Ανέκδοτο: η βάπτιση

Πραγματικό γεγονός: ένας πατέρας πήγε στην εκκλησία με την πεντάχρονη κορούλα του για να παραστούν στη βάπτιση του μωρού ενός συγγενή.  Όταν έφτασε η κατάλληλη στιγμή, ο πατέρας σήκωσε την κορούλα του στους ώμους του ώστε εκείνη να έχει καλή θέα της τέλεσης του μυστηρίου. Το κοριτσάκι  είδε τον παπά να ρίχνει νερό στο κεφαλάκι του μωρού ξανά και ξανά, επαναλαμβάνοντας κάτι λόγια που ακουγόντουσαν βαρυσήμαντα, αλλά δεν τα καταλάβαινε. Οπότε η κορούλα έσκυψε προς τον μπαμπά της και ρώτησε, με απόλυτη φυσικότητα, και με φωνή αρκετά δυνατή ώστε να ακουστεί από όλους τους παρευρισκόμενους: «μπαμπά, γιατί του κάνει πλύση εγκεφάλου;»

Σβήσε τον μουντζουρωτό σταυρό!

Mουντζουρωτός σταυρός σε πόρτα εισόδου πολυκατοικίας

Αν βαδίσεις κατά μήκος ενός τυπικού δρόμου οποιασδήποτε τυπικής κατοικημένης περιοχής της χώρας μας, σε όποιο οικοδόμημα και να κοιτάξεις, θα διακρίνεις συνήθως κι από έναν μουντζουρωτό σταυρό.  Το ασχημούργημα αυτό είναι τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα, και είμαστε όλοι τόσο εξοικειωμένοι από παιδιά με τη θέα του, που περνά σχεδόν πάντα απαρατήρητο. Μιλάω βέβαια για τους σταυρούς που μουτζουρώνουν πολλοί χριστιανοί, με κάπνα από κερί ή από λαμπάδα, σε κάθε ανώφλι εισόδου που θεωρούν κατάλληλο, για να δηλώσουν ότι «εδώ μένουν χριστιανοί», κατ’ αναλογία  με τα κατουρήματα εδαφικής κυριαρχίας των σκύλων και των λύκων. Και συνήθως όσο πιο «λαϊκή» είναι η συνοικία, όσο πιο χαμηλά είναι τα εισοδήματα και όσο υψηλότερος είναι ο αναλφαβητισμός, τόσο πιο πυκνοί είναι οι μουντζουρωτοί σταυροί. Κάθε είσοδος κι από μια αντιαισθητική μουντζούρα, μια τριτοκοσμική εκδήλωση δεισιδαιμονίας, μιά δημόσια δήλωση συμμετοχής στα έθιμα και τις παραδόσεις της θρησκευτικής μονοκαλλιέργειας.

Πρόκειται για ένα έθιμο που οι «χλιαροί» χριστιανοί τελούν μια φορά όταν πρώτο-μετακομίζουν σε ένα σπίτι, ενώ οι «ένθερμοι» το επαναλαμβάνουν κάθε χρόνο με τη λαμπάδα του πάσχα, και αποτελεί μετεξέλιξη ενός άλλου, ακόμα πιο βάρβαρου εθίμου, στο οποίο αντί για κάπνα από κερί χρησιμοποιούσαν (και σε ορισμένες περιοχές φαντάζομαι χρησιμοποιούν ακόμα) το αίμα του σφαγμένου αρνιού.

Γελοιογραφία: Παράδοση

Η σημερινή γελοιογραφία αφορά την παράδοση, η οποία σε γενικές γραμμές καλή είναι, αρκεί που και που να την εξετάζουμε από μία αποστασιοποιημένη οπτική γωνία, να κρίνουμε αν έχει ή δεν έχει νόημα να τη διαιωνίζουμε, ή έστω να συμμετέχουμε προσωπικά σε αυτή, και να έχουμε την ελευθερία να πράξουμε αναλόγως της κρίσης μας.

(κλικ για μεγέθυνση)

Η αντιγραφή είναι ελεύθερη, αρκεί κάθε αντίγραφο να συνοδεύεται από αναφορά στο πρωτότυπο.

Ανέκδοτο: το αγγελάκι με το χριστουγεννιάτικο δέντρο

Ανέκδοτο που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες μέσω e-mail.

Μετάφραση και επιμέλεια: Διαγόρας ο Μήλιος.

Όταν τέσσερεις από τους νάνους του Άγιοβασίλη αρρώστησαν, οι αντικαταστάτες τους δεν έφτιαχναν παιχνίδια αρκετά γρήγορα, κι έτσι ο Άγιοβασίλης άρχισε να αισθάνεται την πίεση της προ-εορταστικής περιόδου.

Έπειτα, η κα Αγιοβασίλη  είπε στον Αγιοβασίλη πως η μητέρα της επρόκειτο να τους επισκεφτεί για τις γιορτές, πράγμα που άγχωσε τον Άγιοβασίλη ακόμα περισσότερο.