Λογοκρίνοντας το ιστολογείν στην Ιταλία

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι πολιτικοί της Ιταλίας επιχειρούν να λογοκρίνουν την έκφραση στο Διαδίκτυο. Πέρυσι ο υπουργός παιδείας Fioroni πέρασε από δίκη δύο από τους διευθυντές της Google Italy και έπειτα πρότεινε και υποστήριξε σθεναρά την ιδέα της λογοκρισίας του Διαδικτύου «για να προστατέψει τους νέους» επειδή κάποιοι εμφανίστηκαν σε ένα βίντεο να κτυπάνε και να απειλούν ένα διανοητικά καθυστερημένο παιδί. Τώρα ο Ricardo Franco Levi, το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, κατέθεσε σχέδιο νόμου περί Διαδικτυακής Λογοκρισίας. Με στόχο να «Προαγάγει και να εμπλουτίσει τον πλουραλισμό της πληροφορίας», (άει στο διάολο αναίσχυντε υποκριτή,) ο νόμος προβλέπει

77189 υπογραφές για την απερισκεψία στην Ελλάδα

Έχετε παρατηρήσει κάτι; έχουμε πολλούς απερίσκεπτους σε τούτη τη χώρα. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγω εγώ τουλάχιστον, βλέποντας τις διάφορες πέρα για πέρα ηλιθιώδεις συλλογές υπογραφών και δημοψηφίσματα που εμφανίζονται κάθε τόσο και λιγάκι, και τους αριθμούς των απερίσκεπτων καλοθελητών που σπεύδουν κατά χιλιάδες να συμμετάσχουν.

Παραδόσεις του UC Berkeley στο YouTube

Αυτό νομίζω πως είναι η πιό ενδιαφέρουσα εξέλιξη στο διαδίκτυο από τότε που ξεκίνησε την ύπαρξή της η Wikipedia: Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ (UC Berkley) παρέχει μέσω του YouTube δωρεάν προς κάθε ενδιαφερόμενο μαγνητοσκοπημένες παραδόσεις εκατοντάδων μαθημάτων. Το κάθε μάθημα αποτελείται από πολλές ώρες παραδόσεων. Ένα από αυτά, για παράδειγμα, το «PACS 164A: Introduction to Nonviolence» αποτελείται από 28 παραδόσεις, και η κάθε παράδοση φαίνεται να έχει διάρκεια περίπου μίας ώρας και είκοσι λεπτών.

Σταματήστε το διαδίκτυο, δεν προλαβαίνω να τα βλέπω όλα!

Η σελίδα από την οποία ξεκινάτε είναι αυτή: http://youtube.com/ucberkeley
Αν και το «διά ταύτα» πραγματικά αρχίζει εδώ: http://www.youtube.com/profile_play_list?user=ucberkeley

Ενδιαφέρον: Η ιδιότυπη ασυλία των bloggers

Ενδιαφέρον άρθρο σήμερα στου e-Lawyer με τίτλο «Η ιδιότυπη ασυλία των bloggers», που νομίζω μας ενδιαφέρει όλους.

Η Γελοιογραφία της ημέρας – Σκύλοι στο Διαδίκτυο

Η αρχική γελοιογραφία είναι του Peter Steiner, και πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό The New Yorker, σελίδα 61, 5 Ιουλίου 1993 (Vol.69 (LXIX) no. 20) Για τη μετάφραση, Διαγόρας.

Ξυλοδαρμός από τα ΜΑΤ επειδή φωτογράφιζε

Απ’οτι φαίνεται τα ΜΑΤ στη Θεσσαλονίκη έδειξαν πάλι το μέγεθος της μαγκιάς της φυλής: έδειραν μεσήλικα Άγγλο καθηγητή γιατί… τους φωτογράφιζε.

http://teacherdudebbq.blogspot.com/2007/09/beaten-up-for-taking-pictures.html

(από το ιστολόγιο «this is not my country» της deviousdiva.)

Πρέπει να φταίει που είχε μακρύ μαλί.

Peer to peer κινητή τηλεφωνία;

Επιτέλους, κάτι τέτοιο φαίνεται να είναι στα σκαριά:

BBC News: Mobile system promises free calls

Καταπληκτική ιδέα, που ελπίζω να εξελιχθεί.

Προεκλογικό σπαμ #3: η Νέα Δημοκρατία Ξαναχτυπά

Δεύτερο μήνυμα σπαμ από τον ίδιο σπαμαδόρο (για λογαριασμό της ίδιας Κανελοπούλου της Ν.Δ.) αυτή τη φορά προς τη διεύθυνση sales@κάποιο-domain-που-μου-ανήκει.gr. Όχι μόνο ενοχλητικός ο σπαμαδόρος, αλλά και άσχετος, καθώς δεν χρησιμοποιεί κατάλογο διευθύνσεων, παρά στέλνει στο γάμο του καραγκιόζη.

Ενημέρωση 2007-09-11 00:26: Αλλαξα/διέγραψα κάποια από τα κοσμητικά επίθετα για να γίνει το άρθρο πιό «ευπρεπές».

Δείτε και άλλα άρθρα σχετικά με την κατάρα του σπαμ:
Σπαμ στο ιστολόγιο του Διαγόρα
Σπαμ σε όλο το WordPress

Προεκλογικό σπαμ #2: Νέα Δημοκρατία

Το μήνυμα αυτό αφορούσε κάποια Κανελοπούλου, υποψήφια της Νέας Δημοκρατίας (όποιος την ψηφίσει να του κοπεί το χέρι.) Η διεύθυνση του αποστολέα ήταν adv@net-land.gr και τo μήνυμα προήλθε από τη διεύθυνση IP 213.142.130.180, ενώ o ιστότοπος http://www.net-land.gr βρίσκεται στο ίδιο subnet, άρα η διεύθυνση του αποστολέα είναι γνήσια, πράγμα που σημαίνει πως ο σπαμαδόρος είναι η εταιρεία Net-land, Δαβάκη 68, Τηλ. 210-95-92-696, fax 210-95-92-636, info@net-land.gr.

Η υπόθεση αυτή όμως έχει μία πολύ διασκεδαστική συνέχεια:

WordPress, Τουρκία, και Adnan Oktar

Υπάρχει ένα άρθρο με τίτλο «Why We’re Blocked in Turkey: Adnan Oktar» στο ιστολόγιο του Matt στο WordPress.com σχετικά με την ισχύουσα κατάσταση της λογοκρισίας ολόκληρου του WordPress στην Τουρκία, και όπως καταλαβαίνετε γίνεται χαμός από τα σχόλια. Άφησα λοιπόν κι εγώ ένα σχόλιο, αλλά δεν το βλέπω να εμφανίζεται, οπότε το δημοσιεύω εδώ για να μην πάει χαμένο.

Σχόλιο: «Στείλε SMS για τους πυροπαθείς»

(Ή αλλιώς, πως ο Διαγόρας σιγά-σιγά θα μείνει χωρίς φίλους) Στραβομουτσούνιασα με το πρόσφατο άρθρο που είδα στο Whispering Planet με τίτλο «Στείλε SMS για τους πυροπαθείς» και τα έγραψα έξω από τα δόντια πάλι, παρ’οτι τόσο το ιστολόγιο, όσο και η συγγραφέας του άρθρου μου είναι συμπαθείς. Σας παρακαλώ μην με παρεξηγείτε, δεν μπορώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου, πρέπει να είναι κληρονομικό αυτό απ’το οποίο πάσχω.

Φταίει η αίσθηση του δικαίου μου που μου υπαγορεύει πως η κάθε θέση κρίνεται αμερόληπτα, αποκλειστικά με βάση την εγγενή της αξία, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το αν εκείνος που λαμβάνει τη θέση είναι γνωστός, φίλος, συγγενής, κλπ.

Η οπτικοποίηση της καταστροφής

Επειδή μου αρέσει να βλέπω να οπτικοποιούνται τα πράγματα με επιστημονικό τρόπο και να διαχωρίζεται το αντικειμενικό από το συναισθηματικό, (έχει και το συναισθηματικό την ώρα του, αλλά όχι όταν προσπαθούμε να εκτιμήσουμε το αντικειμενικό,) ιδού ένα γράφημα που νομίζω πως τα λέει όλα:

Ο κουτοπόνηρος σπάμερ

Περίληψη: πως η τεχνική ανικανότητα ενός κουτοπόνηρου Έλληνα σπάμερ ονόματι CALINO A.E. αποκαλύπτει άθελά του τον πραγματικό τρόπο με τον οποίο συνήθως δουλεύουν οι σύνδεσμοι τύπου «για να μην λαμβάνετε άλλα μηνύματα πατήστε (sic) εδώ» που βλέπουμε συνήθως σε μηνύματα σπαμ.

Σχόλιο: Τα γάλατα, γαργάλατα!

Δεν ξέρω τι φταίει, ίσως να είναι επειδή σιγά-σιγά συνειδητοποιώ πως καλό θα ήταν οι διακοπές μου να είχαν κρατήσει δύο-τρεις μήνες παραπάνω, αλλά σήμερα έγραψα ένα ακόμα σχόλιο που μαρτυρά μεγάλο εκνευρισμό εκ’μέρους μου και παντελή έλλειψη διάθεσης να δώσω τόπο στην οργή και να δείξω κατανόηση και συμβιβασμό προς συνανθρώπους μου. Πρόκειται για τη γνωστή ιστορία με τους δήθεν αριθμούς επαναπαστερίωσης στις συσκευασίες γάλακτος που είχα σχολιάσει προ ημερών σε αυτό το άρθρο, και σήμερα βρήκα την πηγή της παράνοιας, και τα πήρα στο κρανίο: http://pelatis.blogspot.com/2007/06/blog-post_19.html