Kάθε νέο άρθρο«Αποθεσμοποίηση της Παράνοιας»™
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2009/11/13
Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα γύρω από το «εκκλησιαστικό» ζήτημα αυτές τις μέρες. Δεν έχω γράψει μέχρι στιγμής κάτι, επειδή υπάρχουν άλλοι που τα κατέχουν και τα γράφουν καλύτερα από εμένα (βλέπε Ροΐδη [1] και [2], e-Lawyer, Αγησία, κ.α.) και επίσης επειδή δεν έχω το χρόνο.
Απλά θέλω να πω μερικά απλά πραγματάκια εφ’ όλης της ύλης, μία μόνο παράγραφο το καθένα:
1. Επιτέλους κάποιο φως αρχίζει να διαφαίνεται στο τέλος της σήραγγας, (όπως λέμε και στα ελληνικά, «στην άκρη του τούνελ»,) και ίσως στις μέρες μας για πρώτη φορά να μπορούμε να πούμε πως «πλησιάζουμε» στην πολυπόθητη «Αποθεσμοποίηση της Παράνοιας»™. Και αυτό φυσικά χάρη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, γιατί εμείς οι ντόπιοι εδώ δεν θέλουμε, δεν μπορούμε, δεν αντέχουμε, δεν κάνουμε.
2. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στο Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, στην Αντρέα Γκίλμπερτ, στον Παναγιώτη Δημητρά, και στον Βασίλη Σωτηρόπουλο για την κίνηση που έκαναν, προκαλώντας έτσι τους Έλληνες δικαστές να λάβουν θέσεις στο ζήτημα. Όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο οι Έλληνες δικαστές έδειξαν για άλλη μια φορά τον αρτηριοσκληρυντικό τους χαρακτήρα, δεν πειράζει όμως, «το νερό έχει μπει στο αυλάκι» που λέει και η λαϊκή ρήση, και σιγά σιγά θα βάλουμε κι αυτών τα δύο πόδια σ’ ένα παπούτσι. Συγχαρητήρια επίσης και στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρη Ψαριανό για την ερώτηση που υπέβαλλε σχετικά με το ίδιο θέμα. Το σχετικό άρθρο στο Βήμα της 2009-11-11: «»Εικονομάχοι» ζητούν αποκαθήλωση»
3. Ευτυχώς, κε Γ. Καλαμίδα, πρόεδρε του Αρείου Πάγου, που «μερικές φορές οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ […] δεν συνάδουν με το περί δικαίου συναίσθημα της πλειοψηφίας των πολιτών των κρατών – μελών της Ευρώπης», γιατί μόνο έτσι θα δούμε άσπρη μέρα στο θεοκρατούμενο Ελλαδιστάν. (Όσο για τις «επιφυλάξεις» σας προς τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ, μπορείτε να τις βάλετε εκεί που ξέρετε, μαζί με τα «σχόλια» που [σας] «προκαλούν».) Το σχετικό άρθρο στο «Έθνος» της 2009-11-11: «Βολές ΑΠ για το σταυρό στα σχολεία».
4. Και τέλος μία ιδέα: αν πράγματι δεν μπορούμε να επιβάλλουμε επιπλέον φορολόγηση στην περιουσία της Εκκλησίας λόγω κατοχυρωμένου από το ΕΔΑΔ δικαιώματος για ίση μεταχείριση απέναντι σε άλλα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, τότε μήπως η λύση είναι να πάψει να είναι Δημοσίου Δικαίου; Λέω τώρα. Μια ιδέα ρίχνω. Έτσι, μου ήρθε στο μυαλό και την πέταξα. Το σχετικό άρθρο στου Αγησία: «Ποιές δικαστικές αποφάσεις ισχύουν;»
Copyright © 2009 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
Διαγόρας ο Μήλιος 
Αόρατη Μελάνη said
Το νερό έχει μπει στο αυλάκι εδώ και καιρό – απόδειξη οι μικρές/μεγάλες αλλαγές που γίνονται κάθε τόσο (κατάργηση της εξομολόγησης στα σχολεία, προαιρετικό το μάθημα των θρησκευτικών κλπ.). Αν το ρεύμα δεν αλλάξει κατεύθυνση, μοιραία θα οδηγηθούμε σε πλήρη αποκαθήλωση.
Ειρήσθω εν παρόδω, αυτό το «εικονομάχοι» είναι απαράδεκτο, όπως και να το πάρει κανείς. Πρώτον επειδή δεν είναι εικονομάχοι (δεν ζητούν καταστροφή των εικόνων ούτε πλήρη κατάργησή τους, αλλά κατάργηση της ανάρτησής σους σε δημόσιες υπηρεσίες, και δεν ασχολούνται μόνο με τις εικόνες, αλλά με όλα τα θρησκευτικά σύμβολα, ακόμα και άλλων θρησκευμάτων), και δεύτερον επειδή η λέξη δημιουργεί δυσάρεστους συνειρμούς (αιματηρή διαμάχη, εμφύλιος πόλεμος).
Αλλά και το αποκαθήλωση, παρ’ όλο που είναι λεξιλογικά ακριβές, εμφανώς χρησιμοποιείται αντί του «κατάργηση» ή «απόσυρση» ή «αφαίρεση» μόνο και μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων, μέσω των συνειρμών με το νεκρό, βασανισμένο σώμα του Ιησού. Εμμέσως πλην σαφώς το άρθρο λέει «Ιδού οι κακοί που θέλουν να σκοτώσουν και να ξεκρεμάσουν τα ιερά μας σύμβολα!»
Αν αυτό δεν είναι μεροληψία, δεν ξέρω τι είναι. Από δημοσιογραφική δεοντολογία, καλά πάμε.
Λασκαράτος said
Aγαπητέ Διαγόρα,
αυτό το:
«υπάρχουν άλλοι που τα κατέχουν και τα γράφουν καλύτερα από εμένα»,
που παραπέμπει και σε εμένα, όταν γράφεται στη σημερινή Ελλάδα ακούγεται ολότελα παράταιρο. Ασφαλώς δεν δέχομαι πως γνωρίζω τα θέματα αυτά καλύτερα από εσένα, ο καθένας έχει τις επι μέρους εξειδικεύσεις του, αλλά η κουβέντα σου αυτή είναι δείγμα ενός ανώτερου ήθους.
Διαγόρας ο Μήλιος said
H «δημοσιογραφική δεοντολογία» είναι μία τυραννισμένη έννοια, γιατί έχει την ατυχία να βρίσκεται πάντα υπό το έλεος της παράλληλης έννοιας της «δημοσιογραφικής πρακτικής», όπου δυστυχώς (στο Ελλαδιστάν τουλάχιστον) η δεύτερη αποτελεί την κατακρεούργηση της πρώτης. Άμα εργάζεσαι σε εφημερίδα σε μαθαίνουν τα εργαλεία της δουλειάς, δηλαδή πως ακριβώς να βιάζεις τη δημοσιογραφική δεοντολογία, συντάσσοντας άρθρα κατά τρόπο κιτρινιάρικο, ώστε να δημιουργείς πλαστές εντυπώσεις και να δίνεις τροφή στην ανάγκη του αναγνώστη (κάποιου υποτιθέμενου ψυχολογικού μοντέλου αναγνώστη) να αισθάνεται πως πολιορκείται.
Ω, κύριε Λασκαράτε, σε ευχαριστώ πολύ που με τιμάς με επίσκεψη στο φτωχικό μου, και επίσης για τα καλά σου λόγια!
Γιατρός Του Ικα said
Χωρίς να έχω τις απαραίτητες νομικές γνώσεις θαρρώ πως το «κοινό περί δικαίου αίσθημα» ως νομιμοποιητική έννοια του δικαίου είναι πιά η κερκόπορτα της κοινωνίας προς την βαρβαρότητα.220 χρόνια μετά τη Γαλλική επανάσταση και έχω την αίσθηση ότι η τεράστια πλειονότητα των ανθρώπων δεν έχει καταλάβει ακόμη χριστό από την έννοια των ανθρώπινων δικαιωμάτων.Ξέρει πολύ καλά ο εσμός της αντινεοταξικής (και καλά) υστερίας γιατί σιχαίνεται την Ευρώπη.
Εδώ και χρόνια.
Αγησίας said
Αγαπητέ Διαγόρα,
ειλικρινά δεν πιστεύω ότι γνωρίζω ή γράφω καλύτερα από σένα. Απλώς η τουριστική περίοδος τελείωσε και μέρα με τη μέρα αυξάνει ο ελεύθερος χρόνος μου. Σε κάθε περίπτωση με κολακεύει ιδιαίτερα η μνεία της ανάρτησής μου.