Kάθε νέο άρθροΓνωμικό #183
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2010/01/01
«Όπως κάθε επιστήμονας, θα άλλαζα πρόθυμα τη γνώμη μου αν οι αποδείξεις με οδηγούσαν σε κάτι τέτοιο. Νοιάζομαι για αυτό που είναι αληθινό, νοιάζομαι για αποδείξεις ως αιτίες κατανόησης του τι είναι αληθινό. Πράγματι μερικές φορές εμφανίζομαι ως μάλλον παθιασμένος, και αυτό συμβαίνει επειδή είμαι παθιασμένος με την αλήθεια. … Πραγματικά μου λείπει η υπομονή όσο αφορά την αγυρτεία, την αερολογία, τις υποκρισίες, τους τσαρλατάνους.»
—Richard Dawkins (Ρίτσαρντ Ντόκινς) (γεν. 1941) Βρετανός Εξελικτικός Βιολόγος και συγγραφέας εκλαϊκευμένης επιστήμης.
Το πρωτότυπο: «I would, like any other scientist, willingly change my mind if the evidence led me to do so. So I care about what’s true, I care about evidence, I care about evidence as the reason for knowing what is true. It is true that I come across rather passionate sometimes—and that’s because I am passionate about the truth. … I do get very impatient with humbug, with cant, with fakery, with charlatans.»
Το αρχείο των γνωμικών φιλοξενείται στο atheoi.ORG: Αρχείο γνωμικών
Copyright © 2010 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
Διαγόρας ο Μήλιος 
Διαγόρας ο Μήλιος said
Είπα να ξεκινήσω τη χρονιά με Dawkins.
Παρεμπιπτόντως, χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το 2010 σε όλους!
ΘΒ said
Ενημερωτικά:
Η αυταπάτη του Dawkins
Ο αθεϊστικός φονταμενταλισμός και η άρνηση του Θείου
http://www.ebooks.gr/book/193749
Ο παγκοσμίου φήμης επιστήμονας Ρίτσαρντ Ντόκινς γράφει στο «Η περί Θεού αυταπάτη»: «Εάν αυτό το βιβλίο λειτουργήσει έτσι όπως θέλω, οι θρησκευόμενοι αναγνώστες που θα το πιάσουν στα χέρια τους θα πρέπει να γίνουν αθεϊστές αμέσως μόλις το κλείσουν». Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει πυροδοτήσει παθιασμένες αντιπαραθέσεις και έχει προκαλέσει αρκετή σύγχυση.
Ο Άλιστερ ΜακΓκράθ, άθεος κάποτε ο ίδιος και κορυφαίος χριστιανός θεολόγος πλέον σήμερα, αναρωτιέται πώς δυο άνθρωποι που έχουν στοχαστεί επί μακρόν πάνω στον ίδιο ουσιαστικά κόσμο είναι δυνατόν να έχουν φτάσει σε διαφορετικά συμπεράσματα σχετικά με τον Θεό. Ο ΜακΓκράθ υποβάλλει σε αυστηρό έλεγχο την εκ μέρους του Ντόκινς κριτική της πίστεως, απαντώντας σε ερωτήματα όπως:
– Είναι η πίστη διανοητική ανοησία;
– Βρίσκονται η επιστήμη και η θρησκεία σε πόλεμο μέχρις εσχάτων;
– Μπορούν οι απαρχές του Χριστιανισμού να εξηγηθούν επιστημονικά;
Διαγόρας ο Μήλιος said
Το βιβλίο αυτό το έχω στα αγγλικά. Λέγεται ότι αποτελεί μακράν το καλύτερο δείγμα της απολογητικής των απανταχού θρησκόληπτων ενάντια στην επιχειρηματολογία του Dawkins, και έχει λάβει την υποστήριξη διάσημων ονομάτων από τον χώρο της θρησκείας, όπως π.χ. του Francis Collins, διευθυντή του «Human Genome Project». Σημειωτέον δε ότι σε μία τουλάχιστον συλλογή αθεϊστικής φιλολογίας έχω δει να συμπεριλαμβάνεται και αυτό το βιβλίο, (εδώ π.χ.,) προφανώς για χάρη της σφαιρικής και αντικειμενικής εξέτασης των πραγμάτων.
Για τους σκοπούς αυτού του σχολίου θα αναλύσω μία τυχαία επιλεγμένη παράγραφο από αυτό το βιβλίο, η οποία εντελώς συμπτωματικά αποτελεί επιτομή του είδους της ρητορικής του McGrath. Προέρχεται από το κεφάλαιο «What Are the Origins of Religion?» σελίδα 63.
Κατ’ αρχήν, η παράγραφος στα αγγλικά:
The God Delusion tends to limit its engagement with religion to demonstrating that its ideas are ridiculous or pernicious, violating the integrity of the human mind or contaminating the purity of the human heart. Yet this emphasis on ideas and rituals leads to a somewhat restricted account of religion, which fails to do justice to its many levels of meaning. Any account or description of religion would also have to include at the very least knowledge, experience, group affiliation, motivation and ethical consequences.
Και τώρα η μετάφραση στα ελληνικά και ο σχολιασμός μου:
Το Η Περί Θεού Αυταπάτη τείνει να περιορίζει την εμπλοκή του με τη θρησκεία στο να καταδεικνύει ότι οι ιδέες της είναι γελοίες ή ολέθριες, καταστρέφοντας την ακεραιότητα του ανθρώπινου νου ή μολύνοντας την αγνότητα της ανθρώπινης καρδιάς. [Μέχρι εδώ καλά, αν και προσέξτε πως μόνο ένας θρησκόπληκτος σχολιαστής θα μπορούσε να επιλέξει τέτοιες γλυκερές λέξεις.] Παρ’ όλα αυτά η έμφασή του στις ιδέες και το τυπικό της οδηγεί σε μια κάπως περιορισμένη εκτίμηση της θρησκείας, η οποία αποτυγχάνει να αποδώσει δικαιοσύνη στα πολλαπλά επίπεδα του νοήματός της. [Για κάτσε ρε μάγκα, αν οι ιδέες και το τυπικό είναι αποδείξιμα για τα μπάζα, τότε τι μας νοιάζουν τα οποιαδήποτε άλλα δήθεν «επίπεδα του νοήματός της»;] Κάθε απολογισμός ή περιγραφή της θρησκείας θα έπρεπε επίσης να συμπεριλαμβάνει τουλάχιστον γνώση, [σαν τι δηλαδή, ότι ο ήλιος περιστρέφεται γύρω από τη γη;] εμπειρία, [σαν τα οράματα και τις ψευδαισθήσεις που έχουν μερικοί από την πολλή νηστεία;] κοινωνική ένταξη, [τον διαχωρισμό του πληθυσμού της γης ανάλογα με τον φανταστικό τους φίλο;] κίνητρα [την υπόσχεση των 72 παρθένων με την οποία δελεάζει το Ισλάμ στους βομβιστές αυτοκτονίας;] και ηθικές συνέπειες. [Το περίφημο «αγαπάτε αλλήλους, ενόσω οι άλληλοι έχουν την ίδια εθνότητα, θρησκεία, χρώμα δέρματος, και σεξουαλικό προσανατολισμό με εμάς;».]
Σα να λέμε, δηλαδή, ότι κάθε αποτίμηση του Ναζισμού οφείλει να λαμβάνει υπόψιν της την υψηλή κοινωνική συνοχή που επέφερε στη Γερμανία του μεσοπολέμου, την αύξηση της παραγωγικότητας, τη μείωση της εγκληματικότητας, το υψηλό εθνικό φρόνημα και την πειθαρχία, κλπ.
ΘΒ said
Διαγόρα
είσαι άδικος και παρερμηνεύεις ακόμα και την μικρή φράση του ΜακΓκράθ που παρέθεσες.
Ο άνθρωπος λέει απλά πράγματα τα οποία λόγω φανατισμού δε θέλεις να δεις.
Fremendog said
Διαγόρα εύχομαι σ’ εσένα και τους αναγνώστες του blog καλή χρονιά και χρόνια πολλά!
Jan 2, 2010 0:55
Διαγόρα και ΘΒ,
Ίσως να σας φανεί ενδιαφέρον το βιντεάκι της αντιπαράθεσης μεταξύ Richard Dawkins και Alister McGrath:
http://video.google.com/videoplay?docid=6474278760369344626#
Ο Αιρετικός said
Ρε ΘΒ δεν πας καλύτερα κάπου που να πιάνει τόπο η προπαγάνδα σου; Ξέρω κάτι νεοναζιστικά φόρουμ που θα σου πήγαιναν γάντι.
Ιοκάστη said
Το τραγικό είναι πως μερικοί θρήσκοι τέτοιες δηλώσεις σαν αυτή του dawkins τις θεωρούν ένδειξη αδυναμίας (ως προς την προθυμία να αλλάξει άποψη αν βρεθούν αποδείξεις). Δεν μπορούν να κατανοήσουν πως αυτό είναι το νόημα της επιστήμης… Επίσης σιγά που δεν έχει υπομονή, όσες φορές τον έχω δει σε συζητήσεις έχω γίνει έξω φρενών κι αυτός είναι χαλαρός…
θΒ καλή χρονία αφενός. Αφετέρου η μετάφραση του Διαγόρα στον ΜακΓκράθ είναι πολύ καλή, οπότε το νόημα αυτών που λέει αποδίδεται σωστά. Τώρα το πως θα τα ερμηνεύσει ο καθένας είναι προσωπικό ζήτημα κι ο Διαγόρας απλά ανέφερε την δική του ερμηνεία. Παρεμπιπτόντως είναι πολύ εύκολο να ειπωθεί και το αντίστροφο από αυτά που λες. Ο dawkins λέει πολύ απλά πράγματα που λόγω φανατισμού ο ΜακΓκράθ αρνείται να τα δει…
Comte de Toulouse said
Να επισημάνω ότι το «daw» είναι επίσης μακρόν, οπότε το «Ντώκινς» είναι πιό δόκιμο :-)
Διαγόρας ο Μήλιος said
Κοίτα, αν κάνεις μια αναζήτηση για «η περί θεού αυταπάτη Ρίτσαρντ» θα δεις ότι οκτώ στα δέκα αποτελέσματα μεταφέρουν το όνομα ως «Ντόκινς», και μάλιστα τα υπόλοιπα δύο που χρησιμοποιούν ωμέγα αντί για όμικρον είναι της ΟΟΔΕ, οπότε νομίζω πως δικαιολογούμαι.
Το αστείο είναι ότι την ίδια εντύπωση με την ΟΟΔΕ φαίνεται να έχει και ο Θου Βου, ο οποίος επιμένει να γράφει το όνομα στα ελληνικά ως «Ντόουκινς». Σύμπτωση;
Comte de Toulouse said
Ναι, όντως, έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί η ευσεβής μεταφορά των μακρών/βραχέων από τας ευρωπαϊκάς γλώσσας είς την ελληνικήν.
Poirot -> Πουαρό
tableau -> ταμπλώ
Ranault -> Ρενώ
Τώρα τα κάνουν όλα «ο», «ι» και «ε». Ω καιροί, ω ήθη…
Επί της ουσίας, είναι πανεύκολο να χάσεις την ψυχραιμία σου ακούγοντας «επιχειρήματα» από ομολογητές της πίστεως. Καλά όταν «μιλάει η καρδιά», κατανοητό. Οταν όμως πάνε να μπουνε στα χωράφια της λογικής και χρησιμοποιούνε το «αρα», το «συνεπώς» και το «οπότε», φασκελοκουκούλωστα…
ΘΒ said
Σωστά, τη λογική την έχετε πάρει εσείς εργολαβία.
Σαν τον Μπόμπολα ένα πράγμα.
Γι αυτό έχετε ξεσκίσει τον πλανήτη τον τελευταίο αιώνα, από την πολλή λογική και την πολλή επιστήμη.
Τα χρόνια πολλά στη μανούλα σου.Πρέπει να τραβάει μεγάλο λούκι με τέτοια «αρά» γιό.