Ήρωες.

Η φωτογραφία είναι από βίντεο που ελήφθη σε ένα από τα πλοία αμέσως μετά την επίθεση. Γυναίκα μεταφέρει φορείο βαμμένο στο αίμα.

Πήγαν ειρηνικά κόντρα στον φασίστα, διαδηλώνοντας ενάντια στα εγκλήματά του ενώπιον των εθνών του κόσμου, έχοντας πολύ καλά υπόψιν τους ότι ο φασισμός μπορεί κάλλιστα να στραφεί εναντίον τους, και θεωρώντας αυτό το ενδεχόμενο ως θεμιτό, γιατί κάτι τέτοιο θα ξεσκέπαζε ακόμα καλύτερα τον φασίστα και θα επιτύγχανε πιο αποτελεσματικά τη διεθνή κατακραυγή εναντίον του.

Και μέσα σε αυτή την προσπάθεια δέκα από αυτούς έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες του φασίστα. Είναι, λοιπόν, θα έλεγα, όλοι ήρωες, και μάλιστα σε μια εποχή που οι ήρωες είναι σπάνιοι.  Τιμή σε αυτούς, και δόξα.

Στο διάολο η φασιστική θεοκρατία του Ισραήλ.

Για τους αγγλομαθείς, η είδηση εδώ: BBC News: Deaths as Israeli forces storm Gaza aid ship

Για όσα έχουν σχέση με τους Έλληνες που έλαβαν μέρος στη δράση, εδώ: Καθημερινή:  Το Ισραήλ χτύπησε το «στολίσκο της ελευθερίας» (Όχι, δεν είμαι δεξιός, αλλά η Καθημερινή είναι μακράν η λιγότερο φαιδρή ελληνική εφημερίδα.)

Σημαντικές πληροφορίες μπορείτε επίσης να βρείτε στην ελληνική ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας: shiptogaza.gr

Έχω μερικές ερωτήσεις προς τους Ισραηλινούς:

Ανοικτή επιστολή προς τους Αναρχικούς

Με αφορμή τη δολοφονία του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου χθες το βράδυ στα Εξάρχεια.

Όταν ήμουν 16 χρονών ήμουν κι εγώ ένας από εσάς.  Δεν μπορούσα να πιώ τον καφέ μου στη συνοικία όπου έμενα, έπρεπε οπωσδήποτε να κατέβω στα Εξάρχεια. Και όπου άκουγες φασαρία, έβρισκες κι εμένα μέσα.  Εκείνη η φάση της ζωής μου κράτησε γύρω στον ενάμιση χρόνο, και ευτυχώς που δεν συνέχισε γιατί με τον ρυθμό που συνέβαιναν τα πράγματα τότε, μετά από λίγο αναπόφευκτα θα «καιγόμουν».  Ήταν το 1985, και οποιοσδήποτε παλιός θα σας πει πως η χρονιά εκείνη ήταν μιά από τις πιό «ένδοξες» του «χώρου».  Ήμουν σε πάμπολλες διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και επεισόδια, μικρά και μεγάλα.  Ήμουν στη φημισμένη πολυήμερη κατάληψη του Χημείου τον Μάϊο, δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές στις οποίες επανεξελέγη το ΠΑΣΟΚ.  Ήμουν σε ειρηνική διαδήλωση στην Πλάκα στις 21 Ιουνίου, η οποία χτυπήθηκε από τους μπάτσους και έφαγα τόσο ξύλο που έχασα τις αισθήσεις μου. Ήμουν στην πολυήμερη κατάληψη του Πολυτεχνείου που ακολούθησε τη δολοφονία του 16χρονου Μιχάλη Καλτέζα το Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς.

Της Ελληνικής Αστυνομίας

Λαμβάνοντας ως αφορμή την επικαιρότητα, (ενημέρωση: δείτε κι εδώ) αλλά επίσης και για χάρη όλων των αφορμών που έχουν προηγηθεί από τη σύσταση του Ελληνικού κράτους, και όλων εκείνων που έπονται μέχρι την κατάλυσή του, αφιερώνω τούτο το έργο στα καμάρια μας της Ελληνικής Αστυνομίας, που καθημερινά μοχθούν για την ησυχία, την τάξη, και την ασφάλειά μας.

Δημιουργός αυτού του έργου είμαι εγώ, και παραχωρώ την άδεια σε οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο να το αντιγράψει για οποιαδήποτε χρήση. Χρησιμοποιήστε το συγκεκριμένο έργο ελεύθερα, χωρίς να μου ζητάτε την άδεια, και χωρίς να νιώθετε την υποχρέωση να το συνοδεύετε με αναφορές στο ιστολόγιό μου.