Η αεροσυνοδός που έκλαιγε

Μιά φορά κι έναν καιρό σε μία υπερατλαντική πτήση έτυχε να είμαι μέσα σε ένα μισοάδειο αεροπλάνο, και καθώς δεν υπήρχε νόημα να στριμώχνομαι από τη στιγμή που υπήρχαν άδειες θέσεις, ζήτησα από αεροσυνοδούς και έλαβα την άδεια να αλλάξω θέση και να πάω σε μία που ήταν ακριβώς πίσω από μία πόρτα του αεροσκάφους, έτσι ώστε να μπορώ να απλώσω τα πόδια μου. Όταν άναψαν τα σήματα πρόσδεσης λίγο πριν φτάσουμε στον προορισμό μας, δύο αεροσυνοδοί ήλθαν και προσδέθηκαν στις ειδικές πτυσσόμενες θέσεις που υπάρχουν ειδικά γι’αυτές κοντά στις πόρτες, και κοιτάνε ανάποδα. Έτσι, καθώς οι αεροσυνοδοί βρισκόντουσαν ακριβώς απέναντί μου και αντικρυστά με εμένα, είτε το ήθελα είτε όχι, άκουσα για λίγη ώρα τη συζήτησή τους.