Kάθε νέο άρθροTEDtalks: Η βιβλική χρονιά του A.J. Jacobs
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2011/01/29
Απόσπασμα από το ted.com: «Στο πρόσφατο συνέδριο της EG, ο συγγραφέας, φιλόσοφος, φαρσέρ και δημοσιογράφος A.J. Jacobs μιλάει για τη χρονιά που πέρασε ζώντας βιβλικά — ακολουθώντας τους κανόνες της Βίβλου όσο πιο κυριολεκτικά γίνεται.»
Για να δείτε τους ελληνικούς υπότιτλους κάντε κλικ εκεί που λέει View subtitles, και στον κατάλογο γλωσσών που θα εμφανιστεί λίγο μετά επιλέξτε Greek.
Πηγή: TEDtalks: A.J. Jacobs’ year of living biblically
Η πλήρης απομαγνητοφώνηση της ομιλίας, μεταφρασμένη στα ελληνικά από την Αλεξάνδρα Καρανικολού και επιμελημένη από τον Νικόλα Κούτρη:
Θέλω να σας μιλήσω λίγο γι’ αυτά που μ’ αρέσει να γράφω. Μ’ αρέσει να βυθίζομαι στα θέματά μου. Μ’ αρέσει να μετατρέπομαι σε πειραματόζωο. Βλέπω τη ζωή μου σαν μια σειρά πειραμάτων.
Δουλεύω στο περιοδικό Esquire, και πριν δυο χρόνια έγραψα ένα άρθρο με τίτλο, «Η Ζωή μου μια Υπεργολαβία», όπου προσέλαβα ανθρώπους στην Ινδία, να ζήσουν τη ζωή μου για μένα. Απαντούσαν τα email μου. Απαντούσαν στο τηλέφωνό μου. Καβγάδιζαν με τη γυναίκα μου, διάβαζαν παραμύθια στο γιο μου. Ήταν ο καλύτερος μήνας της ζωής μου, γιατί εγώ απλώς χαλάρωνα, διάβαζα βιβλία κι έβλεπα ταινίες. Ήταν υπέροχη εμπειρία.
Πρόσφατα, έγραψα ένα άρθρο για το Esquire με τίτλο… με θέμα τη ριζοσπαστική ειλικρίνεια. Είναι ένα κίνημα που το ξεκίνησε ένας ψυχολόγος στη Βιρτζίνια, που λέει ότι δεν πρέπει να λες ψέματα ποτέ, ποτέ, εκτός ίσως στο πόκερ και στο γκολφ, οι μόνες εξαιρέσεις. Κι ακόμα, ό,τι υπάρχει στο μυαλό σου πρέπει να βγαίνει απ’ το στόμα σου. Αποφάσισα να το δοκιμάσω για ένα μήνα. Ήταν ο χειρότερος μήνας της ζωής μου. (Γέλια) Δεν το συνιστώ καθόλου. Για να σας δώσω μια αίσθηση της εμπειρίας, το άρθρο λεγόταν «Νομίζω ότι είσαι χοντρή». (Γέλια) Λοιπόν, ήταν δύσκολο.
Το προηγούμενο βιβλίο μου λεγόταν «Ο Ξερόλας», και περιέγραφε τη χρονιά που διάβαζα την Encyclopedia Britannica από το Α ως το Ω για να μάθω τα πάντα στον κόσμο, ή για την ακρίβεια από το A-ak που είναι είδος Ασιατικής μουσικής μέχρι το Zwyiec που είναι… δεν θέλω να φανερώσω το τέλος. (Γέλια) Έχει συναρπαστικό τέλος, δεν θέλω να το καταστρέψω. Αλλά αυτό μου άρεσε επειδή ήταν πείραμα για το πόσες πληροφορίες μπορεί να απορροφήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, αν και, σύμφωνα με τον Κέβιν Κέλι, δεν χρειάζεται να θυμάστε τίποτα. Μπορείτε απλώς να το ψάξετε στο Google. Κι έτσι χαράμισα αρκετό χρόνο.
Τα λατρεύω αυτά τα πειράματα, αλλά νομίζω ότι το πιο βαθύ και συγκλονιστικό πείραμα που έκανα είναι το πιο πρόσφατό μου, όπου πέρασα έναν χρόνο προσπαθώντας να τηρώ όλους τους κανόνες της Βίβλου, «Η Χρονιά της Βιβλικής Ζωής». Το ξεκίνησα για δυο λόγους. Ο πρώτος ήταν ότι μεγάλωσα εντελώς άθρησκος. Όπως λέω στο βιβλίο μου, είμαι Εβραίος με τον ίδιο τρόπο που το Olive Garden είναι ιταλικό. (Γέλια) Δηλαδή όχι πολύ. Αλλά πρόσφατα άρχισα να ενδιαφέρομαι για τη θρησκεία. Νομίζω ότι είναι καθοριστικό θέμα της εποχής μας ή ένα από τα κυριότερα. Έχω ένα γιο. Θέλω να ξέρω τι να του διδάξω. Κι έτσι αποφάσισα να βιώσω τη Βίβλο.
Ο δεύτερος λόγος ήταν επειδή ανησυχώ για την άνοδο του φονταμενταλισμού και για τους ανθρώπους που λένε ότι παίρνουν τη Βίβλο κυριολεκτικά, και σύμφωνα με τα γκάλοπ αποτελούν το 45 ως 50 τα εκατό της Αμερικής. Κι έτσι αποφάσισα να πάρω τη Βίβλο κυριολεκτικά. Αποφάσισα να δεχτώ τα λογικά της συμπεράσματα και να παίρνω τα πάντα στη Βίβλο κυριολεκτικά χωρίς να διαλέγω.
Το πρώτο που έκανα ήταν να αγοράσω Βίβλους. Είχα χριστιανικές Βίβλους. Είχα εβραϊκές Βίβλους. Ένας φίλος μου μού έστειλε μια Βίβλο χιπ-χοπ, όπου ο 23ος Ψαλμός αποδίδεται, «Ο Κύριος είναι όλα αυτά», αντί γι’ αυτό που ήξερα, «Ο Κύριος είναι ο ποιμένας μου».
Κάθισα και διάβασα αρκετές εκδοχές και σημείωσα κάθε νόμο που βρήκα. Ήταν πολύ μεγάλη λίστα, πάνω από 700 κανόνες. Κυμαίνονται από τους πασίγνωστους… Δέκα Εντολές, αγάπα τον πλησίον σου και πολλαπλασιαστείτε. Κι έτσι ήθελα να τους ακολουθήσω. Παίρνω πολύ σοβαρά τα πρότζεκτ μου γιατί απέκτησα δίδυμα αυτή τη χρονιά, άρα σίγουρα παίρνω σοβαρά τα πρότζεκτ μου.
Αλλά ήθελα να τηρήσω και τους εκατοντάδες άγνωστους κανόνες που υπάρχουν στη Βίβλο. Υπάρχει ένας νόμος στον Λευιτικό, «Δεν μπορείς να ξυρίζεις τις γωνίες της γενειάδας σου». Δεν ήξερα πού είναι οι γωνίες μου, κι έτσι αποφάσισα να την αφήσω ολόκληρη, και να πώς έγινα στο τέλος. Όπως φαντάζεστε, στα αεροδρόμια είχα πρόβλημα. (Γέλια) Η γυναίκα μου αρνιόταν να με φιλήσει. Σίγουρα, υπήρχαν δυσκολίες.
Η Βίβλος λέει να μη φοράς ρούχα από σύμμεικτα νήματα, και σκέφτηκα, «Παράξενο, αλλά θα το δοκιμάσω». Μόνο αν το δοκιμάσεις, θα ξέρεις. Ξεφορτώθηκα τα τισέρτ από συνθετικό βαμβάκι. Η Βίβλος λέει, όταν αν δυο άντρες τσακώνονται, και η γυναίκα του ενός αρπάξει τους όρχεις του άλλου, τότε θα της κόψουν το χέρι. Ήθελα να τηρήσω αυτόν τον κανόνα. (Γέλια) Τον τήρησα αυτομάτως, με το να μην τσακωθώ με κανέναν παρουσία της γυναίκας του, αν φαινόταν ότι έχει δυνατό χέρι. (Γέλια) Να άλλη μια φωτογραφία της γενειάδας μου.
Πιστεύω ότι ήταν εκπληκτική χρονιά, επειδή μου άλλαξε τη ζωή κι ήταν απίστευτα δύσκολη. Δυο τύποι κανόνων ήταν ιδιαιτέρως δύσκολοι. Ο πρώτος ήταν οι μικρές καθημερινές αμαρτίες. Μπορώ να περάσω έναν χρόνο χωρίς να σκοτώσω, αλλά χωρίς να κουτσομπολέψω, να φθονήσω, να πω ψέματα… Μένω στη Ν. Υόρκη, είμαι δημοσιογράφος, άρα μιλάμε για το 75-80% του χρόνου μου.
Αλλά είχε ενδιαφέρον, γιατί μπόρεσα να προοδεύσω επειδή δεν πίστευα πόσο πολύ η συμπεριφορά μου άλλαζε τις σκέψεις μου. Αυτό ήταν από τα τεράστια μαθήματα της χρονιάς, το ότι σχεδόν προσποιόμουν ότι είμαι καλύτερος, και έγινα λίγο καλύτερος. Πάντα πίστευα, «Αλλάζεις τη σκέψη σου και αλλάζεις συμπεριφορά», αλλά συχνά γίνεται αντίστροφα. Αλλάζεις συμπεριφορά και αλλάζεις τη σκέψη σου. Αν θέλεις να γίνεις πιο συμπονετικός, επισκέπτεσαι αρρώστους στο νοσοκομείο, και θα γίνεις πιο συμπονετικός. Δωρίζεις χρήματα σ’ έναν σκοπό, και εμπλέκεσαι συναισθηματικά σ’ αυτόν. Λοιπόν, ήταν γνωστική ψυχολογία… Γνωστική δυσαρμονία, αυτό που βίωνα. Η Βίβλος μιλάει για γνωστική ψυχολογία, πολύ πρωτόγονη γνωστική ψυχολογία. Στις Παροιμίες λέει ότι αν χαμογελάς, θα γίνεις πιο ευτυχής, που, όπως ξέρουμε, είναι αλήθεια.
Ο δεύτερος τύπος κανόνα που ήταν δύσκολο να υπακούσω ήταν οι κανόνες που σε βάζουν σε μπελάδες στην Αμερική του 21ου αιώνα. Με πιο καθαρό παράδειγμα το λιθοβολισμό των μοιχών. (Γέλια) Αλλά αποτελεί μεγάλο μέρος της Βίβλου, κι έτσι σκέφτηκα ότι έπρεπε να ασχοληθώ. Κατάφερα να λιθοβολήσω έναν μοιχό. Ήμουν στο πάρκο, ντυμένος με τα βιβλικά μου ρούχα… σανδάλια και άσπρο χιτώνα… Επειδή πάλι το εξωτερικό επηρεάζει το μέσα. Ήθελα να δω πώς το βιβλικό ντύσιμο θα επηρέαζε το μυαλό μου. Με πλησίασε κάποιος και είπε, «Γιατί είσαι ντυμένος έτσι;» Του εξήγησα το πρότζεκτ μου. Και είπε, «Είμαι μοιχός, θα με λιθοβολήσεις;» Είπα, «Ωραία θα ήταν!» (Γέλια) Έβγαλα μια χούφτα πέτρες απ’ την τσέπη μου που τις κουβαλούσα πολλές βδομάδες, ελπίζοντας να συμβεί αυτό, χαλίκια ήταν, αλλά μου τα άρπαξε από το χέρι. Ήταν ηλικιωμένος πάνω από 70, για να ξέρετε. Αλλά ήταν μοιχός και πολύ θυμωμένος. Μου τα άρπαξε απ’ το χέρι και μου τα πέταξε στα μούτρα, και σκέφτηκα, οφθαλμόν αντί οφθαλμού, θα του πετάξω κι εγώ ένα.
Αυτός ήταν ο λιθοβολισμός, και μου επέτρεψε να μιλάω πιο σοβαρά γι’ αυτά τα μεγάλα θέματα. Πώς μπορεί η Βίβλος να είναι τόσο βάρβαρη σε κάποια μέρη, κι όμως τόσο απίστευτα σοφή αλλού; Πώς πρέπει να βλέπουμε τη Βίβλο; Να τη βλέπουμε, όπως ήταν η αρχική πρόθεση, κάτι σαν εκδοχή του Ανώτατου Δικαστή Σκαλία; Πώς γράφτηκε η Βίβλος; Και μια και είστε άνθρωποι της τεχνολογίας, στο βιβλίο μιλάω για το πώς η Βίβλος μού θυμίζει την Wikipedia επειδή έχει πολλούς συγγραφείς και επιμελητές στη διάρκεια εκατοντάδων ετών. Και κατά κάποιον τρόπο έχει εξελιχθεί. Δεν είναι βιβλίο που γράφτηκε και ήρθε από ψηλά.
Κι έτσι σκέφτηκα να σας πω ένα-δυο από τα συμπεράσματα, τα μεγάλα μαθήματα που αποκόμισα από τη χρονιά μου. Το πρώτο είναι, «Μην παίρνεις τη Βίβλο κυριολεκτικά» Αυτό έγινε σαφές πολύ νωρίς. Γιατί αλλιώς, θα καταλήξεις να φέρεσαι σαν τρελός, να λιθοβολείς μοιχούς ή, άλλο ένα παράδειγμα… Πέρασα κάποιο διάστημα κάνοντας τον βοσκό. (Γέλια) Είναι πολύ χαλαρωτικό. Σας το συνιστώ.
Αλλά η Βίβλος λέει ότι δεν μπορείς ν’ αγγίξεις τις γυναίκες κάποιες μέρες του μήνα, κι ακόμα χειρότερα, να μην καθίσεις σε κάθισμα που κάθισε γυναίκα με περίοδο. Η γυναίκα μου το βρήκε πολύ προσβλητικό, οπότε κάθισε σε όλες τις καρέκλες στο σπίτι μας, κι αναγκάστηκα να στέκομαι όρθιος μέχρι που αγόρασα δική μου καρέκλα και την κουβαλούσα.
Συναντήθηκα με δημιουργιστές. Πήγα στο μουσείο των δημιουργιστών. Είναι οι απόλυτοι οπαδοί της κυριολεξίας. Και ήταν μαγευτικό, γιατί δεν ήταν καθόλου βλάκες. Η ευφυΐα τους είναι η ίδια με του μέσου οπαδού της εξέλιξης. Απλώς η πίστη τους είναι τόσο δυνατή σ’ αυτή την κυριολεκτική ερμηνεία της Βίβλου, που προσαρμόζουν τα δεδομένα στο μοντέλο τους. Και κάνουν απίστευτες πνευματικές ακροβασίες για να το πετύχουν.
Πρέπει να πω, πάντως, ότι το μουσείο είναι υπέροχο. Έκαναν φανταστική δουλειά. Αν βρεθείτε ποτέ στο Κεντάκι, μπορείτε να δείτε μια ταινία για τον Κατακλυσμό, και έχουν σπρίνκλερς στο ταβάνι και σας καταβρέχουν στη διάρκεια των σκηνών Κατακλυσμού. Ό,τι και να πιστεύετε για τον δημιουργισμό, εγώ τον βρίσκω τρελό, έκαναν σπουδαία δουλειά. (Γέλια)
Ένα άλλο μάθημα είναι να λες ευχαριστώ. Κι αυτό είναι μεγάλο μάθημα, επειδή προσευχόμουν, ευχαριστούσα, που είναι περίεργο για έναν αγνωστικιστή. Αλλά έλεγα ευχαριστώ όλη την ώρα, κάθε μέρα, κι άρχισα να αλλάζω οπτική. κι άρχισα να συνειδητοποιώ εκατοντάδες μικρά πράγματα που συμβαίνουν κάθε μέρα, που δεν τα πρόσεχα, που τα θεωρούσα δεδομένα, ε νώ επικεντρωνόμουν στα τρία ή τέσσερα που πήγαιναν στραβά. Κι έτσι, αυτό είναι ένα κλειδί της ευτυχίας για μένα, να θυμάμαι πως όταν ήρθα εδώ, το αυτοκίνητο δεν τουμπάρισε, δεν σκόνταψα στις σκάλες. Είναι αξιοσημείωτο.
Τρίτον, θα δείχνεις σεβασμό. Αυτό ήταν απρόσμενο, επειδή στην αρχή της χρονιάς ήμουν αγνωστικιστής, και στο τέλος της χρονιάς είχα γίνει «ευσεβής αγνωστικιστής», όπως είπε ένας φίλος μου. Και προσπαθώ να ξεκινήσω ένα τέτοιο κίνημα. Αν θέλει κανένας από σας να προσχωρήσει, η βασική ιδέα είναι, είτε υπάρχει Θεός είτε όχι, υπάρχει κάτι σημαντικό και όμορφο στην ιδέα της ιερότητας, και τα τελετουργικά μας μπορεί να είναι ιερά. Το Εβραϊκό Σάββατο μπορεί να είναι ιερό. Αυτό ήταν ένα απ’ τα σπουδαία πράγματα της χρονιάς, η μέρα αργίας, επειδή είμαι εργασιομανής, οπότε το να έχω αυτή τη μέρα που απαγορεύεται να δουλεύεις, πραγματικά μού άλλαξε τη ζωή. Λοιπόν, η ιδέα της ιερότητας, είτε υπάρχει Θεός είτε όχι.
Δεν θα δημιουργείς στερεότυπα. Αυτό συνέβη επειδή περνάω πολύ καιρό με θρησκευτικές κοινότητες σ’ όλη την Αμερική, επειδή ήθελα να είναι κάτι περισσότερο από προσωπικό μου ταξίδι. Ήθελα να αφορά τη θρησκεία στην Αμερική. Έμεινα με Ευαγγελιστές, με Εβραίους Χασίδ και με Άμις. Είμαι πολύ περήφανος επειδή νομίζω ότι είμαι ο μόνος στην Αμερική που μπόρεσα να εξαντλήσω Μάρτυρα του Ιεχωβά σε βιβλική συζήτηση. (Γέλια) Μετά από 3,5 ώρες, κοίταξε το ρολόι του και είπε, «Πρέπει να φύγω». (Γέλια) Σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ. Να είστε καλά.
Αλλά είχε ενδιαφέρον επειδή είχα κάποιες προκατασκευασμένες απόψεις, π.χ., για τους Ευαγγελιστές, και ανακάλυψα πως κι είναι τόσο πλατύ και ποικίλο κίνημα που είναι δύσκολο να γενικεύεις γι’ αυτό. Γνώρισα μια ομάδα που λεγόταν Χριστιανοί του Κόκκινου Γράμματος, που εστιάζονται στις κόκκινες λέξεις στη Βίβλο, που είναι αυτές που είπε ο Ιησούς, έτσι τις τύπωναν στις παλιές βίβλους. Το επιχείρημά τους είναι πως ο Ιησούς δεν μίλησε ποτέ για ομοφυλοφιλία. Έχουν ένα φυλλάδιο που λέει, «Αυτά είπε ο Ιησούς για την ομοφυλοφιλία». Και το ανοίγεις και δεν υπάρχει τίποτα μέσα. Λένε ότι ο Ιησούς μιλούσε για τους παρίες, για τους φτωχούς. Αυτό με ενέπνευσε πολύ. Συνιστώ τον Τζιμ Γουάλας και τον Τόνι Καμπόλο. Είναι πολύ εμπνευσμένοι ηγέτες, αν και διαφωνώ με πολλά απ’ όσα λένε.
Επίσης, δεν θα αγνοήσεις το παράλογο. Αυτό ήταν πολύ απρόσμενο, επειδή, ξέρετε, μεγάλωσα με την επιστημονική κοσμοθεωρία, και σοκαρίστηκα μαθαίνοντας σε πόσο βαθμό η ζωή μου διέπεται από παράλογες δυνάμεις. Και το θέμα είναι πως, αν δεν είναι επιβλαβείς, δεν μπορούν να απορριφθούν εντελώς. Επειδή έμαθα αυτό, νόμιζα πως έκανα όλα αυτά τα βιβλικά τελετουργικά, χωρίζοντας το μαλλί από το λινό, και ρωτούσα τους θρησκευόμενους «Γιατί να μας το λέει αυτό η Βίβλος; Τι τον νοιάζει τον Θεό;» Και είπαν, «Δεν ξέρουμε, απλώς είναι τελετουργικά που μας δίνουν νόημα». Κι εγώ έλεγα, «Μα είναι τρελό». Κι έλεγαν, «Γιατί, εσύ τι κάνεις; Σβήνεις κεριά πάνω σε μια τούρτα γενεθλίων. Αν ερχόταν κάποιος απ’ τον Άρη κι έβλεπε κάποιον να σβήνει μια φωτιά πάνω σε μια τούρτα κι έβλεπε και κάποιον που δεν φορούσε σύμμεικτα υφάσματα, θα έλεγαν οι Αρειανοί, «Αυτός φαίνεται λογικός, αλλά αυτός είναι τρελός»; Κι έτσι, νομίζω πως τα τελετουργικά είναι φύσει παράλογα. Το κλειδί είναι να διαλέξεις τα σωστά τελετουργικά, αυτά που δεν είναι βλαβερά, αλλά τα τελετουργικά δεν είναι αυτομάτως απορριπτέα.
Και τελικά έμαθα ότι πρέπει να είσαι επιλεκτικός. Αυτό το έμαθα επειδή προσπάθησα ν’ ακολουθήσω τα πάντα στη Βίβλο. Και απέτυχα παταγωδώς. Επειδή δεν γίνεται. Πρέπει να επιλέγεις, κι όποιος ακολουθεί τη Βίβλο πρέπει να επιλέγει. Το κλειδί είναι να επιλέγεις τα σωστά μέρη. Υπάρχει μια φράση, «θρησκεία της καφετέριας», και οι φονταμενταλιστές τη λένε υποτιμητικά, λένε, «Αυτό είναι θρησκεία της καφετέριας. Διαλέγεις ό,τι σου αρέσει». Το επιχείρημά μου είναι, «Τι το κακό έχουν οι καφετέριες;» Έχω φάει πολύ καλά σε καφετέριες. Έχω φάει και γεύματα που μου προκαλούν εμετό. Διαλέγεις τα μέρη της Βίβλου που μιλάνε για συμπόνια, για ανεκτικότητα, για αγάπη του πλησίον σου, και όχι τα μέρη που λένε ότι η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία, ή για αδιαλλαξία ή βία, που επίσης υπάρχουν στη Βίβλο. Κι έτσι αν είναι να βρούμε κάποιο νόημα σ’ αυτό το βιβλίο, πρέπει να καταπιαστούμε, και να παλέψουμε μαζί του.
Και σκέφτηκα να τελειώσω με μερικά ακόμα. Εδώ είμαι εγώ που διαβάζω τη Βίβλο. Έτσι φώναζα ταξί. (Γέλια) Σοβαρά, πετύχαινε. Και ναι, αυτό ήταν νοικιασμένο πρόβατο, κι έπρεπε να το επιστρέψω την άλλη μέρα, αλλά μ’ εξυπηρέτησε. Τέλος πάντων, σας ευχαριστώ που μ’ αφήσατε να μιλήσω.
2011 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι χρήσης
Διαγόρας ο Μήλιος 
ο δείμος του πολίτη said
Κάθισες κι έκανες τόση απομαγνητοφώνηση; Πολύ καλός πάντως…
Διαγόρας ο Μήλιος said
Δεν την έκανα εγώ την απομαγνητοφώνηση! Αν ήταν να κάνω κάτι τέτοιο, σίγουρα δεν θα άξιζε τον κόπο και το χρόνο μου. Ας είναι καλά τα TEDtalks που προσφέρουν την απομαγνητοφώνηση σε μορφή κειμένου. Εγώ την αντιγράφω εδώ για να είναι προσβάσιμη μέσω μηχανών αναζήτησης.
Αντώνης said
η τρέλα δεν πάει στα βουνά. Πάει στη ΝΥ και έχει ένα πρόβατο δίπλα.
Η λογική του πρέπει να δοκιμάσεις κάτι για να δείς τι είναι, με βρίσκει εντελώς ασύμφωνο, και είναι και επικίνδυνη. δε χρειάζεται να φωνάζεις ταξί φυσώντας ένα κέρατο για να καταλάβεις το νόημα της βίβλου. Ειδικά αν το νόημα στο οποίο καταλήγεις είναι να κάνεις διαφήμηση στους δημιουργιστές..!
Διαγόρας ο Μήλιος said
Αντώνη, περισσότερο σάτιρα ήταν, νομίζω, παρά διαφήμιση των διαφόρων θρησκόληπτων που νομίζουν ότι το βιβλίο είναι θεόπνευστο.
Vera said
Πάντως το να φωνάξει κανείς ταξί φυσώντας ένα κέρατο θα ήταν μια καταπληκτική εικόνα στη μέση μιας μεγαλούπολης!
Αντώνης said
Σε μας φαίνεται σάτιρα, οπωσδήποτε. Φαντάζομαι όμως τον ορθόδοξο να το παρακολουθεί κ ένα δάκρυ συγκίνησης να φεύγει από το μάτι του…
Επανέλαβε αρκετές φορές το «μην παίρνετε τη βίβλο στα σοβαρά». Επαναλαμβάνω ότι από τη δική μας οπτική γωνία είναι αποκλειστικά σάτιρα. Δεν είμαι σίγουρος ότι όταν το έκανε είχε αποκλειστικά αυτό στο μυαλό του (αν είχε κάτι μέσα γενικά).
Σόρρυ αλλά εξακολουθεί να μου φαίνεται εξαιρετικά παράλογη η ιδέα του. Δλδ πρέπει να πηδήξεις κάτω απο ένα γκρεμό για να δείς πως είναι ο νόμος της βαρύτητας; (η πρέπει να λιθοβολήσεις κάποιον για να «πιάσεις» το νόημα της βίβλου η του συγκεκριμένου κανόνα; είπε ότι κουβάλαγε τις πέτρες πολύ καιρό μαζί του. lol!) Βέβαια αν δεν το είχε κάνει δε θα είχαμε αυτές τις διασκεδαστικές ιστορίες… τεσπά. μου φαίνεται παράλογο!
EmilofCrete said
Πάντως, το ‘ζουμί’ παραμένει το ίδιο:
Ενδεχομένως όλες οι θεωρίες (άρα και οι θρησκείες, αφού θεωρίες είναι) να περιέχουν σωστά και λάθος πράγματα και ιδέες.
Η διαφορά βρίσκεται στο ότι αν μια θεωρία υπηρετεί την επιστήμη και, άρα, υπόκειται σε έλεγχο για επαλήθευση ή τροποποίηση ή ακόμα και ακύρωση από τη μιά, ενώ από την άλλη αν υπηρετεί εξουσιαστικούς σκοπούς όπως οι θρησκείες, άρα δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο, δεν είναι δεκτή η παραμικρή αμφισβήτηση, οπότε ακολουθείται με κλειστά τα μάτια ( και το μυαλό).
Το «ηθικό δίδαγμα», που λέγαμε παλιά, είναι ότι δεν μπορείς να ακολουθείς τη Βίβλο στα πάντα, αλλά πρέπει να διαλέγεις, άρα δεν μπορείς πρακτικά να είσαι 100% θρήσκος, πράγμα που συνεπάγει την τεράστια υποκρισία του συντριπτικού ποσοστού των απανταχού θρήσκων.
Απλώς ο συγκεκριμένος το προσπάθησε για να έχει ιδίαν άποψη και λόγο να την υπερασπίζεται.
Κάτι σαν τα πειράματα που κάνουν οι δύο τύποι στον ΣΚΑΪ για να επαληθεύσουν ή να ακυρώσουν διάφορους μύθους (ή πραγματικότητες).
Επιβεβαιώνεται πάντως το γεγονός ότι μπορεί οι θρησκείες στην εποχή τους -και σε σχέση με την αμορφωσιά των τότε ανθρώπων- να ήταν από χρήσιμες έως απαραίτητες, τώρα όμως είναι από άχρηστες έως επικίνδυνες…
Τα σέβη μου.
Υ.Γ. ΤΟ να πηδούσε από γκρεμό για να επαληθεύσει την βαρύτητα θα τον καθιστούσε απλώς ηλίθιο, αφού μπορεί να αφήσει μια πέτρα για να δει τι θα γίνει, αλλά τα υπόλοιπα, που αποπειράθηκε, δεν είναι το ίδιο, είναι πιο εφικτό να κάνεις τον βοσκό για να έχεις ο ίδιος την εμπειρία (εκεί που θα άκουγες από έναν βοσκό την άποψή του για το τι κάνει), σωστά;