος
(*) Η politically correct γλώσσα παραπάνω προέκυψε καθώς επηρρεάστηκα από το βίντεο του carlin http://uk.youtube.com/watch?v=h67k9eEw9AY για την soft language.
Ειδα 5-6 βιντεάκια του, καθώς δεν τον ήξερα. Ο τύπος είναι άπαιχτος. Αλαφρύ το χώμα. Ο θεός να συγχωρέσει την ψυχή του :-)
ΑΠΟΚ.17;16 said
Με τις καλλίτερες ευχές!!
Έχει διαπιστωθεί ότι, στη διάρκεια του πρώτου έτους περίπου, το βρέφος προσκολλάται συναισθηματικά στο ενήλικο άτομο που το φροντίζει, συνήθως στη μητέρα του. Όταν νιώθει την ασφάλεια αυτού του δεσμού, το μωρό αναπτύσσει καλύτερες σχέσεις με τους άλλους από ό,τι τα μωρά που δεν απολαμβάνουν τη σιγουριά του δεσμού με το γονέα. Πιστεύεται ότι αυτός ο δεσμός με τη μητέρα του πρέπει να έχει εδραιωθεί μέχρι να φτάσει το παιδί στην ηλικία των τριών ετών, λέει το βιβλίο Βρέφη (Infants), «[τα μωρά] είναι έτοιμα να αγαπήσουν και να αγαπηθούν». Όταν ένα βρέφος κλαίει, συνήθως παρακαλεί τους γονείς του: «Κοιτάξτε με!» Είναι σημαντικό να ανταποκριθούν τρυφερά οι γονείς. Μέσω αυτών των αλληλεπιδράσεων, το μωρό αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να κάνει γνωστές τις ανάγκες του στους άλλους. Μαθαίνει να δημιουργεί κοινωνικές σχέσεις με τους άλλους.
Επίσης, σύμφωνα με τη Δρ Γκάναρ, το μωρό που λαβαίνει την ανταπόκριση που ζητάει παράγει λιγότερη κορτιζόλη, μια ορμόνη του στρες. Ακόμη και όταν αναστατώνεται, το στρες απομακρύνεται συντομότερα.
«Στην πραγματικότητα ,τα μωρά που λαβαίνουν φροντίδα γρήγορα και ανελλιπώς, ιδιαίτερα τους πρώτους 6-8 μήνες της ζωής τους, κλαίνε λιγότερο από τα μωρά των οποίων οι γονείς αγνοούν το κλάμα τους». Εξίσου σημαντικό είναι το να διαφοροποιείτε τις αντιδράσεις σας. Αν αντιδράτε κάθε φορά με τον ίδιο τρόπο, όπως ταΐζοντάς το ή παίρνοντάς το στην αγκαλιά σας, τότε μπορεί πράγματι να κακομάθει. Μερικές φορές, ίσως αρκεί να δείξετε με τη φωνή σας ότι λάβατε υπόψη σας το κλάμα του. Ή, μπορεί να είναι αποτελεσματικό το να πλησιάσετε το μωρό και να μιλήσετε απαλά στο αφτί του. Κάτι άλλο που μπορεί να βοηθήσει είναι να το αγγίξετε με το χέρι σας στην πλάτη ή στο στομάχι.
«Δουλειά του μωρού είναι να κλαίει». Έτσι λέει μια παροιμία της Άπω Ανατολής. Για το μωρό, το κλάμα είναι ο κύριος τρόπος για να εκφράσει αυτό που θέλει. Πώς θα νιώθατε εσείς αν σας αγνοούσαν κάθε φορά που ζητούσατε κάτι; Άρα λοιπόν, πώς θα ένιωθε το μωρό σας, που είναι αβοήθητο χωρίς κάποιον να το φροντίζει, αν το αψηφούσατε κάθε φορά που λαχταρούσε την προσοχή σας; Αυτά!!
Αόρατη Μελάνη said
Διαγόρα, εγώ ένα πράμα θα σου πω, ως παθούσα:
ευχή και κατάρα, ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΙΜΙΖΕΤΕ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΑΣ!
Δεν πάει να κλαίει, δεν πάει να χτυπιέται, θα το αφήνετε κάτω, στην κούνια, στο κρεβάτι, όπου θέλετε, αλλά πάντως όχι στην αγκαλιά – και κυρίως όχι περπατώντας πάνω-κάτω και τραγουδώντας. Έχω αφήσει τα κόκαλά μου κι έχω λιώσει το διάδρομο του σπιτιού με αυτήν τη μέθοδο. Όσο είναι ακόμη πολύ μικρούλι και λαφρύ, είναι ωραία. Άμα πάρει να φουσκώνει, θα σου πω εγώ τι εστί βερύκοκο! Να βηματίζεις σημειωτόν στις 3 το πρωί με 5 κιλά στην αγκαλιά!
Α ναι, και μην ακούς κανέναν, όλοι θα έχουν να σου πουν το μακρύ και το κοντό τους και θα σε πρήξουνε! (εκτός από μένα φυσικά :-D)
stardust30 said
Διαγόρα,
Κατ’ αρχήν συγχαρητήρια για τη νέα σελίδα που άνοιξες στη ζωή σου – και στη ζωή του γιού σου.
Κατά δεύτερον εύχομαι να ζήσει όσο πιο ευτυχισμένα μπορεί και ελπίζω το περιβάλλον που θα κληρονομήσει να είναι καλύτερο από αυτό που ζούμε τώρα.
Κάτι τέτοιες ώρες σκέφτομαι τί θα αφήσουμε ως πολιτιστική κληρονομιά στις επόμενες γενιές και τί παράδειγμα θα δώσουμε. Μακάρι να καταλάβουν τα λάθη μας και να μην τα επαναλάβουν. Αν μη τί άλλο ας κάνουν τα δικά τους λάθη και ας μάθουν πως στη ζωή πρέπει πάντα να βρίσκεις τη δύναμη να αντλείς από τις εύκολες στιγμές για τις δύσκολες που θα’ρθουν.
Περιττό να πω πως σε συγχαίρω και επικροτώ την απόφασή σου να μην βαπτιστεί χωρίς τη θέλησή του.
Ήξερα τη φράση «Ωραίος σαν Έλληνας» τώρα έμαθα και τη φράση «Ωραίος σαν έλληνας πατέρας».
Andros said
Congratulations to you and best wishes for a long happy life to your son. May he grow up in a more enlightened society than ours.
parmenidis said
…να έχει χρόνια γεμάτα στιγμες γνώσης ευτυχίας και δημιουργικότητας
http://parmenidis.wordpress.com/
nespa45 said
Άντε ρε να σου ζήσει (χαζομπαμπά χεχε)!!!!
Διαγόρας said
Ευχαριστώ πολύ, Bright! Το να μου ζήσει στην αρχή όπως θέλω εγώ θα το παλέψω. Για το ότι θα ζήσει αργότερα όπως θα θέλει αυτός δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία!
Ευχαριστώ πολύ, Plagal!
Ευχαριστώ πολύ, Simon!
LoL, Νίκο Δ., απ’ότι βλέπω την έχεις περάσει τη σχετική θητεία!
Ευχαριστώ πολύ, ΑΠΟΚ.17;16! Ευχαριστώ και για τις συμβουλές. Η γυναίκα μου διαβάζει βιβλία επί του θέματος, και ήμουν πιό ενήμερος προς την εκδοχή που περιγράφει η Αόρατη Μελάνη. Θα το ψάξουμε απ’όλες τις απόψεις πάντως.
Ευχαριστώ πολύ, stardust30! C-:=
Ευχαριστώ πολύ, Andros! Ελπίζω να μεγαλώσει σε μία πιό «φωτισμένη» κοινωνία απ’ότι η δική μας, και προσπαθώ κι εγώ το κατά δύναμιν γι’αυτό το σκοπό. c:=
Ευχαριστώ πολύ, Παρμενίδη!
Ευχαριστώ πολύ, nespa45!
doctor said
Ως χαζομπαμπάς κι εγώ, σου εύχομαι να σου ζήσει και να σε μουρλάνει!!!
doctor
resident said
Διαγόρα,να σου ζήσει!
Διαγόρας said
Ευχαριστώ πολύ, Doctor!
Ευχαριστώ πολύ, Resident!
Κερκυραίος said
να ζήσει το παιδάκι! Τι κρίμα όμως που θα έχει πατέρα άθεο, υλιστή με κόμπεξ(βλ. διαγραφή Αγ.Δημητρίου, Αγ.Πνεύματος, απαγορευτικά αυτοκόλλητα πάνω στις Αγ.Γραφές)εναντίον της θρησκείας.Και κάτι άλλο. Μήπως το παιδάκι πρέπει να αποφασίσει μόνο και χωρίς πιέσεις ποιά γλώσσα θα μιλάει, ποιας εθνικότητας θα είναι, τι θα τρώει, τι βιβλία θα διαβάζει κτλ κτλ. Μήπως θα ήταν καλό να περιμένει μετά τα 12 ΚΑΙ για όλα αυτά?
Διαγόρας said
Ευχαριστώ πολύ, Κερκυραίε.
Το αν έχω κόμπλεξ, και το αν θα τα μεταδώσω στο παιδί μου, είναι και τα δύο πράγματα που εσύ δεν είσαι σε θέση να γνωρίζεις, (το να εξάγεις συμπεράσματα από τη διαδικτυακή μου προσωπικότητα είναι υπερφίαλο,) αλλά καλό θα ήταν να έχεις υπόψιν σου την άλλη πλευρά του νομίσματος, δηλαδή ότι η θρησκεία και οι παρελκόμενες δοξασίες, ο παράλογος τρόπος σκέψης που απαιτεί, και ειδικά οι καλλιεργούμενες φοβίες, ενοχές, και μακάβριοι συμβολισμοί της χριστιανικής θρησκείας είναι οι τέλειες προϋποθέσεις για τη δημιουργία κόμπλεξ.
Από πλευράς γλώσσας, το παιδάκι θα έχει μπόλικες επιλογές, καθώς η μαμά δεν είναι Ελληνίδα, αλλά μεταξύ μας μιλάμε αγγλικά, οπότε το παιδάκι θα μεγαλώσει μιλώντας τρεις γλώσσες.
Από πλευράς εθνικότητας, όπως καταλαβαίνεις το παιδάκι θα έχει διπλή, αλλά ως πολίτης του κόσμου μηδαμινή σημασία έχει αυτό. Πάντως, αν είναι του χεριού μου, θα προσπαθήσω να το προστατέψω από τις εθνικιστικές σαχλαμάρες με τις οποίες πλένουν παιδικά μυαλά στα ελληνικά σχολεία.
Ως προς το τι θα τρώει, θα αστειεύεσαι βέβαια αν νομίζεις πως μπορούμε να του επιβάλλουμε κάποιες προτιμήσεις.
Ως προς το τι θα διαβάζει, τέλος, είμαι βέβαιος πως οι επιλογές που θα κάνω εγώ και η μητέρα του θα είναι πολύ καλές, χωρίς να περιλαμβάνουν ίχνος θρησκευτικών ή άλλων ιδεολογικών ρύπων, σε ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον σου.