Γνωμικό #226
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2010/05/17
«Είναι πρόθυμος ο θεός να αποτρέψει το κακό, αλλά ανίκανος; Τότε δεν είναι παντοδύναμος. Είναι ικανός, αλλά απρόθυμος; Τότε είναι κακόβουλος. Είναι και ικανός και πρόθυμος; Τότε από που προέρχεται το κακό; Είναι ούτε ικανός ούτε πρόθυμος; Τότε γιατί να τον αποκαλούμε Θεό;»
Το «Επικούρειο Παράδοξο» (Epicurean Paradox), τρίλημμα που αποδόθηκε εσφαλμένα στον Επίκουρο (Epicurus) (341 – 270 π.κ.χ.) από τον Lactantius (Λακτάντιος) (~240 – ~320 μ.κ.χ.), Ρωμαίο χριστιανό συγγραφέα, στο έργο του De Ira Dei (Περί Θείας Οργής).
Η φράση στα αγγλικά, από την οποία έγινε η μετάφραση: “Is God willing to prevent evil, but not able? Then he is not omnipotent. Is he able, but not willing? Then he is malevolent. Is he both able and willing? Then whence cometh evil? Is he neither able nor willing? Then why call him God?”
Το αρχείο των γνωμικών φιλοξενείται στο atheoi.ORG: Αρχείο γνωμικών
Copyright © 2010 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
Διαγόρας ο Μήλιος said
Η παλαιότερη αναφορά σε αυτό τον συλλογισμό προέρχεται από τον Sextus Empiricus, (~160 – ~210 μ.κ.χ.), Ρωμαίο ιατρό και σκεπτικιστή φιλόσοφο, χωρίς καμία αναφορά στον Επίκουρο.
Βλέπε επίσης:
http://www.religiouscriticism.com/tag/epicurus/
http://semperegoauditor.typepad.com/ccc/2009/05/epicurus-beyond-god-and-evil.html
Simon V said
Οταν λεμε θεο εδω εννουμε παντα τον χριστιανοιουδαικο θεο η γενικα..?
Διαγόρας ο Μήλιος said
Δεν είμαι σίγουρος ποιο θεό είχε στο μυαλό του ο συγγραφέας στον οποίο αναφέρεται ο Lactantius το 300 μκχ, ούτε ποιο θεό είχε στο μυαλό του ο Sextus Empiricus το 200 μκχ, δεδομένου ότι οι φιλόσοφοι εκείνης της εποχής είχαν ήδη αρχίσει να σκέφτονται μονοθεϊστικά ασχέτως του (μαζικά πολυθεϊστικού) χριστιανισμού. Πάντως ο θεός τον οποίο ισοπεδώνει το τρίλημμα φέρεται ως «παντοδύναμος» και «πανάγαθος», πράγμα που παραπέμπει στον ιουδαιοχριστιανικό θεό.
11:47
Διόρθωσα το «ποιο θεό είχε στο μυαλό του ο Lactantius» σε «ποιο θεό είχε στο μυαλό του ο συγγραφέας στον οποίο αναφέρεται ο Lactantius» στο προηγούμενο σχόλιό μου.
Aldebaran said
@Simon V
Μάλλον στον χριστιανικό θεό αναφέρεται, μια και σ’ αυτόν αποδίδονται οι τρεις ιδιότητες του παντοδύναμου, του πανάγαθου και του παντογνώστη.
@Διαγόρα
Σε πολύ πιο ελεύθερη μετάφραση εγώ θα το έγραφα ως εξής:
«Θέλει ο θεός να αποτρέψει το κακό αλλά δεν μπορεί; Τότε δεν είναι παντοδύναμος.
Μπορεί να το αποτρέψει αλλά δεν θέλει; Τότε δεν είναι πανάγαθος.
Θέλει και μπορεί να το αποτρέψει αλλά δεν ξέρει πώς; Τότε δεν είναι παντογνώστης.
Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε θεό;»
ΑΠΟΚ.17;16 said
Κακόβουλος! και τα πλάσματα του καλόβολα!! η απάντηση του Ιησού σε όσους του ζήτησαν βοήθεια ήταν θέλω, μια πορεία αυτοθυσίας, άρα; Στην Αθήνα τον Παύλο τον άκουσαν πολλοί οι περισσότεροι παρέμεναν τω Αγνώστω Θεώ. πράξεις κεφ.17: Μερικοί δε από τους Επικούρειους και τους Στωικούς φιλοσόφους λογομαχούσαν μαζί του• και οι μεν έλεγαν: Τι θέλει τάχα να πει αυτός ο σπερμολόγος; Οι δε άλλοι: Φαίνεται ότι είναι κήρυκας ξένων θεών• επειδή, τους κήρυττε τον Ιησού και την ανάσταση(εδω φαίνεται και η παντοδυναμία του!)
Διαγόρας ο Μήλιος said
Όπως έχει πει και ο Batcic, «APOK for president!»
ο δείμος του πολίτη said
Είναι τόσο που έχουν ειπωθεί με περισσή λογική σκέψη, κι όμως κάποιοι επιμένουν να θέλουν πιστεύουν με το δικό τους παράλογο τρόπο.
Comte de Toulouse said
Η σχέση πιστού και θεού είναι μαζό. Και έχει κάτι από σύνδρομο της Στοκχόλμης. Μας έχει όμηρους 80 χρόνια σε αυτό το σαρδελλοκούτι, και εμείς τον κοιτάμε στα μάτια…