Η χαρακωμένη μαύρη μερσεντές

(Περίληψη: ένα περιστατικό που μου συνέβη σήμερα, λόγω της συνήθειάς μου ως πεζός να προβαίνω σε φθορά κατά της περιουσίας των κάφρων που παρκάρουν πάνω στο πεζοδρόμιο.)

Υπάρχει ένα σούπερ μάρκετ στο οποίο σταματώ μερικές φορές στο δρόμο μου για το γραφείο για να αγοράσω προμήθειες. Γύρω από το σούπερ μάρκετ γίνεται, φυσικά, χαμός από τα φύρδην-μίγδην σταθμευμένα αυτοκίνητα, όπως άλλωστε και γύρω από κάθε σούπερ μάρκετ στην Αθήνα. Πολλές φορές είναι δύσκολο να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο για να φτάσεις μέχρι την πόρτα, και ακόμα πιό συχνά είναι δύσκολο να αποχωρήσεις κουβαλώντας ψώνια. Το να αποχωρήσεις με καρότσι δε, εικάζω πως συνήθως θα πρέπει να είναι απολύτως ανέφικτο. Η κατάσταση έχει προ πολλού φτάσει σε αυτό που ονομάζεται «απροχώρητο».

Εγώ συνήθως σταθμεύω το δικό μου όχημα μακριά, (εκεί που δεν ενοχλεί κανέναν,) οπότε κάθε φορά για να φτάσω μέχρι την είσοδο έχω να κάνω αγώνα μετ’εμποδίων.

Παρκάρισμα στο Βέλγιο

Ένα ζευγάρι έλληνες πήγαν πρόσφατα στο Βέλγιο, και κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής τους ενοικίασαν ένα αυτοκίνητο. (Αυτό δεν είναι ανέκδοτο, είναι πραγματική ιστορία.) Αφότου διεκπεραίωσε τα γραφειοκρατικά και τους έδωσε το κλειδί του οχήματος, η υπάλληλος της εταιρείας ενοικιάσεων αυτοκινήτων τους είπε:

«Είστε Έλληνες, ε;»

«Ναι», απάντησαν.

«Σας παρακαλούμε να πληρώνετε στα πάρκινγκ γιατί αλλιώς το αυτοκίνητο θα το πάρει γερανός.»

Με το που το άκουσαν, τα παιδιά ξέσπασαν στα γέλια. Έμ, δύο επιλογές είχαν, είτε να ξεσπάσουν στα γέλια, είτε να ξεσπάσουν στα κλάματα, και προτίμησαν τη «θετικότερη» εκ των δύο.

Η υπάλληλος τους εξήγησε επίσης

22 Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα χωρίς αυτοκίνητο

Η 22α Σεπτεμβρίου είναι η «Παγκόσμια ημέρα χωρίς αυτοκίνητο.» Εσείς, το είχατε υπόψη σας; Θα συμμετέχετε; Εφέτος πέφτει Σάββατο, θα είναι μάλλον εύκολο, ε;

Στο asxetos.gr λέει πως η 22 Σεπτεμβρίου είναι η «Ευρωπαϊκή Ημέρα Μετακινήσεων», ή αλλιώς η «Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο», αλλά μία ευρύτερη Δικτυακή αναζήτηση δείχνει πως ο θεσμός είναι μάλλον παγκόσμιος.

Βέβαια, όπως λέει και η Greenpeace, «Μια ημέρα δεν είναι αρκετή».

(22/9/2007, 22-9-2007, 22 Σεπ, 22-09)

To whispering planet επίσης αναμεταδίδει ένα άρθρο του Flash.gr

Σχόλιο: Προς Παραθεριστές

Κάτι μου’ρθε και έγραψα δύο ζουμερά και σχετικά εκτενή (για σχόλια) σχόλια στο πρόσφατο άρθρο του minimalist σχετικά με τους παραθεριστές και τον παραλογισμό που κουβαλάνε μαζί τους στις παραθεριστικές περιοχές.

Όπως είχα προφητέψει…

Αμέσως αφότου τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 στην Αθήνα προφητέψα πως οι ρόδινου χρώματος σημάνσεις των περίφημων ολυμπιακών λωρίδων δεν επρόκειτο να σβηστούν, παρά θα αφηνόντουσαν στο έλεος του χρόνου για να ξεθωριάσουν μόνες τους. Τρία χρόνια αργότερα, η προφητεία μου εξακολουθεί να ισχύει:

Τι είδα σήμερα το πρωί στο δρόμο για το γραφείο…

Σήμερα το πρωί στο δρόμο για το γραφείο αντίκρυσα αυτό το καταπληκτικό θέαμα. Το προσπέρασα, πήγα μισό χιλιόμετρο πιό πέρα, σταμάτησα τη μηχανή, ξεκαβάλησα, το αποθανάτισα καθώς περνούσε μπροστά μου, ξανακαβάλησα τη μηχανή και συνέχισα το δρόμο μου. Δεν ήταν δύσκολο.

Η Τυραννία της Τηλεόρασης

Περίληψη: περιγραφή του φαινομένου της πανταχού παρούσας πλέον τηλεόρασης, την οποία υποχρεωνόμαστε να παρακολουθήσουμε σε κάθε χώρο αναμονής, με πιο θλιβερό παράδειγμα εκείνο των ταχύπλοων επιβατηγών σκαφών, στα οποία το βασανιστήριο διαρκεί ώρες. Περιγραφή του TV-B-Gone, ενός μικροσκοπικού κατασκευάσματος που χρησιμεύει για να σβήνουμε τις τηλεοράσεις που μας ενοχλούν.

Έπεσα θύμα δολιοφθοράς

Ή, όπως λέμε στα ελληνικά, έπεσα θύμα «σαμποτάζ». Ή αλλιώς, γιατί αγαπάω το flat-free.

Σήμερα φτάνοντας στο γραφείο και πηγαίνοντας να βάλω το λουκέτο στη μηχανή ανακάλυψα τρία καρφιά στο μπροστινό μου λάστιχο. Προφανώς, όσο άτυχος και να ήμουν, δεν μπορεί να τα πάτησα και τα τρία, άρα πρόκειται για δολιοφθορά. Αυτό είναι παράξενο, καθώς γενικά προσέχω που παρκάρω και δεν γνωρίζω να ενοχλώ κανέναν, πράγμα που με τη σειρά του σημαίνει πως όποιος έπραξε αυτή τη δολιοφθορά είναι πολύ βλάκας, γιατί…

Σχόλιο: Φιλαλήθης: Σήμερα τράκαρα.

Αν οδηγείτε μηχανή, ίσως να βρείτε ενδιαφέρον το αρθράκι του Φιλαλήθη που τράκαρε με τη μηχανή του (περαστικά, Φιλαλήθη!) και κάποιες δικές μου σκέψεις σχετικά με αυτά που έγραψε: http://filalithisblog.blogspot.com/2007/06/blog-post_29.html

Ιός, 1999: «Ετσι θα πάρουμε την Πόλη»

Ας είναι καλά ο «DrLouis» που δημοσίευσε στην αγορά των «streetpanthers» σύνδεσμο προς αυτό το άρθρο που είχα ακούσει να φημολογείται πως είχε δημοσιεύσει κάποτε ο Ιός της Κυριακής (Ελευθεροτυπία) αλλά κανείς δεν μπορούσε να βρει σύνδεσμο. Το άρθρο έχει τίτλο «Ετσι θα πάρουμε την Πόλη», έχει ημερομηνία δημοσίευσης 1999-02-21, και πραγματεύεται την υπόθεση του Michael Hartmann. Όσοι έχετε δει τo Autoschreck γνωρίζετε ήδη περί τίνος πρόκειται, οι υπόλοιποι δείτε πρώτα το Autoschreck και επιστρέψτε εδώ για το πολύ ενδιαφέρον αυτό άρθρο.

Σχόλιο: Κάφελλοι – Θεσσαλονίκη, αφιλόξενη πόλη…

Διαβάστε σχόλιό μου στο άρθρο «Θεσσαλονίκη, αφιλόξενη πόλη: πόσο κρατάει το πράσινο για τους πεζούς στην Εγνατία οδό;;;» στο οποίο είχε αναρτηθεί πριν από μερικές μέρες στο ιστολόγιο «Κάφελλοι». Ως συνήθως, κίνητρό μου η επιθυμία να λέγονται τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη.

Orgasmalarm

Κάποιος charlie το πέταξε αυτό στο blogs.sync.gr.

Κυρίες και κύριοι, η Donkey Labs παρουσιάζει το Orgasmalarm, την τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε συναγερμούς αυτοκινήτων:

Η Δικτατορία του Αυτοκινήτου

Κάνω μερικές πρόχειρες σκέψεις σχετικά με το τι είδους μέτρα θα ήταν αναγκαία για να λυθεί το πρόβλημα της στάθμευσης των αυτοκινήτων στις πόλεις μας, αν υπήρχε πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο στο Ελλαδιστάν μας.

«Ουτοπικές προσδοκίες», θα μου πείτε. Ναι, αλλά ξέρετε, ανήκω στη σχολή των συμπεριφοριστών, (Παύλωφ κι έτσι,) και γι’αυτό πιστεύω πως αν δεν τις διατυπώσω αυτές τις σκέψεις, τότε δεν θα είναι καν ουτοπικές προσδοκίες, θα είναι ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου. Τις διατυπώνω, άρα πλέον υπάρχουν, έστω και ως ουτοπικές προσδοκίες:

1. Δημιουργία χώρων στάθμευσης
   1. Διακοπή έκδοσης αδειών οικοδόμησης για οποιοδήποτε είδος κτιρίου εκτός από πολυόροφο σταθμό αυτοκινήτων.
   2. Δημιουργία κινήτρων και ευνοϊκών όρων για να είναι οικονομικά

Autoschreck

Ένας Γερμανός φίλος μου είχε πει πριν από πολλά χρόνια γιά έναν συμπατριώτη του ο οποίος, έχοντας απηυδήσει με τα αυτοκίνητα που στάθμευαν συνεχώς στα πεζοδρόμια, άρχισε να περπατάει πάνω τους. Όταν τελικά έλαβε δικαστική εντολή να μην το ξανακάνει αυτό, άρχισε να περπατά στη μέση του δρόμου.

Μετά από μία επίπονη αναζήτηση τελικά βρήκα τα ίχνη του. Ονομάζεται Michael Hartmann, και στο YouTube βρίσκεται ένα φιλμάκι διάρκειας 16 λεπτών γι’αυτόν. Κυρίες και κύριοι, απολαύστε το!

Σχόλιο: Θέσεις και Αντιθέσεις – Ο Στάθης Διαμαρτύρεται

Ενδιαφέρον βρήκα να έχει η σημερινή ανάρτηση «Διαμαρτύρομαι» στο «Θέσεις και Αντιθέσεις». Διαβάστε και το σχόλιό μου.