Ανέκδοτο: η κηδεία του σκύλου

Το παρακάτω ανέκδοτο μου το έστειλε «ο Αλέξανδρος», και τον ευχαριστώ. Ήταν στα αγγλικά, και το μετέφρασα.

Ο Μήτσος ζούσε στην Αγγλία πάνω από το εστιατόριό του μαζί με τον αγαπημένο του σκύλο τον Σταύρο για συντροφιά.  Μία μέρα ο Σταύρος πέθανε και ο Μήτσος πήγε στον τοπικό παπά και του είπε: «Πάτερ, ο σκύλος μου ο Σταύρος πέθανε.  Θα μπορούσατε να κάνετε ένα τρισάγιο για το καημένο το ζωντανό; τον είχα σα γιό μου.»

Ο πάτερ Νίκος έγνεψε αντιφατικά: «φοβάμαι πως όχι.  Δεν τελούμε λειτουργίες για ζώα στην εκκλησία.  Αλλά υπάρχει μία Αγγλικανική εκκλησία στο επόμενο τετράγωνο.  Θεός ξέρει σε τι πιστεύουν αυτοί.  Ίσως να κάνουν κάτι για τον σκύλο σου.»