Kάθε νέο άρθροΓιά το Κυνήγι
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2007/08/07
Με αφορμή τη σφοδρή λογομαχία που διεξάγεται στο άρθρο μου «Fair play στο κυνήγι» δανείστηκα το παρακάτω κείμενο από τη σελίδα http://www.evanrizo.com/aisxos.htm και το αναδημοσιεύω αυτούσιο γιατί εκφράζει αρκετά καλά τις απόψεις μου. (Με μερικές εξαιρέσεις, π.χ. τα πουλιά δεν ανήκουν σε όλους μας, δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.)
(αρχή κειμένου από http://www.evanrizo.com/aisxos.htm)
«Το κυνήγι είναι μια μορφή πολέμου»
— Γκαίτε
Γράφει ο Δρ Ευστάθιος Αβρααμίδης
Ανέβαλλα την ενασχόληση μου με το θέμα αυτό, αν και το θεωρώ πολύ σημαντικό, μέχρι πρόσφατα, όταν είδα την είδηση ότι οι κυνηγοί διαμαρτύρονται, επειδή δεν τους δίνεται άδεια να σκοτώσουν το «απριλιάτικο τρυγόνι» (ύστερα ίσως ακολουθήσει το μαγιάτικο χελιδόνι και ο αυγουστιάτικος κότσυφας). Απειλούν μάλιστα να κατέλθουν στις εκλογές για να διεκδικήσουν το δικαίωμα τους να σκοτώνουν τα πουλιά που ανήκουν σε όλους μας – αυτή κι αν είναι απειλή. Αυτοαποκαλούνται «Ομοσπονδία κυνηγίου και διατήρησης της άγριας ζωής» και διατείνονται ότι είναι περιβαλλοντιστές. Εννοούν, προφανώς, ότι την άγρια ζωή την διατηρούν σκοτώνοντάς την!! Η προσπάθεια να παρουσιαστεί ως περιβαλλοντισμός, κάτι που είναι ακριβώς το αντίθετο, μου θυμίζει κάτι από τον Γκαίμπελς.
Οι κυνηγοί λένε, ότι το κυνήγι βοηθά στην διατήρηση της ισορροπίας των ειδών στη φύση. Είναι γνωστό από οικολογικές μελέτες, ότι η φύση βρίσκει από μόνη την ισορροπία της, η οποία παραβιάζεται, από τις παρεμβάσεις του ανθρώπου. Ας το αντιπαρέλθουμε όμως, για να δούμε τι γίνεται στη Κύπρο. Τα περισσότερα «θηράματα» ή θύματα καλύτερα των κυνηγών, εκτρέφονται από την υπηρεσία θήρας για να αφεθούν «ελεύθερα» κατά τη κυνηγετική περίοδο – έτσι διαταράσσεται η ισορροπία των ειδών στη φύση. Κατά την εκτροφή τους τα πουλιά, οι πέρδικες για παράδειγμα, έχουν την παραπλανητική εικόνα, ότι ο άνθρωπος είναι φίλος τους, ενώ τα ταΐζει μόνο και μόνο για να έχει τη χαρά να τα σκοτώσει μετά. Έχοντας μεγαλώσει υπό αυτές τις συνθήκες σε κλουβιά, τα πουλιά δεν αναπτύσσουν αντανακλαστικά άμυνας και γίνονται εύκολη λεία για τους κυνηγούς – αλήθεια γιατί δεν πάνε να τα πυροβολούν κατευθείαν στα εκτροφεία; Η συμπεριφορά του ανθρώπου, του κορυφαίου όντος της δημιουργίας, απέναντί τους, είναι για τα πουλιά και τα ζώα γενικά, μια οδυνηρή έκπληξη. Μου φαίνεται ότι ο άνθρωπος έχοντας αναπτύξει μια σχέση βουλιμίας και απληστίας έναντι της φύσης και έναντι των άλλων όντων που κατοικούν στον πλανήτη, μπορεί να τα ανεχθεί μόνο όταν είναι νεκρά ή στο κλουβί. Εκτός αν μπορεί να τα εκμεταλλευτεί διαφορετικά. Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι πολλοί κυνηγοί εγκαταλείπουν τα σκυλιά τους όταν τελειώσει η κυνηγετική περίοδος, καταλαβαίνουμε ακόμα καλύτερα τη σχέση που έχει ο άνθρωπος με τα ζώα που τον υπηρετούν.
Κατά την άποψή μου, η βία δεν είναι τέτοια μόνο όταν εκφράζεται εναντίον των ανθρώπων, αλλά και εναντίον άλλων μορφών ζωής. Ίσως μάλιστα, η βία να είναι ακόμα χειρότερης μορφής, όταν ασκείται εναντίον όντων πιο αδύναμων από εμάς, όπως τα πουλιά ή τα ζώα. Πολύ περισσότερο όταν οι άνθρωποι, όπως ξέρουμε, δεν σκοτώνουν επειδή έχουν ανάγκη να φάνε, όπως κάνουν τα άγρια ζώα, αλλά από ευχαρίστηση!! Και κομπάζουν μάλιστα γι αυτό.
Πρέπει να πω ότι δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να κάνει κηρύγματα ηθικότητας ή πνευματικότητας. Θέτω απλά προβληματισμούς. Με ανησυχεί πολύ λοιπόν, που η θανάτωση ζώων, μπορεί στον αιώνα μας να θεωρείται άθλημα ή χόμπι, όπως το κυνήγι των πουλιών ή των λαγών ή της αλεπούς στην Αγγλία ή ακόμα η βαρβαρότητα των ταυρομαχιών στην Ισπανία. Τα ζώα όπως ξέρουμε είναι πολύ ψηλά στην εξελικτική κλίμακα των όντων. Μπορεί να μην έχουν την συνείδηση των ανθρώπων, έχουν όμως μια φυσιολογία σχεδόν ίδια με την ανθρώπινη. Έχουν τη δυνατότητα να αισθάνονται τον πόνο και είναι ικανά για χαρά και λύπη. Όσοι έχουν ζώα, ξέρουν ότι είναι ικανά για πρωτοφανή αφοσίωση. Διερωτώμαι λοιπόν πως είναι δυνατό να διασκεδάζουν και να χαίρονται οι άνθρωποι, προκαλώντας πόνο ή θάνατο σε άλλα όντα και αυτό να θεωρείται έθιμο. Τόσο πολύ έχουμε εθίσει τη συνείδησή μας στη σκληρότητα, ώστε αυτή να θεωρείται κάτι φυσιολογικό;
Το κυνήγι είναι κάτι παράδοξο, που θεωρείται φυσιολογικό, όπως τόσα και τόσα στην πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού. Συνδέει τον άνθρωπο με το άγριο παρελθόν του, τότε που ντυμένος με δέρματα και ζώντας στα σπήλαια, κυνηγούσε ζώα για να τραφεί. Προσωπικά, όντας εκ φύσεως αισιόδοξος, πιστεύω, ότι σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, το κυνήγι θα αντιμετωπίζεται ως κάτι που ανήκει στις κακές στιγμές της ιστορίας μας. Φτάνει να θυμηθούμε ότι πριν από 150 περίπου χρόνια οι άνθρωποι σκότωναν όσους ανθρώπους είχαν μαύρη επιδερμίδα, σαν να ήταν ζώα και ότι η δουλεία ήταν κάτι φυσιολογικό. Η κατεύθυνση που θα πρέπει να ακολουθήσουμε, είναι η κατάργηση του κυνηγίου. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω δημοψηφισμάτων στις ευρωπαϊκές χώρες. Τα οικολογικά κινήματα θα πρέπει να προωθήσουν αυτή την ιδέα της ειρήνης με τη φύση που μας περιβάλλει. Ο πόλεμος με τα πουλιά και τα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε τον πλανήτη, θα πρέπει να σταματήσει. Η κατάργηση του κυνηγίου – θα προσέθετα και των σφαγείων – θα ήταν κατά την άποψή μου, ένδειξη εξύψωσης και εκλέπτυνσης της συλλογικής συνείδησης της ανθρωπότητας.
Ας μου επιτραπεί να κλείσω με μια φράση από το τελευταίο μου βιβλίο(«Αναζητώντας την Ελευθερία»): «Όσοι σκοτώνουν τα πουλιά, σκοτώνουν ταυτόχρονα αυτό που τα πουλιά συμβολίζουν και εκπροσωπούν, δηλαδή την αθωότητα, την ελευθερία, τη κίνηση, τη χαρά, την ειρήνη.»
(τέλος κειμένου από http://www.evanrizo.com/aisxos.htm)
Αν το είχα γράψει εγώ δεν θα το είχα κλείσει με έναν τόσο «μελό» επίλογο, αλλά ακόμα και αυτές οι τελευταίες λέξεις, αν αποστασιοποιηθείς και τις διαβάσεις κάπως στεγνά, από μία ψυχαναλυτική σκοπιά, θα δεις πως έχουν κάτι αληθινό να πουν.
Αν κανείς γνωρίζει τίποτε άλλο για τον Δρ Ευστάθιο Αβρααμίδη, καθώς και που πρωτοεμφανίστηκε αυτό το κείμενο, παρακαλώ πείτε μου.
Ενημέρωση 10 Αυγ. 2007 11:00: Ανακοινώθηκε λοιπόν η κατάπτυστη Ρυθμιστική για το Κυνήγι για το 2007 – 2008, και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις εξέδωσαν δελτίο τύπου, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε σε αυτό το άρθρο.
Δείτε και άλλα άρθρα σχετικά με αυτό το ευγενές ψυχαγωγικό άθλημα:
Κυνήγι στο ιστολόγιο του Διαγόρα
Κυνήγι σε όλο το WordPress
Διαγόρας ο Μήλιος 
Dralion said
Αν και σχολιασα πρωτος στο προηγουμενο περι κυνηγων ποστ σου, δεν πηρα ειδηση (καλυτερα ετσι) τα σχολια που ηρθαν μετα.
Και το προηγουμενο και το σημερινο τα βρισκω πολυ σωστα κειμενα. Το μονο σου λαθος (αν μου επιτρεπεις την επισημανση) ειναι οτι καθεσαι και συζητας με ανεγκεφαλους.
Την ελλειψη επιχειρηματων την αντικαθιστουν με βρισιες. Ουτε να τους φτυσω δεν αξιζουν.
Hunting_high_and_low said
Κάποιος να πει στον Δρ ότι και ο Ξενοφώντας κυνηγούσε.Και δεν φόραγε δέρματα ούτε έμενε σε σπηλιές.Αρκεί να διαβάσετε το έργο του «Κυνηγετικός»…
Hunting_high_and_low said
Dralion πότε σας βρίσαμε;Εσείς μας στείλατε στο διάολο!!!Εγώ απλώς είπα ότι είστε οικολόγοι του καναπέ!!!
akamas said
Διαγόρας δες σ΄το δικό μου και αντέγραψε το δελτίο τύπου αν θέλεις.
Fair play στο κυνήγι « Διαγόρας said
[…] Ενημέρωση 2007-08-07 19:00: Ένα ενδιαφέρον κείμενο που βρήκα να πραγματεύεται κάπως πιό αναλυτικά το γενικότερο θέμα των κυνηγών βρίσκεται εδώ: «Για το κυνήγι» […]