Kάθε νέο άρθροΤαινία: Agora
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2010/04/08
Χθες το βράδυ αξιώθηκα επιτέλους να δω το «Agora» του Alejandro Amenábar, (επίσημος ιστότοπος: agorathemovie.com, εδώ και στο IMDB) και μπορώ πλέον να επιβεβαιώσω ότι πρόκειται πράγματι για ένα έργο που αξίζει να δει κανείς.
Η αναπαράσταση της Αλεξάνδρειας της εποχής εκείνης είναι αρκετά πειστική, και η διήγηση της ιστορίας της Υπατίας γίνεται χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς και εξιδανικεύσεις, και με την ελάχιστη αναγκαία προσθήκη συνοδευτικών αφηγηματικών στοιχείων ώστε το αποτέλεσμα να είναι κινηματογραφικό έργο και όχι ντοκιμαντέρ.
Η ταινία είναι καλογυρισμένη, και αντίθετα με ότι θα περίμενε κανείς από ένα έργο που δεν προέρχεται από το Hollywood, σε κάθε στιγμή της δείχνει ότι δεν έχουν γίνει τσιγκουνιές: είναι προφανές ότι ο παραγωγός έριξε άφθονο χρήμα σε όλη τη διαδικασία του γυρίσματος έτσι ώστε το αποτέλεσμα να υπερβαίνει τις προσδοκίες του θεατή.
Παραθέτω βιντεοκλίπ και φωτογραφίες από την ταινία.
Το trailer της ταινίας με ισπανικούς τίτλους και πλήρη απουσία ενοχλητικών εκφωνητών:
«Teaser trailer Agora (Español)»
Άλλο trailer της ταινίας, αυτή τη φορά με αγγλικούς τίτλους, αλλά και με αγγλόφωνο εκφωνητή που λέει σαχλαμάρες:
«Agora – Alejandro Amenábar – Trailer n°1»
Απόσπασμα διάρκειας δυόμιση λεπτών που καταγράφει μέγα χριστιανικό θαύμα και ξεχειλίζει από χριστιανική αγάπη:
Οι παραπάνω φωτογραφίες προέρχονται από το filmofilia.com.
Ο τύπος με το σακάκι ντένιμ στην τρίτη φωτογραφία δεν είναι αναχρονισμός, είναι ο σκηνοθέτης Alejandro Amenábar που δίνει οδηγίες στην Rachel Weisz για το γύρισμα μιας συγκεκριμένης σκηνής.
Οι τρεις τελευταίες φωτογραφίες δίνουν μια ιδέα της έκτασης των σκηνικών που στήθηκαν για τις ανάγκες του έργου. Τα σκηνικά αυτά θα τα δείτε όχι μόνο σε σκηνές της ταινίας, αλλά και σε εναέριες λήψεις, οι οποίες κόβουν την ανάσα.
Στην ταινία παρατήρησα πάντως έναν αναχρονισμό: σε μια στιγμή κάποιας σκηνής φαίνεται ένας κάκτος ο οποίος είναι μάλλον φραγκόσυκο. Το φραγκόσυκο όμως είναι Κεντρο-Αμερικανικής προέλευσης, (αν δεν με πιστεύετε διαβάστε το σχετικό άρθρο στη Βικιπαίδεια,) πράγμα που σημαίνει ότι στη Μεσόγειο εμφανίστηκε περισσότερο από μια χιλιετία αργότερα. Το όνομά του δε, προφανώς το οφείλει στο γεγονός ότι στην Έλλάδα το έφεραν οι φράγκοι.
Copyright © 2010 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
Διαγόρας ο Μήλιος 
Διαγόρας ο Μήλιος said
Αναχρονιστικά επίσης φαντάζομαι πως πρέπει να είναι και τα παντελόνια που βλέπω να φοράνε μερικοί στην ταινία, όπως π.χ. οι σκλάβοι στη φωτογραφία της τέταρτης σειράς, δεύτερης στήλης.
xarxar said
Άργησες να τη δεις! Πολύ καλύτερη απ’ό,τι περιμένα και με εξαιρετική ερμηνεία της Weisz. Ωραία και η σκηνοθεσία κατά τη γνώμη μου.
Comte de Toulouse said
Συμπτωματικά, και εγώ την είδα πρόσφατα, πριν 10 μέρες. Και μένα μου άρεσε, προσεγμένη παραγωγή.
Διαγόρας ο Μήλιος said
Εγώ άργησα να δω την ταινία γιατί άργησε να βγει σε Torrent κάποια έστω υποτυπωδώς ικανοποιητική έκδοση. (Είμαι αλλεργικός προς τους ελληνικούς κινηματογράφους, και πιο συγκεκριμένα προς το κοινό που εισρέει σε αυτούς.)
xarxar said
Πάντως έχει κυκλοφορήσει εδώ και 2 μήνες σε ποιότητα DVD.
Διαγόρας ο Μήλιος said
Εγώ το μόνο που έβρισκα ήταν είτε telesync, είτε μια έκδοση που διατεινόταν ότι ήταν DVDRIP, αλλά επρόκειτο για πέντε λεπτά της ταινίας επαναλαμβανόμενα ώστε να συμπληρώνεται η συνολική διάρκειά της.
undantag said
» σε κάθε στιγμή της δείχνει ότι δεν έχουν γίνει τσιγκουνιές: είναι προφανές ότι ο παραγωγός έριξε άφθονο χρήμα σε όλη τη διαδικασία του γυρίσματος »
Εμ βέβαια, πληρώνουν καλά ο Σόρος, οι Εβραίοι οι μασώνοι και οι Νεφελίμ…
Σοβαρά τώρα, τη βρήκα μάλλον υπεραπλουστευτική: αν και κατά πάσα πιθανότητα είναι αλήθεια ότι η Υπατία πλήρωσε την φιλοσοφική της αποστασιοποίηση απ’το χριστιανοταλιμπανικό πνεύμα της εποχής (ίσως και τις σχέσεις της με την κοσμική εξουσία, που εποφθαλμιούσε ο παποκαισαριστής Κύριλος), δεν είναι αλήθεια, όπως μου φάνηκε ότι υπαινίσσεται η ταινία, ότι μετά το θανατό της έληξε η πνευματική παραγωγή του αρχαίου κόσμου.
Ένα ευχάριστο βράδι στη σκοτεινή αίθουσα, και τίποτε άλλο…
Διαγόρας ο Μήλιος said
Επ, Undantag, καιρό είχα να σε δώ! Ελπίζω να είσαι καλά.
Αγησίας said
Πράγματι, υπεραπλουστευτική η ταινία, αλλά υπερβολικά τολμηρή με δεδομένο τον ταλιμπανισμό του χριστεπώνυμου πλήθους.
Διαγόρας ο Μήλιος said
Ε, Αγησία, τι να κάνουμε, οι Ισπανοί (και ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος γενικότερα) είναι ελαφρώς πιο πολιτισμένοι απ’ ότι εδώ κι έτσι ο παραγωγός δεν είχε να φοβηθεί εξαγριωμένα χριστεπώνυμα πλήθη που δημιουργούν επεισόδια σε κινηματογράφους απειλώντας τους μεν θεατές με λιντσάρισμα, τους δε κινηματογράφους με πυρπόληση.
zaphod said
Καλογυρισμένη, εξαιρετικοί ηθοποιοί, είχε το πνεύμα της εποχής.
Χοντρή πατατιά ήταν η …μεταβολή της Υπατίας απο νεοπλατωνική φιλόσοφο σε …πειραματική φυσικό του 16ου αιώνα (!) αλλά το κατάπιαμαν δίκην «αναγκης υπάρξεως δευτερεουσης πλοκής». Ετσι ειναι διοτι μπορεί αν έλεγε μόνο πως ήταν εξαιρετική δασκάλα γεωμετρίας μπορεί να μην…λυπουμασταν αρκετα.
Εξαιρετική ατακα – και κατ εμε η ουσία της ταινίας και του πράγματος – της Υπατίας περί:
«Εσυ εισαι βέβαιος για την πιστη σου. Εγώ πρεπει να αμφισβητώ συνέχεια την δικιά μου» ή καπως έτσι
Διαγόρας ο Μήλιος said
Η ατάκα (λέξη που δεν μου πολυαρέσει, προέρχεται από το ιταλ. attacca, προστακτική του ρήματος attaccare = επιτίθεμαι) για την οποία κάνεις λόγο, Zaphod, είναι πράγματι η διαφορά ανάμεσα στον θρησκόληπτο και στον επιστημονικό τρόπο σκέψης, και άρα το κλειδί του έργου.
Βρίσκεται κοντά στο τέλος της ταινίας, και είναι ανάμεσα στα τελευταία λόγια της Υπατίας. Είναι μάλιστα οι τελευταίες λέξεις στο αγγλόφωνο trailer που δημοσίευσα παραπάνω.
Το πρωτότυπο: «You don’t question what you believe. I must.»
Θα το μετέφραζα ως: «Εσύ δεν αμφισβητείς αυτά που πιστεύεις. Εγώ πρέπει.»
16:36
Α, και κάτι ακόμα: σύμφωνα με άρθρο του Focus της 28ης Απριλίου 2004 με τίτλο «Υπατία, η μεγάλη επιστήμονας και φιλόσοφος» η Υπατία «είχε ενδιαφέρον για τη μηχανική και την πρακτική τεχνολογία». Το άρθρο περιγράφει μερικές εφευρέσεις χειροπιαστών αντικειμένων που έκανε η Υπατία, σε αντίθεση με τις συνήθειες των Αθηναίων φιλοσόφων προηγουμένων αιώνων, οι οποίοι απεχθανόντουσαν οτιδήποτε το χειρωνακτικό.
zaphod said
Μην τα συγχεουμε. Πιθανον να εχεις δικιο περι μηχανικης κτλ (ειμαι μετριως μετριος γνωστης της εποχης, οποτε αναγκαστικά μιλάω με επιφυλάξεις) αλλα αλλο η κατασκευη (πολυπλοκων) συσκευων που εκαναν δεδομενους υπολογισμους ή δουλειες (πχ μηχανισμος αντικυθηρων) και τελειως διαφορετική η έννοια του πειράματος προς επαλήθευση. Λογικά η Υπατία, όπως και οι περισσότεροι συγχρονοι της, προσπαθούσε με το λόγο, και μερικές «λογικες» παραδοχες να ερμηνευσει το συμπαν. Οι όποιοι μηχανισμοί δεν σήμαιναν την διεξαγωγη πειραματων προς επαλήθευση της όποιας θεωρίας.
Πρβλ στο εξης. Ο Αριστοτελης (που κατετρεχε την «φυσική» σκέψη για αιώνες) πίστευε πως «πέφτει πιο γρήγορα το πιο βαρυ» (α, ναι σε ένα γεωκεντρικό σύμπαν). Κανεις μέχρι τον Ντα Βίντσι αν θυμάμαι καλά δεν μπήκε στον κόπο να το ελέγξει!
Οι ελλειψοειδείς τροχιές των πλανητών ήταν προσφορά του Kepler το 1600+ αν θυμάμαι καλά
Διαγόρας ο Μήλιος said
Σίγουρα τα δύο δεν πρέπει να συγχέονται, απλά αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι αφού η Υπατία «λέρωνε τα χέρια της» με φυσικές κατασκευές, τότε δεν είναι εξαιρετικά τραβηγμένο να υποθέσουμε ότι έκανε και πειράματα. Η ταινία δεν αποσκοπεί στο να είναι τόσο ακριβής όσο ένα ντοκιμαντέρ, πράγμα που σημαίνει ότι έχει την «κινηματογραφική άδεια» αν θες να κάνει «υποθέσεις», και νομίζω ότι την υπόληψή της τη διατηρεί αρκεί οι υποθέσεις που κάνει να μην είναι παρατραβηγμένες. Αυτό που εγώ προσπαθώ να πω είναι ότι με βάση αυτά που γνωρίζουμε για την Υπατία, η διεξαγωγή του πειράματος αν και μάλλον απίθανη, δεν είναι παρατραβηγμένη ως εικασία.
Κάτι ανάλογο ισχύει και με τις ελλειψοειδείς τροχιές των πλανητών: η ταινία παρουσιάζει την Υπατία να ανακαλύπτει τις ελλειψοειδείς τροχιές των πλανητών πρακτικά τη νύχτα πριν το θάνατό της, πράγμα που σημαίνει ότι η ανακάλυψή της δεν θα καταγραφόταν ποτέ έτσι ώστε να της την αναγνωρίζουμε σήμερα. Αυτό που πιστεύω ότι προσπαθεί να πει ο Αμενάμπαρ είναι «ποιός ξέρει που θα είχε φτάσει η Υπατία αν δεν την είχαν δολοφονήσει οι τραμπούκοι του Κυρίλλου», και κατ’ επέκτασιν «ποιός ξέρει που θα είχε φτάσει η αρχαία σκέψη αν δεν την είχε πνίξει ο σκοταδισμός που επέφερε ο χριστιανισμός.»
zaphod said
Συμφωνω απόλυτα στο συμπέρασμα. Αλλά δεν ξέρω αν αυτή η μερική εργαλοιοποίηση ειναι κάτι το θεμιτό.
Τέλος πάντων αυτά ειναι ψιλά γράμματα σε σχέση με την γενική αίσθηση της ταινίας. Απλά η εργαλοιοποίηση προς οποιαδήποτε μεριά με εκνευρίζει….
Αυτό που έχει σημασία ειναι πως, εστω και μερικώς η ιστορία αποδόθηκε πολύ καλα. Οπως διάβασα κάπου, «ειναι η πρώτη ταινια με χλαμύδες που οι χριστιανοί ειναι οι κακοί», και αυτό και μονο έχει την σημασία του
Διαγόρας ο Μήλιος said
LOL ναι. Εγώ είδα την ταινία μη έχοντας πρώτα μελετήσει την ιστορία, κι έτσι οι κουκουλοφόροι χριστιανοί με τις πολύ αιμοβόρικες διαθέσεις μου είχαν φανεί ως μια υπερβολή του σεναρίου. Μετά διάβασα τι γνωρίζουμε για την Αλεξάνδρεια της εποχής εκείνης και είδα ότι αυτοί οι κουκουλοφόροι εγκληματίες προερχόντουσαν από ιστορικά καταγεγραμμένο σώμα μερικών εκατοντάδων τραμπούκων «καλόγερων» που ο Κύριλλος είχε φέρει από την έρημο ως «φρουρά» του και οι οποίοι πράγματι επιδιδόντουσαν σε πράξεις βίας εναντίον κάθε αντιφρονούντα, και ειδικά εναντίον των Εβραίων.
Κρανιδιώτης Νάσος said
Αν και δεν γνωρίζουμε – πέρα από ελάχιστα στοιχεία (ας είν’ καλά οι «φίλοι» μας οι χριστιανοί γι’αυτό – το θεωρητικό και πρακτικό αντικείμενο των μελετών της Υπατίας, έχουμε ωστόσο μια γενικότερη εικόνα για την τάση των επιστημόνων της ύστερης αρχαιότητας να εφαρμόζουν τη θεωρία στην πράξη (π.χ. οι μηχανές του Αρχιμήδη, του Ήρωνα του Αλεξανδρινού, ο Υπολογιστής των Αντικυθήρων, κ.αλ.).
Σίγουρα, δεν υπήρχε επιστήμη όπως την εννοούμε σήμερα. Απουσίαζε το Παράδειγμα (paradigm, κατά Kuhn) που θα δημιουργούσε το ενιαίο πλαίσιο και τη βάση, για να αναπτυχθεί η επιστήμη. Στην αρχαιότητα συναντούμε φιλοσοφικές σχολές με διαφορετική άποψη η κάθε μια για τον κόσμο και μεμονωμένους φιλοσόφους-επιστήμονες που (με μοναδική τους βάση κάποια συγγράμματα) ξεκινούν διαρκώς από το μηδέν, για να καταλήξουν σε κάποιες πρακτικές εφαρμογές.
Όσον αφορά στην ταινία, θα συμφωνήσω ότι υπήρξε πολύ καλή. Βέβαια, να επισημάνω ότι η Υπατία δεν δολοφονήθηκε τόσο αναίμακτα, όσο παρουσιάζεται στην ταινία. Το μανιασμένο πλήθος των φανατισμένων ρασοφόρων, αφού την ξεγύμνωσε και την εξευτέλισε δημοσίως, την λιθοβόλησε μέχρι θανάτου και στη συνέχεια το πτώμα της διαμελίστηκε και πετάχθηκε στη φωτιά και στους σκύλους.
Αντώνης said
Για την ιστορική ακρίβεια της ταινείας (η οποία είναι ταινεία και όχι ντοκυμαντέρ) δεν μπορω να εκφέρω άποψη. Πιστεύω οτι το ότι ανακάλυψε την ελλειπτική ήταν σαν προσθήκη του σεναριογράφου για να «δέσει» το ποιητικό «τώρα ξέρω, μπορώ να πεθάνω» που είχε διατύπώσει σε μία απο τις τελευταίες σκηνες.
Σαν ταινία όμως που καταδεικνύει τον θρησκευτικό παραλογισμό (ο Θεός είπε να αγαπάμε-αλλά στην προκειμένη είπε να τους σφάξουμε-),
το ότι ο μοναδικός που δεν πιστεύει σε κάτι στο τέλος βαφτίζεται «μάγισσα»)(ήταν παγανίστρια κατά την wiki αλλά πουθενά στο έργο δεν λαμβάνει θρησκευτική θέση)
τον τυφλό φανατισμό του πλήθους (που σφάζει και κατακαεί),
και τέλος τους θρησκευτικούς ηγέτες που αβίαστα αναδεικνύει (οι οποίοι είναι τσαρλατάνοι), ομολογώ οτι μου είναι εξαιρετικά συμπαθής και με κάνει να συγχωρώ τις τυχόν ανακρίβειες περι του επιστημονικού της έργου. (αν και η ταινία εναρμονίζεται εξαιρετικά με την βιογραφία της στη wiki!)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ said
ΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑΙ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ «AGORA»
ΤΟΥ ΑΛΕΧΑΝΤΡΟ ΑΜΕΝΑΜΠΑΡ
Τῆς Εἰρήνης Ἀ. Ἀρτέμη Πτ. Θεολογίας – Φιλολογίας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Mphil Θεολογίας Παν. Ἀθηνῶν, ὑπ. διδάκτορος Θεολογίας τοῦ Παν. Ἀθηνῶν
Ἡ ταινία «Agora» διαπραγματεύεται τή ζωή τῆς Ἀλεξανδρινῆς φιλοσόφου Ὑπατίας μέσα στήν ταραγμένη περίοδο τοῦ τέλους τοῦ 4ου αἰῶνα καί ἀρχές τοῦ 5ου ἀιῶνα μ.Χ. στήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Ἀρχικά πρέπει νά σημειωθεῖ ὅτι ὁ Ἀλεχάντρο Ἀμεναμπάρ, σκηνοθέτης τῆς ταινίας εἶναι ἄθεος. Κατά δική του ὁμολογία γεννήθηκε καί μεγάλωσε μέσα σέ μία χριστιανική οἰκογένεια, μετά ἔγινε ἀγνωστικιστής καί στή συνέχεια ἄθεος. Αὐτό σημειώνεται, γιά νά γίνει κατανοητό, γιατί ἐνῶ φαίνεται ὅτι ἡ ταινία ἐπιφανειακά δέν στρέφεται ἐναντίον τῆς χριστιανικῆς θρησκείας, στήν πραγματικότητα παρουσιάζει τούς χριστιανούς φονταμενταλιστές, σκοταδιστές, ἀδαεῖς, φανατικούς καί τελειώνει ἀφήνοντας ὑπονοούμενο ὅτι ἕνας σημαντικός ἅγιος τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὁ Κύριλλος πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, δεν ἦταν τίποτα ἄλλο παρά ἕνας φανατικός κληρικός καί ὁ ἠθικός αὐτουργός τῆς δολοφονίας τῆς Ὑπατίας.
Βασική ἱστορική πηγή γιά την ἀνασκευή τῶν ἀνακριβειῶν τῆς ταινίας εἶναι τό ἔργο τοῦ ἱστορικοῦ Σωκράτους τοῦ Σχολαστικοῦ «Ἐκκλησιαστική Ἱστορία». Αὐτός ἔζησε την ἴδια περίοδο μέ τόν Κύριλλο Ἀλεξανδρείας. Τά γραφόμενά του ἔχουν μεγάλη βαρύτητα, γιατί ὁ Σωκράτης ἀνῆκε στήν αἵρεση τῶν Νοβατιανῶν. Τούς τελευταίους πολέμησε μέ πάθος ὁ Κύριλλος [1].
Στήν ἀρχή τῆς ταινίας παρουσιάζονται οἱ εἰδωλολάτρες νά προκαλοῦν μέ τά λόγια τούς χριστιανούς καί ἐκεῖνοι νά τούς ἐπιτίθενται. Σύμφωνα μέ τό Σωκράτη τό Σχολαστικό, ὁ Θεόφιλος πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί θεῖος τοῦ Κυρίλλου εἶχε πάρει αὐστηρά μέτρα ἐναντίον τους και κατέστρεψε τό Σεράπειον καί τό Μίθρειον. Ἡ αἰτία ἦταν ὅτι οἱ εἰδωλολάτρες ἐπιτίθεντο στους χριστιανούς, γιά τό λόγο αὐτό οἱ πρῶτοι φοβοῦνταν τήν ὀργή τοῦ αὐτοκράτορα Θεοδοσίου τοῦ Β´ [2]. Ἄν καί στήν ταινία ὁ Θέων, πατέρας τῆς Ὑπατίας καί σπουδαῖος μαθηματικός, τραυματίζεται κατά την καταστροφή τοῦ Σεραπείονος ἱεροῦ καί ἀργότερα ἐξαιτίας αὐτοῦ τοῦ τραύματος πεθαίνει. Στην πραγματικότητα τό γεγονός τῆς αἰτίας τοῦ θανάτου τοῦ Θέωνος εἶναι ἄγνωστο. Ὁ θάνατός του πιθανολογεῖται γύρω στό 405 μ.Χ.
Ἡ αἰτία γιά νά προσέλθουν πολλοί εἰδωλολάτρες στούς κόλπους τοῦ Χριστιανισμοῦ κατά τήν ταινία ὑπῆρξε ἡ σκληρή στάση τοῦ πατριάρχη Θεοφίλου. Στήν πραγματικότητα, ὅμως, στό Σεράπειον ἱερό βρισκόταν ἄγαλμα πού στή βάση του ὑπῆρχε τό σύμβολο τοῦ Σταυροῦ. Αὐτό ἔγινε αἰτία πολλοί εἰδωλολάτρες νά πιστέψουν καί νά βαπτισθοῦν χριστιανοί [3].
Λανθασμένο θεωρεῖται, ἐπίσης, τό γεγονός ὅτι μετά τό θάνατο τοῦ Θεοφίλου, ὁ Κύριλλος αὐτοχρήζεται διάδοχος τοῦ θείου του, φορώντας τά ἀρχιερατικά ἄμφια τοῦ νεκροῦ καί τό δακτυλίδι του. Οἱ Πατριάρχες στό χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα δέ φοροῦν δακτυλίδι ὡς δεῖγμα ἀρχιερατικῆς ἐξουσίας. Δεν ἀναφέρεται σέ καμία ἱστορική πηγή ὅτι ὁ Κύριλλος φοροῦσε δακτυλίδι, γιά νά γίνεται ἔτσι φανερή ἡ ἐξουσία του. Αὐτός διαδέχθηκε τό θεῖο του Θεόφιλο, ὕστερα ἀπό τήν ἀναμέτρησή του μέ τόν ἀρχιδιάκονο Τιμόθεο γιά τόν πατριαρχικό θρόνο.
Ὁ Κύριλλος κράτησε σκληρή στάση ἀπέναντι στούς Ἐθνικούς, γιατί τούς θεωροῦσε ὑπεύθυνους γιά τη ροπή μερικῶν χριστιανῶν τῆς Ἀλεξάνδρειας στή μαγεία, στήν ἀστρολογία καί ὄχι στήν ἀστρονομία και γενικότερα στό ὅτι παρέμεναν δέσμιοι τῶν δεισιδαιμονιῶν, τῶν προκαταλήψεων καί τοῦ παγανισμοῦ. Ὁ ἴδιος εἶχε μελετήσει τούς κλασικούς συγγραφεῖς τῆς ἀρχ. Ἑλλάδας ἀλλά καί τούς μεγάλους φιλοσόφους, ὅπως τόν Πλάτωνα, τόν Πλωτίνο κ.ἄ., πράγμα πού φαίνεται κυρίως στό ἔργο του «Κατά Ἰουλιανοῦ» [4].
Ὁ Ἀμμώνιος στό κινηματογραφικό ἔργο παρουσιάζεται ὡς φανατικός «παραβαλανεύς» [5], πού γιά χάρη ἐντυπωσιασμοῦ τῶν εἰδωλολατρῶν περπατοῦσε ξυπόλητος πάνω στη φωτιά. Οἱ χριστιανοί, ὅμως τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καί γενικότερα δεν κάνουν ποτέ θαύματα γιά χάρη ἐντυπωσιασμοῦ ἀλλά οὔτε καί γιά να πείσουν τούς ἀρνητικά διακείμενους πρός αὐτούς. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ Ἀμμώνιος ὑπῆρξε μοναχός ἀπό τή Νιτρία. Στήν πόλη τῆς Νιτρίας ὑπῆρχαν γύρω στούς πεντακόσιους μοναχούς, οἱ ὁποῖοι ὑποστήριζαν με περισσή θέρμη τή χριστιανική διδασκαλία. Σέ αὐτούς κοντά μόνασε ἀρκετά χρόνια ὁ Κύριλλος. Ἴσως σε ἐκείνους νά ὀφείλεται τό πάθος τοῦ πατριάρχη Ἀλεξανδρείας γιά την ὑπεράσπιση τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας. Ὁ Ἀμμώνιος ἐξαιτίας τῆς φραστικῆς ἐπιθέσεώς του στον ἔπαρχο Ὀρέστη καί τῆς ρίψεως πέτρας στό κεφάλι τοῦ ἐπάρχου, συνελήφθηκε, βασανίστηκε καί θανατώθηκε. Ὁ Κύριλλος τόν ἀποκάλεσε μάρτυρα καί τόν ἔθαψε μέ τιμές, ἐνῶ στήν ταινία τόν ἀνακηρύσσει ἅγιο. Στήν ὀρθοδοξία οἱ ἅγιοι ἀνακηρύσσονται μόνο ἀπό τόν Τριαδικό Θεό καί ὄχι ἀπό τούς ἀνθρώπους.
Στό κινηματογραφικό ἔργο παρουσιάζεται ὁ ἔπαρχος Ὀρέστης ὡς Χριστιανός πού προσπαθοῦσε να διατηρεῖ τίς λεπτές ἰσορροπίες μεταξύ τῶν Ἰουδαίων, Ἐθνικῶν και Χριστιανῶν κατοίκων τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ὁ Ὀρέστης μᾶλλον εἶχε ἀσπασθεῖ τό χριστιανισμό ἀπό πολιτικό συμφέρον, κάτι πού ἀποκαλύπτεται καί στήν ταινία μέσα ἀπό την ἐρώτηση πού τοῦ κάνει ὁ Συνέσιος Ἐπίσκοπος Κυρήνης. Ὁ τελευταῖος ρωτάει τόν Ὀρέστη ἐάν πιστεύει πραγματικά στό Θεό τῶν Χριστιανῶν ἤ ἄν ἔγινε χριστιανός ἀπό συμφέρον. Ὁ Σωκράτης ὁ Σχολαστικός ἀναφέρει ὅτι ἀπό πολλούς χριστιανούς τῆς Ἀλεξάνδρειας ὁ Ὀρέστης ἀποκαλοῦνταν «Θύτης και Ἕλληνας», δηλ. εἰδωλολάτρης, ἐξαιτίας τῆς ἄδικης συμπεριφορᾶς του ἀπέναντι στούς χριστιανούς. Συνεχίζοντας ὁ ἱστορικός ἀναφέρει τό μίσος πού ἔνιωθε ὁ Ὀρέστης γιά τους χριστιανούς ἐπισκόπους [6]. Ἐπίσης δέν γίνεται πουθενά λόγος στό ἔργο γιά τά βασανιστήρια πού ὑπέβαλε ὁ Ὀρέστης τόν Ἱέρακα, ἄνθρωπο τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ Κυρίλλου [7].
Ὅσον ἀφορᾶ στό ἐπεισόδιο με τούς Ἰουδαίους στό θέατρο, σύμφωνα μέ τίς ἱστορικές πηγές δέν λιθοβόλησαν οἱ χριστιανοί τούς Ἰουδαίους στό θέατρο τό Σάββατο. Ἀντίθετα τούς κατηγόρησαν δημόσια ὅτι ἀντί νά ἀκοῦν, ὅπως ὅριζε ἡ θρησκεία τους, τό λόγο τοῦ Θεοῦ στις Συναγωγές τους, ἐκεῖνοι βρίσκονταν στό θέατρο [8]. Οἱ Ἑβραῖοι τονίζουν στούς χριστιανούς ὅτι καί ὁ Χριστός ἦταν Ἑβραῖος καί χωρίς αὐτούς οἱ τελευταῖοι δέν θά ὑπῆρχαν. Αὐτό τό ἐπιχείρημα δέν εὐσταθεῖ, γιατί οἱ Ἰουδαῖοι δέν ἀποδέχθηκαν τό Χριστό ὡς Μεσσία καί Υἱό τοῦ Θεοῦ ἀλλά ὡς ἕναν ψευδοπροφήτη.
Ἡ Ὑπατία στό ἔργο παρουσιάζεται ὡς νέα, ὡραία γυναίκα καί φίλη τοῦ Ὀρέστη. Δε γνωρίζουμε ἀπό ἱστορικές πηγές ἐάν ἦταν ὄμορφη. Σίγουρα ὅμως ἦταν πολύ μορφωμένη. Δέν βρισκόταν σέ νέα ἡλικία, ἀφοῦ ἐάν γεννήθηκε τό 365 μ.Χ. στήν ἐποχή πού ὁ Κύριλλος ἔγινε Πατριάρχης ἦταν κοντά στήν ἡλικία τῶν πενήντα ἐτῶν. Ἡ ἡλικία αὐτή ἦταν ἀρκετά μεγάλη καί γιά ἄντρα ἀλλά καί γιά γυναίκα γιά ἐκείνη την ἐποχή. Ἑπομένως καταρρίπτεται ὁ μύθος τῆς νέας, θελκτικῆς γυναίκας πού βρῆκε σάρκα καί ὀστᾶ ἀπό κάποιους ψευδοϊστορικούς τό Μεσαίωνα. Ἐπίσης ἦταν γνωστό σε ὅλους τούς κατοίκους τῆς Ἀλεξάνδρειας τή συγκεκριμένη ἐποχή ὅτι ἐκείνη ὑπῆρξε ἡ βασική αἰτία πού ἐμπόδιζε τόν Ὀρέστη νά ἀποκτήσει ἀγαστές σχέσεις μέ τόν Κύριλλο [9]. Πουθενά ἱστορικά δέν ἀναφέρεται ὅτι ὁ Κύριλλος θεωροῦσε τίς γυναῖκες κατώτερες, ὅπως παρουσιάζεται μέσα ἀπό τήν ταινία. Στή συγκεκριμένη σκηνή ὁ Κύριλλος διαβάζοντας ἀπόσπασμα τῆς Β΄ ἐπιστολῆς τοῦ Παύλου πρός Τιμόθεον, κηρύττει τήν κατωτερότητα τῆς γυναίκας ἔναντι τοῦ ἄνδρα. Κάτι τέτοιο δέ θα μποροῦσε ποτέ ὁ Κύριλλος νά το κηρύξει, γιατί ὁ ἴδιος μέσα στό ἔργο του τονίζει ὅτι ἡ θέση τῆς γυναίκας ἐξυψώνεται στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου, μητέρας τοῦ Χριστοῦ, τῆς νέας Εὔας. Ἔπειτα θά ἐναντιωνόταν στή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ πού ἐξύψωσε τή γυναίκα καί την ἔκανε ἰσότιμη μέ τόν ἄνδρα. Τό ἴδιο τονίζει και ὁ Παῦλος μέσα ἀπό την πρός Ἐφεσίους Ἐπιστολή του και κυρίως στό ἀπόσπασμα ἐκεῖνο πού διαβάζεται στό μυστήριο τοῦ γάμου. Ὁ Κύριλλος, κατά τήν ἀναφορά τοῦ Σωκράτους, ἔκρινε τόν Ὀρέστη γιά τά διάφορα ἀτοπήματά του μέ βάση τήν Ἁγία Γραφή. Ὁ ἔπαρχος γιά νά ἀνασκευάσει τίς κατηγορίες τοῦ Κυρίλλου καί τῶν ἄλλων Χριστιανῶν τόνιζε ὅτι καί ὁ ἴδιος ἦταν χριστιανός βαπτισμένος ἀπό τόν Ἀττικό Κωνσταντινουπόλεως.
Καμία ἀναφορά δέν ὑπάρχει σε ἱστορικές πηγές τῆς ἐποχῆς ὅτι ὁ Κύριλλος ἀποκαλοῦσε τήν Ὑπατία μάγισσα, ἀντίθετα δείχνει νά σεβόταν τήν ἐπιστημονική της γνώση.
Ἱστορικά ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας δέν παρουσιάζεται ὡς σκοταδιστής. Μάλιστα ὁ ἴδιος εἶχε μελετήσει τά ἔργα τοῦ Μ. Βασιλείου, τοῦ Γρηγορίου Νύσσης, τοῦ Ὠριγένη κ.ἄ. πού εἶχαν διαβάσει ἤ διδαχθεῖ τήν ἀρχαία φιλοσοφία καί ἐνστερνίζονταν ἐπιστημονικές θεωρίες τῆς ἐποχῆς πού ἔζησαν. Φυσικά ὅλοι οἱ παραπάνω ἐξετάζουν τίς διάφορες ἐπιστημονικές ἀπόψεις ὑπό τό πρίσμα τῆς Χριστιανικῆς διδασκαλίας. Ἀξίζει νά ὑπογραμμιστεῖ ὅτι πολλοί Χριστιανοί ὑπῆρξαν μαθητές τῆς Ὑπατίας, ὅπως ὁ Συνέσιος Ἐπίσκοπος Κυρήνης [10], ὁ ἀδελφός του ὁ Εὐόπτιος τῆς Πτολεμαΐδος, ἴσως ὁ Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης κ.ἄ.
Ἡ ταινία παρουσιάζει τούς χριστιανούς –κυρίως τούς παραβαλανεῖς- ἐκτός ἀπό σκοταδιστές και ἀδαεῖς. Αὐτοί σέ μία συζήτηση μεταξύ τους λένε ὅτι ἡ γῆ καί ὁ οὐρανός μοιάζουν μέ ἕνα μπαοῦλο και ἀπορρίπτουν τίς θεωρίες περί ἀστρονομίας. Φυσικά οἱ χριστιανοί δέν ἀπέρριπταν τίς θεωρίες τῆς ἀστρονομίας οὔτε ἐπικρατοῦσε καταδίκη στήν πυρά ὅποιων τίς πρέσβευαν. Ἐξάλλου μεγάλοι ἐκκλησιαστικοί πατέρες, ὅπως ὁ Μ. Βασίλειος εἶχαν σπουδάσει ἀστρονομία, μαθηματικά κ.ἄ. στά ὁποῖα κάνουν ἀναφορά στά ἔργα τους.
Τέλος τό κινηματογραφικό ἔργο θεωρεῖ ἠθικό αὐτουργό τοῦ φόνου τῆς Ὑπατίας τόν Κύριλλο, ὅμως τόσο ὁ Σωκράτης ὁ Σχολαστικός, ὅσο καί καμία ἄλλη ἱστορική πηγή τῆς ἐποχῆς δέν καταλογίζουν μία τέτοια πράξη στόν Πατριάχη Ἀλεξανδρείας. Ἄν ὑπῆρχε ἔστω καί μία ἀμυδρά ὑποψία γιά συμμετοχή τοῦ Κυρίλλου στό φόνο τῆς φιλοσόφου, θα τήν ἐκμεταλλευόταν ὁ Νεστόριος Κωνσταντινουπόλεως στή θεολογική διαμάχη πού εἶχε μέ τόν Κύριλλο. Ἐπίσης θά ἔκαναν ἀναφορά στο γεγονός αὐτό οἱ διάφοροι ἐχθροί του. Ὁ πατριάρχης Ἀλεξανδρείας ἀνακηρύχθηκε ἅγιος ἀπό τόν Τριαδικό Θεό ὄχι μόνο γιά τή ζωή του ἀλλά καί γιά τή θεολογία του σχετικά μέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ δεύτερου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος καθώς καί γιά τήν ὑπεράσπιση τοῦ ὅρου Θεοτόκος γιά τή μητέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐν κατακλείδι, ἡ ταινία μπορεῖ να ἔχει ὡραῖα σκηνικά, ὅμως τό θέμα πού διαπραγματεύεται, ἡ Ὑπατία και ὁ θάνατός της καί ὁ τρόπος πού το διαπραγματεύεται γίνεται ἡ αἰτία για νά θεωρήσουν οἱ νεοπαγανιστές και οἱ πολέμιοι τῆς Ὀρθοδοξίας ὅτι βρῆκαν κάποια ἐρείσματα ἐναντίον τοῦ Χριστιανισμοῦ. Δυστυχῶς ὅμως γιά αὐτούς τά ἐπιχειρήματά τους γιά ἄλλη μία φορά εἶναι κίβδηλα.
Σημειώσεις:
1. Σωκράτους, Ἐκκλησιαστική Ἱ στορία 7,7 PG 67, 752A.
2. Αὐτόθι, 5,16-17.
3. Αὐτόθι, 5,17.26.
4. Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Κατά Ἰουλιανοῦ: Ὑπέρ τῆς τῶν χριστιανῶν εὐαγοῦς θρησκείας πρός τά τοῦ ἐν ἀθέοις Ἰουλιανοῦ, Ι – ΧΙΧ, P. Evieux, SC 322 (t. I-II), Paris 1985, σσ. 100-318 (PG 76, 504A-1064B).
5. Οἱ «παραβαλανεῖς», οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦσαν ἰδιαίτερη ὀργάνωση και ἀσχολοῦνταν μέ ἔργα φιλανθρωπίας – κάτι πού γίνεται φανερό στήν ταινία -, παρέμεναν κοντά στό ἐκκλησιαστικό βαλαβανεῖο, ἀπό ὅπου πῆραν καί το ὄνομά τους. Καί σύμφωνα μέ τό Σωκράτη ἦταν ἐπιρρεπεῖς στίς κοινωνικές ἀναταραχές. Πολλές φορές, ὅμως λειτουργοῦσαν ἐν ἀγνοία τοῦ ἑκάστοτε Πατριάρχη, γιά τό λόγο αὐτό μέ νόμο πού ἐκδόθηκε ἀπό τόν αὐτοκράτορα Θεοδόσιο τό Β΄ στίς 28.09.416 ὑπήχθησαν ὑπό τή δικαιοδοσία τοῦ ἐπάρχου.
6. Σωκράτους, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία 7,7 PG 67, 764A.
7.Αὐτόθι, 7, 13-34. PG 67, 761C-764C.
8. Αὐτόθι, 7, 13.1. PG 67, 761CD.
9. Αὐτόθι, 7, 15. PG 67, 768Β. Πρβλ. Νικηφόρου Καλλίστου, Ἐκκλησιαστική Ἱστορία 14, 16, PG 146, 1105C-1108B.
10. C. Lacombrade, Synesios de Cyrene, hellene et chretien, Paris 1951, p. 54-55
(Πηγή: «Ορθόδοξος Τύπος», 12/2/2010)
Διαγόρας ο Μήλιος said
Κατ’ αρχήν, να σημειώσω ότι το «Εἰρήνης Ἀ. Ἀρτέμη Πτ. Θεολογίας – Φιλολογίας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν» δεν σημαίνει ότι η εν λόγω μωρόπιστη είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο, απλά ότι έχει αποφοιτήσει από αυτό.
Σύμφωνα με έντυπο PDF που βρήκα στο θεολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, αυτή η Ειρήνη Αρτέμη το 2009 περιγραφόταν ως εξής: (Το πολυτονικό είναι προσφορά της θεολογικής σχολής, η οποία προφανώς αρνείται να μπει στον εικοστό πρώτο αιώνα:) ΑΡΤΕΜΗ ΕΙΡΗΝΗ: Γεννήθηκε τὸ 1973, πτυχιοῦχος τοῦ Τμήματος Θεολογίας καὶ τῆς Κλασσικῆς Φιλολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Ἔχει τίτλο μεταπτυχιακῆς εἰδίκευσης στὴν Ἱστορία Δογμάτων ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν καὶ ἔχει παραδώσει καὶ τὴ διδακτορική της διατριβή. Ἐργάστηκε στὴν ἰδιωτικὴ ἐκπαίδευση 8½ χρόνια. Σήμερα ἐργάζεται ὡς Ὑπάλληλος τοῦ ΥΠ.Ε.Π.Θ. στὴν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν.
Λοιπόν, σπουδαία σχολή είναι αυτή η θεολογική, που βγάζει απόφοιτους φανατικούς δογματιστές που δεν ξέρουν ούτε να βρουν κάποια σχέση ανάμεσα σε αιτία και αιτιατό όταν προσπαθούν να αρθρώσουν μια λογική πρόταση. Το κείμενο αυτό είναι γελοίο, και στέκει από μόνο του, χωρίς επεξηγήσεις, ως λαμπρό παράδειγμα του σκοταδισμού που χαρακτηρίζει κάθε τι που έχει στενή σχέση με τη θρησκεία.
Αντώνης said
«Φυσικά οἱ χριστιανοί δέν ἀπέρριπταν τίς θεωρίες τῆς ἀστρονομίας οὔτε ἐπικρατοῦσε καταδίκη στήν πυρά ὅποιων τίς πρέσβευαν»
επικοινωνείς με αυτά που λές?!!!
«the Catholic Church nevertheless condemned heliocentrism as «false and contrary to Scripture» in February 1616,[13] and Galileo was warned to abandon his support for it—which he promised to do. When he later defended his views in his most famous work, Dialogue Concerning the Two Chief World Systems, published in 1632, he was tried by the Inquisition, found «vehemently suspect of heresy,» forced to recant, and spent the rest of his life under house arrest.»
(πηγή http://en.wikipedia.org/wiki/Catholic_Church_and_science#Galileo_Galilei)
Μην αρχίσεις τις πιπ* περι καθολικών και ορθοδόξων γιατί
α) Την εποχή στην οποία αναφέρεται η ταινεία ηταν 500 χρόνια πρίν το σχίσμα
β) για μένα όλοι ίδιοι είστε…
«Καμία ἀναφορά δέν ὑπάρχει σε ἱστορικές πηγές τῆς ἐποχῆς ὅτι ὁ Κύριλλος ἀποκαλοῦσε τήν Ὑπατία μάγισσα, ἀντίθετα δείχνει νά σεβόταν τήν ἐπιστημονική της γνώση.»
και πού είναι η αναφορά σε αυτό?? Αντιθέρτως υπάρχουν πάμπολες αναφορές ογια την κατότερη θέση της γυναίκας στον χρηστιανισμό, όπως η για παράδειγμα μέχρι σήμερα διακριτική τους αντιμετώπιση σε ΟΛΑ τα «λειτουργικά» θέματα της εκκλησίας.
α ρε πιστοί του copy paste να σας χαρώ….
Nemertes said
Μην μου ταράζεστε αγαπητοί. Δεν ξέρετε ότι ο Λεωνίδας ήταν ίδιος ο Τζέραρντ, ο Μέγας Αλέξανδρος ίδιος ο Μπραντ και η Λάρα Κρόφτ ίδια η Αντζελίνα;
Σκηνοθετική αδεία, λέγεται η όποια τροποποίηση ενός ιστορικού ή μη γεγονότος προκειμένου να γίνει πιο τηλεοπτικό. Το νόημα δεν αλλάζει όμως.
Προφανώς ο σκηνοθέτης είναι άθεος. Θα καθόταν χριστιανός να βλασφημίσει τα θεία και να χάσει την θέση του στον παράδεισο;
Προφανώς η Υπατία δεν λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου. Για την ακρίβεια ούτε καν πέθανε!
Προφανώς η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας δεν κάηκε από τους Χριστιανούς. Οι ίδιοι οι παγανιστές την έκαψαν για προβοκάτσια.
«…ἡ αἰτία για νά θεωρήσουν οἱ νεοπαγανιστές και οἱ πολέμιοι τῆς Ὀρθοδοξίας…» : Τώρα θα έλεγα κάτι Νημερτικό αλλά σέβομαι τον Διαγόρα…
ChrisMrSly said
@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (πεζά ρεεεε!)
Οἱ Ἑβραῖοι τονίζουν στούς χριστιανούς ὅτι καί ὁ Χριστός ἦταν Ἑβραῖος καί χωρίς αὐτούς οἱ τελευταῖοι δέν θά ὑπῆρχαν. Αὐτό τό ἐπιχείρημα δέν εὐσταθεῖ, γιατί οἱ Ἰουδαῖοι δέν ἀποδέχθηκαν τό Χριστό ὡς Μεσσία καί Υἱό τοῦ Θεοῦ ἀλλά ὡς ἕναν ψευδοπροφήτη.
——————————————————————
Προσοχή: ακολουθεί κείμενο επικίνδυνο, αμαρτωλό, διεφθαρμένο και αιρετικό στη σύλληψη και υλοποίηση, εργαλείο του Σατανά και ενάντιο στη Σοφία του Θεού και τη χριστιανική διδασκαλία. Τουτέστιν επιχείρημα.
——————————————————————
Ο Χριστιανισμός είναι εξέλιξη του Ιουδαϊσμού. Ο Χριστός ήταν Εβραίος, και βασισμένος στην Παλαιά Διαθήκη. Μη μου αρχίσεις για «διαφορετικά μηνύματα», γιατί ο ίδιος δήλωσε πως θα συμπλήρωνε, δεν θα ανέτρεπε τις Γραφές. Άρα ναι, οι Χριστιανοί δεν θα υπήρχαν χωρίς τους Εβραίους, ακόμη κι αν οι τελευταίοι αρνήθηκαν τον Τζισού.
Διαγόρας ο Μήλιος said
Έχουμε και λέμε:
«Ἀρχικά πρέπει νά σημειωθεῖ ὅτι ὁ Ἀλεχάντρο Ἀμεναμπάρ, σκηνοθέτης τῆς ταινίας εἶναι ἄθεος. […] Αὐτό σημειώνεται, γιά νά γίνει κατανοητό, […]» Ξεκινάμε λοιπόν με ένα ωραιότατο, απροκάλυπτο, βαρύγδουπο, και –το χειρότερο απ’ όλα– παρουσιαζόμενο ως απολύτως φυσιολογικό Ad Hominem. Με την ίδια λογική, μπορούμε να πούμε «Αρχικά πρέπει να σημειωθεί ότι η Ειρήνη Αρτέμη είναι χριστιανή. Αυτό σημειώνεται, για να γίνει κατανοητό, …». Θα απαντήσω στο Ad Hominem για λογαριασμό του Amenabar, ο οποίος δεν είναι εδώ για να μιλήσει για τον εαυτό του, ότι μόνο από ένα πανεπιστήμιο της Λαϊκής Θεοκρατίας του Ελλαδιστάν™ θα μπορούσε να αποφοιτήσει ένα τόσο στενόμυαλο άτομο όσο η υπογράφουσα το παραπάνω επιστημονικό σύγγραμμα.
«Ἄν καί στήν ταινία ὁ Θέων, πατέρας τῆς Ὑπατίας καί σπουδαῖος μαθηματικός, τραυματίζεται κατά την καταστροφή τοῦ Σεραπείονος ἱεροῦ καί ἀργότερα ἐξαιτίας αὐτοῦ τοῦ τραύματος πεθαίνει. Στην πραγματικότητα τό γεγονός τῆς αἰτίας τοῦ θανάτου τοῦ Θέωνος εἶναι ἄγνωστο.» Αυτό δεν είναι μια «ιστορική ανακρίβεια» της ταινίας, είναι μια μυθιστορηματική επιλογή του σεναριογράφου η οποία δεν αντιτίθεται στα όσα έχει καταγράψει η ιστορία.
«Στήν πραγματικότητα, ὅμως, στό Σεράπειον ἱερό βρισκόταν ἄγαλμα πού στή βάση του ὑπῆρχε τό σύμβολο τοῦ Σταυροῦ. Αὐτό ἔγινε αἰτία πολλοί εἰδωλολάτρες νά πιστέψουν καί νά βαπτισθοῦν χριστιανοί» Ω! Θαύμα! μέγα θαύμα! (/facepalm) Κάπου πρόσφατα, δεν θυμάμαι τώρα που, είχα διαβάσει μια πολύ καλή εξήγηση του γιατί κανενός είδους θαύμα δεν γίνεται δεκτό από την ιστορική επιστήμη. Η εξήγηση χονδρικά είχε ως εξής: η ιστορική επιστήμη από τη φύση της καταπιάνεται με γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν και δεν είναι πλέον παρατηρήσιμα. Έτσι, ο ιστορικός επιστήμονας, ανίκανος καθώς είναι να επιβεβαιώσει ένα φερόμενο ως ιστορικό γεγονός δια της πειραματικής μεθόδου, είναι πάντα αναγκασμένος να κρίνει την αξιοπιστία της κάθε μιας πηγής του βάσει της πιθανότητας (likelihood) να είναι αληθινό το κάθε εξιστορούμενο γεγονός. Όταν, για παράδειγμα, μια ιστορική πηγή μας λέει ότι οι πεσόντες σε κάποια μάχη ήταν πεντακόσιες χιλιάδες, οφείλουμε να το θεωρήσουμε αυτό ψευδές, ακόμα κι αν είναι η μοναδική πηγή που έχουμε για τις απώλειες αυτής της μάχης, καθότι ένας τέτοιος αριθμός είναι εξαιρετικά απίθανος. Κατά συνέπεια, η ιστορική επιστήμη είναι εξ ορισμού μια διαρκής προσπάθεια να ξεχωριστεί το πιθανό από το απίθανο. Τα θαύματα όμως, καθώς και όλα τα φερόμενα ως υπερφυσικά γεγονότα, είναι από τη φύση τους εξόχως απίθανα. Απολύτως απίθανα, θα μπορούσε να πει κανείς. Κατά συνέπεια, ο ιστορικός είναι αναγκασμένος, πάντα, αν θέλει να είναι πιστός προς την επιστήμη του, να απορρίπτει κάθε είδους ιστορική αναφορά σε θαύματα.
«Λανθασμένο θεωρεῖται, ἐπίσης, τό γεγονός ὅτι μετά τό θάνατο τοῦ Θεοφίλου, ὁ Κύριλλος αὐτοχρήζεται διάδοχος τοῦ θείου του, φορώντας τά ἀρχιερατικά ἄμφια τοῦ νεκροῦ καί τό δακτυλίδι του.» Λανθασμένο θεωρείται; από ποιόν; που είναι η παραπομπή στην πηγή της πληροφορίας; Σημειωτέον ότι η ταινία δεν επιχειρεί να παρουσιαστεί ως ντοκιμαντέρ, κι έτσι έχει την «κινηματογραφική άδεια» να αυτοσχεδιάσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ταινίας, οι αυτοσχεδιασμοί γενικά κινούνται μέσα στα όρια του ιστορικού, δηλαδή έχει καταβληθεί προσπάθεια να μην παραβιάζονται καταγεγραμμένα ιστορικά γεγονότα, και οι όποιες εικασίες να γίνονται επί πραγμάτων για τα οποία η ιστορία δεν έχει κάτι να πει. Όταν όμως κάποια φερόμενη ως υποψήφια διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών (με εξειδίκευση στην ιστορία του δόγματος, παρακαλώ) έρχεται να μας πει για «ιστορικές ανακρίβειες» της ταινίας, τότε οφείλει να τεκμηριώσει το κάθε τι που λέει.
«Οἱ Πατριάρχες στό χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας σήμερα δέ φοροῦν δακτυλίδι ὡς δεῖγμα ἀρχιερατικῆς ἐξουσίας.» Η εν λόγω κυρία οφείλει επίσης να μας δείχνει τη σχέση ανάμεσα στην άποψή της και στα επιχειρήματα που φέρνει για να τη στηρίξει. Εδώ, για παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία.
«Δεν ἀναφέρεται σέ καμία ἱστορική πηγή ὅτι ὁ Κύριλλος φοροῦσε δακτυλίδι, γιά νά γίνεται ἔτσι φανερή ἡ ἐξουσία του.» Επαναλαμβάνω ότι ο σεναριογράφος έχει την άδεια να εικάσει ό,τι τραβάει η ψυχή του, στα πλαίσια του επιτρεπτού από τις ιστορικές πηγές, και κάθε τι που δεν αποκλείεται από τις ιστορικές πηγές είναι επιτρεπτό.
«Ὁ Κύριλλος κράτησε σκληρή στάση ἀπέναντι στούς Ἐθνικούς, γιατί τούς θεωροῦσε ὑπεύθυνους γιά τη ροπή μερικῶν χριστιανῶν τῆς Ἀλεξάνδρειας στή μαγεία, στήν ἀστρολογία […]» αυτό δηλαδή ως τι παρουσιάζεται; ως εξήγηση; ως δικαιολογία; ως τεκμήριο αθωότητας; ως τι; και τι εννοούν οι θιασώτες της θρησκείας της αγάπης όταν μιλάνε για κάποιον δικό τους που τήρησε «σκληρή στάση» απέναντι σε κάποιους; Έχουν ιδέα σε τι συνίσταται αυτή η «σκληρή στάση»; Είναι πολύ βολικό να ντύνεις τα εγκλήματα και τις αιματοχυσίες των δικών σου με όμορφα ασαφείς όρους.
«Οἱ χριστιανοί, ὅμως τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καί γενικότερα δεν κάνουν ποτέ θαύματα γιά χάρη ἐντυπωσιασμοῦ ἀλλά οὔτε καί γιά να πείσουν τούς ἀρνητικά διακείμενους πρός αὐτούς.» Ω, ναι, δεν κάνουν ποτέ θαύματα για εντυπωσιασμό, τα κάνουν μόνο για χάρη αγαθοεργίας, ή για να περνάνε πιο όμορφα τα κυριακάτικα απογεύματα. Όσο για τα «θαυματουργά» γκρεμίσματα των ναών των αρχαίων θεών, αυτά σίγουρα δεν ήταν για εντυπωσιασμό, ήταν για να φεύγουν τα κακά πνεύματα.
«Ὁ Κύριλλος τόν ἀποκάλεσε [τον Αμμώνιο] μάρτυρα καί τόν ἔθαψε μέ τιμές, ἐνῶ στήν ταινία τόν ἀνακηρύσσει ἅγιο.» Στον ορθόδοξο ιστότοπο pmeletios.com, σε άρθρο με τίτλο «Αναγνώριση αγίων στην ορθόδοξη εκκλησία» διαβάζουμε: «δεν έχουμε επίσημες και γραπτές πράξεις ανακηρύξεως των αγίων από την αρχαία Εκκλησία, διότι δεν χρειαζόταν σε καμμιά περίπτωση επίσημη πράξη για την αγιοποίηση.» Με άλλα λόγια, ο Κύριλλος μπορεί άνετα να είπε αυτό ακριβώς που η ταινία τον δείχνει να λέει, δηλαδή να ανακηρύσσει τον Αμμώνιο σε μάρτυρα και αμέσως σε άγιο, και εμείς σήμερα πολύ απλά δεν θα το ξέραμε. Η ορθόδοξη ιδεοληψία γιορτάζει «αγίους» Αμμωνίους σε τέσσερις διαφορετικές ημερομηνίες. Σε μια από αυτές, (10 Ιανουαρίου) ο εν λόγω «άγιος» είναι αγνώστων λοιπών στοιχείων. Δηλαδή, μπορεί και να ήταν ο συγκεκριμένος τραμπούκος, δεν ξέρουμε. Αυτό φέρνει την αγιοποίηση του Αμμωνίου μέσα στα πλαίσια των εικασιών που είναι επιτρεπτό να κάνει η συγκεκριμένη ταινία.
«Στήν ὀρθοδοξία οἱ ἅγιοι ἀνακηρύσσονται μόνο ἀπό τόν Τριαδικό Θεό καί ὄχι ἀπό τούς ἀνθρώπους.»
Ζντόινγκ!
Άιντε άιντεεε! Βούι-βούι-βούιιιι! Μπρρρρρ! Νταχτιρντίιι νταχτιρντίιι, ώχου-ώχου, το παιδίιιι… Σε ποιόν κόσμο ζεις μωρή; Πήγες τελευταία σε γιατρό να σε κοιτάξει; Μα καλά, κυκλοφορούν τέτοια άτομα ανάμεσά μας; Καλέ πήγαινε σε κανένα μοναστήρι να γίνεις καλόγρια αντί να λερώνεις το διαδίκτυο με τα επιστημονικά συγγράμματά σου!
Και μη μου πει κανείς ότι έριξα το επίπεδο της συζήτησης, η συζήτηση είχε μηδενικό επίπεδο από την αρχή με παρλαπίπες όπως η παραπάνω.
Θα μπορούσα να συνεχίσω και με το υπόλοιπο «σύγγραμμα» στο ίδιο μοτίβο, γιατί είναι ολόκληρο για γελοιοποίηση, αλλά έχω και καλύτερα πράγματα να κάνω με το χρόνο μου.
Nemertes said
Ερώτηση χαζής ξανθιάς -γουστάρω ντεκαντάνς λολ- :
Αν οι άγιοι ανακηρύσσονται από τον τριαδικό θεό και αν ο μόνος της τριάδας που έχουμε δει -λέμε τώρα- είναι ο χριστός, που ήταν αδύνατο να κηρύξει τον εαυτό του άγιο και σαφώς όταν έζησε δεν είχε δημιουργηθεί ο χριστιανισμός για να υπάρχουν ήδη μάρτυρες, οσιομάρτυρες κλπ, πώς έχουμε σήμερα κανένα εκατομμύριο χριστιανικές γιορτές; Κατέβηκε το άγιο πνεύμα; Ο θεός ο ίδιος; Έχασα τέτοιο επεισόδιο; Ω μοντιέ!
ChrisMrSly said
@Διαγόρας
Δεν αξίζει να συνεχίζεις. Όπως και στην περίπτωση του Γαβρά, καμιά από τις «ανακρίβειες» της ταινίας δεν διαψεύδεται άμεσα ή έμμεσα. Ο σκηνοθέτης δεν είναι αλμπάνης: ξέρει πολύ καλά πού να αυτοσχεδιάσει, με τι τρόπο και πώς να το ερμηνεύσει. Δυστυχώς για τη ‘μορφωμένη’ που έγραψε αυτή τη γκουμούτσα, η ταινία είναι μια χαρά αδιάψευστη.
Μα ήμαρτον δηλαδή! Δεν μιλάμε καν για θρησκευτικό βιβλίο που διεκδικεί θέση ιστορικού συγγράμματος…
@Παναγιώτης
Καλά, όλο τον Σωκράτη Σχολαστικό διάβασε η κερά. Μέχρι και πως η Υπατία δεν ήταν ‘νέα και ωραία’ συμπέρανε. Το πώς πέθανε η Υπατία, σύμφωνα με τον ίδιο το Σχολαστικό, γιατί δεν το αναφέρει;
That Crazed Alien penguin said
Κάνεις κάτι ερωτήσεις κι εσύ, Κρις…
Ότι μας συμφέρει λέμε, όχι ότι δε μας συμφέρει.
Πάντως κάτι άλλες κατηγορίες για σεξουαλική ανηθικότητα της Υπατίας τις ξέχασε η μαντάμ…;)
Παναγιωτης said
Καταρχάς φίλε μου ChrisMrSly σου έκανα το χατίρι (πεζά ρεεεε!)
Πραγματικά χαίρομε που σας έβαλα στον κόπο να ψάξετε για το πια είναι η κ. Ειρηνη,και για να βρείτε επιχειρήματα, άλλωστε το έχουμε στο DNA μας αυτό, και για’ αυτό και οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι ήταν Έλληνες, εγώ θα είμαι ειλικρινής ούτε θέλω να το παίζω θρήσκος αλλά ούτε είμαι και κανένας ζηλωτής(μη τρελαθούμε κιόλας) επίσης δε μου αρέσει τέτοιου είδους πνεύμα αντιλογίας. Φυσικά θα διαφωνούν κάποιοι με κάποια πράγματα και γι’αυτό υπάρχει ο «διάλογος» Χωρίς να είναι κάπως εριστικές κάποιες απαντήσεις. Από τον τρόπο που γράφει ο καθένας εδώ, καταλαβαίνω πως πάνω κάτω ήμαστε όλοι συνομήλικοι νέοι άνθρωποι δηλ. Από εκεί και πέρα το συμπέρασμα μου είναι το εξής: πολλά πράγματα από την ταινία ήταν αυτοσχεδιασμός και καλά έκανε ο άνθρωπος άλλωστε επι 5 χρόνια το πάλευε και το αποτέλεσμα ήταν σχεδόν άψογο με καλές κρητικές. Αυτό με το δαχτυλίδι πάντως είναι γεγονός όπως και άλλα πράγματα επίσης π.χ άγιος κηρύσσετε κάποιος μετά από πολλά χρόνια ή αιώνες, και η κυρία αυτή αυτά που είπε δε τα έβγαλε από το μυαλό της να οι πηγές: 1. Σωκράτους, Εκκλησιαστική Ιστορία 7,7 PG 67, 752A.
2. Αὐτόθι, 5,16-17.
3. Αὐτόθι, 5,17.26.
4. Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Κατά Ἰουλιανοῦ: Ὑπέρ τῆς τῶν χριστιανῶν εὐαγοῦς θρησκείας πρός τά τοῦ ἐν ἀθέοις Ἰουλιανοῦ, Ι – ΧΙΧ, P. Evieux, SC 322 (t. I-II), Paris 1985, σσ. 100-318 (PG 76, 504A-1064B).
6. Σωκράτους, Εκκλησιαστική Ιστορία 7,7 PG 67, 764A.
7.Αὐτόθι, 7, 13-34. PG 67, 761C-764C.
8. Αὐτόθι, 7, 13.1. PG 67, 761CD.
9. Αὐτόθι, 7, 15. PG 67, 768Β. Πρβλ. Νικηφόρου Καλλίστου, Εκκλησιαστική Ιστορία 14, 16, PG 146, 1105C-1108B.
10. C. Lacombrade, Synesios de Cyrene, hellene et chretien, Paris 1951, p. 54-55
Κάντε λοιπόν το κόπο και βρείτε και κάνα pdf και από τα παραπάνω.
Υ.Γ Φίλε Αντώνη εγώ ξέρω να κάνω και copy paste δε ντρέπομαι να το πω.
Υ.Γ2 Ζντόινγκ!
Άιντε άιντεεε! Βούι-βούι-βούιιιι! Μπρρρρρ! Νταχτιρντίιι νταχτιρντίιι, ώχου-ώχου, το παιδίιιι… Σε ποιόν κόσμο ζεις μωρή; Πήγες τελευταία σε γιατρό να σε κοιτάξει; Μα καλά, κυκλοφορούν τέτοια άτομα ανάμεσά μας; Καλέ πήγαινε σε κανένα μοναστήρι να γίνεις καλόγρια αντί να λερώνεις το διαδίκτυο με τα επιστημονικά συγγράμματά σου!
Και μη μου πει κανείς ότι έριξα το επίπεδο της συζήτησης, η συζήτηση είχε μηδενικό επίπεδο από την αρχή με παρλαπίπες όπως η παραπάνω.
(Ναι φίλε μου το έριξες)
Υ.Γ 3 Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Διαγόρας ο Μήλιος said
Υ.Γ. 4 Ό,τι πεις εσύ.
Παναγιωτης said
Υ.Γ5 Έτσι μπράβο :-)
ChrisMrSly said
@Παναγιώτης
Λοιπόν καταρχάς ως Έλληνας, στο DNA μου υπάρχει μόνο ό,τι βλέπω στον καθρέφτη, καθώς και φυσικές ανάγκες όπως το χέσιμο. Για φιλοσοφία θα σε γελάσω.
Κατά τα άλλα, κάνεις μια ωραιότατη πιρουέτα «εγώ ρε παιδιά δεν είμαι και τίποτα, για πλάκα σχεδόν το έκανα». Δε σχολιάζεις μερικές απαντήσεις, οι οποίες αφορούν ένα κείμενο το οποίο μετέφερες εδώ ως είχε, άρα μάλλον συμφωνούσες.
Υπερασπίζεσαι την… α, ναι… Αρτέμη πιάνοντας τις ανθυπολεπτομέρεις όπως το δαχτυλίδι ή ο χρόνος αγιοποίησης. Δεν απαντάς όμως σε δύο βασικά: πρώτον γιατί το κείμενο έλεγε για ιστορικές ανακρίβειες, όταν μιλάμε απλά για πράγματα που ούτε διαψεύδονται ούτε επιβεβαιώνονται και άρα ο σκηνοθέτης είναι ελεύθερος να αυτοσχεδίασει. Δεύτερον, γιατί δεν αναφέρει τον τρόπο θανάτου της Υπατίας (ψάξτο, είναι πολύ πιο «ενδιαφέρον» από απλό λιθοβολισμό), αν και το γράφει στο Σχολαστικό που τόσο μελέτησε η… α, ναι… Αρτέμη.
Αυτά για μένα.
@ Διαγόρα
Για κοίτα. Δείγμα από το link, για να το ανοίξεις:
…denouncing the film’s anti-Christian bias.
denouncing the film for promoting hatred of Christians and reinforcing false clichés about the Catholic Church.
The three μούντζες…
Παναγιώτης said
@ChrisMrSly
«όταν μιλάμε απλά για πράγματα που ούτε διαψεύδονται ούτε επιβεβαιώνονται»
«είναι ελεύθερος να αυτοσχεδίασει»
Πραγματικά αυτο εννούσα απάντησα στο γεγονός οτι η κυρια αυτα δε τα εβγαλε απο το μυαλό της και οτι κάποια γεγονοτα γραφονται σε καποια βιβλια και επιβεβαιώνονται.Και σαφώς υπάρχη προκατάλυψη αυτο φαινεται απο τη δική σου πιρουέτα που απλά απάντησες για να απαντήσεις και ναι συμφωνώ ΄γ’αυτο και το ανάρτησα Επίσης θα κατάλαβες σίγουρα πως είμαι Χ.Ο απλα δε θα κάτσω να πω κ’άλλα γιατι καποια άθελα σου τα επιβεβαίωσες μόνος σου,κοιτας το δέντρο και χάνεις το δάσος….Αυτα ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Pygoskelis Obnoxii said
Είπαμε εμείς ότι η μαντάμ Αρτέμη έβγαλε πράγματα από το μυαλό της;
Φυσικά και δεν έβγαλε πράγματα απ’το μυαλό της γιατί αυτό προϋποθέτει ύπαρξη μυαλού.
Απο αλλού τα έβγαλε…
ChrisMrSly said
@ Παναγιώτης
Καλά χέστο. Σαν απάντηση, πάρε τον μόνο ορθόδοξο παπά που γουστάρω.
Nemertes said
Το πρόβλημα σε αυτή τη ζωή είναι πως έχουμε βασίσει ένα ολόκληρο οικοδόμημα 2 χιλιαδων ετών, σε κάποια συγκεκριμένα βιβλία, που γράφτηκαν από κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους, μετά από ψηφοφορία κάποιων άλλων συγκεκριμένων ανθρώπων για το αν κάποιος είναι γιος του θεού.
Με το ίδιο σκεπτικό, δεν κάνουμε τον Όμηρο θεό και το Οδυσσέα τον γιο του; Δεν βλέπω και καμια διαφορά. Άσε που η Οδύσσεια είχε και Σειρήνες…