Άνοιξε το «ψηφιακό μουσείο» του Δαυλού.
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2009/01/15
Το «ψηφιακό μουσείο» του Δαυλού είναι ανοικτό από σήμερα. Όλα τα τεύχη του Δαυλού είναι διαθέσιμα υπό τη μορφή αρχείων PDF, και η πρόσβαση είναι ελεύθερη ξεκινώντας από τη διεύθυνση http://www.davlos.gr.
Θεωρώ ένα μη αμελητέο μέρος των απόψεων που έχουν προβληθεί μέσω του Δαυλού ατυχείς, όπως θεωρώ επίσης ατυχή την περυσινή απόπειρα του εκδότη Δημήτρη Ι. Λάμπρου να δημιουργήσει νομικό ζήτημα γύρω από τον όρο «Λεσβία». Παρ’ όλα αυτά, μέσα στις δεκαετίες της λειτουργίας του, το περιοδικό φιλοξένησε και πολλές άξιες λόγου απόψεις και έρευνες, και χρησίμευσε ως ένα σημείο αναφοράς για τον αντίλογο προς το θρησκευτικό κατεστημένο και προς την κυρίαρχη άποψη περί του τι εστί Ελληνισμός.
Γι’ αυτούς τους λόγους, η ύπαρξη του ψηφιακού μουσείου σήμερα είναι ένας πολύτιμος πόρος για όσους ασχολούνται με ζητήματα διανόησης στο ελληνόφωνο Διαδίκτυο.
Copyright © 2009 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
Greek Rider said
Διαγόρα παρόλο που σε πολλά θέματα ήταν λίγο κολλημένοι και φλέρταραν επικίνδυνα με εθνικιστικές θέσεις, νομίζω ότι η προσφορά του περιοδικού είναι πολύ μεγάλη. Ιδιαίτερα σε μια εποχή που δεν υπήρχε αντίλογος στην εκκλησία και τη θρησκεία.
Θου Βου said
@Διαγόρα
Ο εχθρός του εχθρού σου δεν είναι, κατ ανάγκη, φίλος σου.
Πιθανόν ο εχθρός του εχθρού σου να είναι πολύ εχθρικότερος απέναντι σου και απέναντι στις ιδέες σου όταν ,εάν και εφόσον εκλείψει ο κοινός εχθρός σας και απομείνετε οι δυό σας.
«Κύρια ιδεολογική βάση του Κοινοβουλευτισμού είναι η αρχή της ισότητας (egalite). Οι πολίτες του κοινοβουλευτικού καθεστώτος έχουν ψήφο της ίδιας αξίας. Η ψήφος του βλακός έχει το ίδιο βάρος με την ψήφο του σοφού, η ψήφος του απατεώνος μετρά το ίδιο με την ψήφο του έντιμου, η ψήφος του δημιουργικού ανθρώπου δεν έχει καμμιά διαφορά από την ψήφο του ανικάνου κ.ο.κ. Στον Κοινοβουλευτισμό η έννοια της ποιότητας είναι απαράδεκτη και «αντιδημοκρατική», οι άνθρωποι ισοπεδώνονται από κάποιον δογματικό οδοστρωτήρα, κυριαρχεί η έννοια της ποσότητας, του αριθμού, της πλειοψηφίας… [ ]
Αυτή η ιδεολογική αρχή της ισότητας και η συναφής προς αυτήν αρχή της ποσότητας είναι ξένες όχι μόνο προς την ελληνική Δημοκρατία, αλλά και γενικά προς κάθε εκδήλωση του Ελληνικού Πολιτισμού [ ]. Στην Αθηναίων Πολιτεία δεν είχαν το δικαίωμα ψήφου το 90% του ενήλικου πληθυσμού περίπου (δούλοι, γυναίκες, μέτοικοι, άτιμοι, ΑΣΕΒΕΙΣ κ.λπ.)
Η τρίτη και πιο χαρακτηριστική αρχή του Κοινοβουλευτισμού είναι ο «πλουραλισμός», η ύπαρξη δηλαδή περισσότερων του ενός κομμάτων μέσα στα πλαίσια του καθεστώτος.Όπως συνέβη και με τα άλλα πολιτικοκοινωνικά προϊόντα του αστικού Διεθνισμού -π.χ. τις «κοινωνικές τάξεις» ή τη «διάκριση των εξουσιών» ή τον συνδικαλισμό-, ο βαθύτερος σκοπός που υπηρετεί ο πλουραλισμός είναι η αποδυνάμωση και εξαφάνιση των Εθνών, η αποσύνθεση της γενικής θελήσεως και η υποταγή τους στη Διεθνή Εξουσία.»
Δ. Ι. Λάμπρου,(εκδότης του «Δαυλού»)
«Το παραμύθι του κοινοβουλευτισμού», Δαυλός, τ. 142, Οκτώβριος 1993
Διαγόρας ο Μήλιος said
Θου Βου, το έγραψα μέσα στο άρθρο: «Θεωρώ ένα μη αμελητέο μέρος των απόψεων που έχουν προβληθεί μέσω του Δαυλού ατυχείς […]»
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα κρατήσω τα μάτια μου κλειστά προς οτιδήποτε έχει γραφτεί σε αυτό το περιοδικό, σωστό ή λάθος. Κριτική ικανότητα ευτυχώς έχω, ώστε να είμαι ικανός να διακρίνω τι είναι μπούρδα και τι είναι χρήσιμο. Δεν έχω ανάγκη από κάποιον «οδηγητή» να μου πει ποιά αναγνώσματα επιτρέπονται και ποιά είναι «απαγορευμένα».
faithfool said
Και γιατί παρακαλώ να μην υπάρχουν ποιοτικά κριτήρια στη Δημοκρατία. Τόσα χρόνια με το ισχύον σύστημα πάμε απο το κακό στο χειρότερο. Κι όσο για τα περι πλουραλισμού της κοινοβουλευτικής ζωής, αν δεν το έχετε αντιληφθεί, από το 1821 και δώθε δύο κόμματα μας κυβερνούν (με τις όποιες παραλλαγές τους). Τέλος, έτσι για να γίνεται κουβέντα, τι θα επιλέγατε μεταξύ μιας ανέντιμης δημοκρατίας και μιας έντιμης δικτατορίας?
undantag said
@ ΘΒ
«Ο εχθρός του εχθρού σου δεν είναι, κατ ανάγκη, φίλος σου.
Πιθανόν ο εχθρός του εχθρού σου να είναι πολύ εχθρικότερος απέναντι σου και απέναντι στις ιδέες σου όταν ,εάν και εφόσον εκλείψει ο κοινός εχθρός σας και απομείνετε οι δυό σας.»
Είδωμεν το Φώς το Αληθινόν, ελάβομεν Πνέυμα Επουράνιο!
Αύριο κιόλας θα πάω στον ιερό ναό της γειτονιάς μου για θεία εξομολόγηση, θεία κοινωνία, σέξυ θεία Λόλα, και εσπερινό μετ’αρτοκλασίας à volonté.
Είμεθα τώρα για τέτοια, να εκλείψει η στυλοβάτις της δημοκρατίας Ελληνορθοδοξία και να ξανάρθουν οι ΑΘΕΟΙ Πατακοί και Παπαδόπουλοι να μας βάλουν στο γύψο!; Σώσον Κύριε τον ΛΑΟΣ σου!
ΦΥΣΙΚΑ και η Δημοκρατία ΔΕΝ αποκλείει ποιοτικά κριτήρια! Αυτό είναι π@π@ριά ολκής, όποιος και να το’πε:
μέτεστι δὲ κατὰ μὲν τοὺς νόμους πρὸς τὰ ἴδια διάφορα πᾶσι τὸ ἴσον, κατὰ δὲ τὴν ἀξίωσιν, ὡς ἕκαστος ἔν τῳ εὐδοκιμεῖ, οὐκ ἀπὸ μέρους τὸ πλέον ἐς τὰ κοινὰ ἢ ἀπ’ ἀρετῆς προτιμᾶται, οὐδ’ αὖ κατὰ πενίαν, ἔχων γέ τι ἀγαθὸν δρᾶσαι τὴν πόλιν, ἀξιώματος ἀφανείᾳ κεκώλυται.
Faithfool, ΑΝ έμπαινα στη συλλογιστική του ερωτήματός σου, θα διάλεγα ανέντιμη δημοκρατία με χίλια- γιατί αυτή τουλάχιστον, θα μπορούσα και να τη διαλέξω, και (θεωρητικά) να την αλλάξω.
Πάρης said
έχει δημοσιευτεί κείμενό μου στο Δαυλό.
Αλλά πολλές από τις απόψεις που φιλοξενήθηκαν θα τις χαρακτήριζα κάτι περισσότερο από ατυχείς.
Ανορθόδοξος said
@Faithfool
«τι θα επιλέγατε μεταξύ μιας ανέντιμης δημοκρατίας και μιας έντιμης δικτατορίας?»
Χωρίς συζήτηση, το πρώτο! Γιατί μια «έντιμη» αρχικά δικτατορία μπορεί εύκολα και γρήγορα να γίνει «ανέντιμη». Και μετά δεν μπορείς να απαλλαγείς από αυτήν. Και μετά κάποιοι αντιδρούν. Και μετά πολύς, μα πολύς κόσμος δολοφονείται, φυλακίζεται, εξορίζεται…
Προτιμώ ένα χαζοβιόλη Κωστάκη από έναν «έντιμο» φύρερ!!
Πάρης said
Όποιος έχει χρόνο (το κείμενο είναι αρκετά εκτεταμένο και ήταν η αφορμή να αρχίσω το ιστολόγιο)
http://parisbrouzos.wordpress.com/2007/12/06
Έίχαν αλλάξει το τέλος του άρθρου (και μάλιστα με άσχημο τρόπο) χωρίς φυσικά να ρωτήσουν. Διαμαρτυρήθηκα και σε επόμενη έκδοση είχαν ευτυχώς μια επεξήγηση.
Po said
Συμφωνώ με τον Διαγόρα,
ο Δαυλός σε πάρα πολλά ήταν απαράδεκτος, όμως ο βιβλιογραφικός του πλούτος είναι σημαντικός, δημοσίευσε άρθρα που συνέβαλαν να μιλήσουμε ανοιχτά για τον χριστιανισμό και την ελλαδική του αντιπροσώπευση …
Θα κατεβάσω άμεσα όλα τα τεύχη του, γιατί ποτέ δεν ξέρει κανείς τι μας ξημερώνει, θα συνιστούσα το ίδιο να κάνετε κι εσείς.
Γιατρός Του ΙΚα said
Όποιος ποντάρει στο χαρτί της τιμιότητας είναι είτε αφελής είτε απατεώνας.Και αυτό διότι κάτι τέτοιο θα προυπέθετε ότι μπορεί κανείς να δεσμευτεί για την ίδια την ανθρώπινη φύση.Έτσι λοιπόν αντί για μιά εγγύηση τιμιότητας που επαφίεται στον πατριωτισμό αυτού που την παρέχει προτιμώ ένα σύστημα με αντικειμενικές (στο μέτρο του δυνατού) εγγυήσεις.Άλλωστε το δίλημμα «ανέντιμη δημοκρατία-έντιμη δικατατορία» το θεωρώ γελοίο.Διότι α)πως μπορώ να ξέρω ότι εξ ορισμού ένα καθεστώς(προσοχή όχι άτομο,παρόλο που και εκεί είναι δύσκολο,αλλά καθεστώς) θα έχει το ες αεί χρίσμα της εντιμότητας,μιάς ιδιότητας δηλαδή που δοκιμάζεται συνεχώς και επιβεβαιώνεται ή διαψεύδεται στην πράξη και β)όταν αναλαμβάνεις να ασκήσεις την εξουσία δικτατορικά,στερώντας δηλαδή από την κοινωνία αναφαίρετα δικαιώματα είσαι εξορισμού απατεώνας και κλέφτης.Τουλάχιστον.
nextmind said
Τα νυν πολιτεύματα, είναι ίσως η πιο αγκυλωμένη φόρμα κοινωνικής έκφανσης.
Οι δημοκρατίες ανά τον κόσμο δεν ακολούθησαν παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις την λαϊκή βούληση και σπάνια δεν είναι παρά συγκαλυμμένες απολυταρχικές μέθοδοι διακυβέρνησης.
Η όποια σύγχρονη μορφή δημοκρατίας είναι ανοχύρωτη πόλη στις βλέψεις των εθναρχών.
Ίσως είναι ώρα να δούμε ή να εξελίξουμε άλλα μοντέλα που να λαμβάνουν υπόψιν τις τεχνολογίες και τις απαιτήσεις των καιρών.
Φυσικά το χρηματο οικονομικό σύστημα θα πρέπει να αλλάξει επίσης και αυτό είναι ίσως το δυσκολότερο έργο από καταβολής των χρηματιστηρίων.
Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη συζήτηση που μπορεί να γίνει στα πλαίσια μιας αναμορφωτικής δράσης επί των κοινωνιών του 21ου αιώνα.
Αντιλαμβάνομαι βεβαίως το ανέφικτο της πρότασης και σιωπώ καθώς υπάρχει κίνδυνος να χαρακτηριστώ αιθεροβάμων, αν όχι ανόητος.
Ακολουθώ την συμβουλή του Ρο και κατεβάζω τα άπαντα του δαυλού.
αν προλάβω…
argosholos said
ΘΒ είπε:
Ο εχθρός του εχθρού σου δεν είναι, κατ ανάγκη, φίλος σου.
Πιθανόν ο εχθρός του εχθρού σου να είναι πολύ εχθρικότερος απέναντι σου και απέναντι στις ιδέες σου όταν ,εάν και εφόσον εκλείψει ο κοινός εχθρός σας και απομείνετε οι δυό σας.
Δεν μπορώ να μη συμφωνήσω!
Όχι και ο Δαυλός ρε παιδιά με τις ρατσιστικές και ακραία εθνικιστικές απόψεις. Πως να ξεχωρίσεις την ήρα από το στάρι;
Δηλαδή το επόμενο βήμα είναι ο Άδωνις; Άντε και στον Λιακό!…
faithfool said
Εθεσα ένα ίσως ρητορικό και σίγουρα (απ’ ότι αποδείχθηκε) προβοκατόρικο ερώτημα, και διαπίστωσα αγκυλώσεις σε στερότυπα.
Η ουσία της ερώτησης έγκειται όχι στο πολίτευμα αλλά στον τρόπο λειτουργίας του.
Και για να μην υπάρξουν πάλι παρεξηγήσεις, εντιμότητα για μενα σημαίνει: ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, με ό,τι αυτό περιλαμβάνει και συνεπάγεται. Τώρα αν αυτό το καταφέρει κάποιος εκλεγμένος ή δικτάτορας, λίγο με νοιάζει. Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Και για ποιό λόγο να θελήσω να αλλάξω κάποιον που θα μου τα προσφέρει αυτά?
Οσο για την ποιότητα που ανέφερα, εννοώ ότι δεν είναι δυνατό η ψήφος του σκεπτόμενου πολίτη να έχει την ίδια βαρύτητα με αυτη του καθοδηγούμενου από την tv. Διότι αν αυτό το αποκαλείτε δημοκρατία, εγώ το λέω αχταρμά. Ξέρω βέβαια ότι δεν μπορεί να υπάρξει σύστημα ελέγχου της ποιότητας της ψήφου, άρα το μόνο που μας μένει είναι η αύξηση των σκεπτομένων.
Για το έντυπο που αναφέρετε πιο πάνω, καλό θα είναι πριν υιοθετήσουμε κάποιο κείμενο και (κατ’ επέκταση κάποιο έντυπο) να γνωρίζουμε τις απόψεις του γράφοντος, εκδότη κλπ. Διότι η εποχή μας προσφέρεται για ψάρεμα (συνειδήσεων) σε θολά νερά.
undantag said
@ Faithfool Βγαίνουμε απ’το θέμα του ποστ, αλλά έχει ενδιαφέρον.
«Αγκυλώσεις σε στερεότυπα;» Σοβαρολογείς ή εξακολουθείς να προβοκάρεις;
Αν αγκύλωση είναι να πιστεύεις ότι η (έστω, κοινοβουλευτική) δημοκρατία και οι αρχές του διαφωτισμού είναι από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της ανθρωπότητας και, ως εκ τούτου αδιαπραγμάτευτες για τη δυτική κοινωνία, θέλω να είμαι αγκυλωμένος όσο δεν παίρνει.
– Πως είναι δυνατόν ένας δικτάτορας να σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Μετά ή πριν που πήρε ή διατήρησε την εξουσία με τη βία θα το κάνει αυτό;
– Α, και μην ξεχνάμε, η αξιοπρέπεια περιλαμβάνει την ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας – και άρα, της έκφρασης. Ακόμη και αν τρώω και πίνω καλά και πάω στα μπουζούκια δις μηνιαίως, αν δεν επηρεάζω έστω κατά ένα δεκάκις εκατομμυριοστό με την ψήφο μου το μέλλον του τόπου μου δεν υπάρχω.
Μην είσαι ελιτιστής – σαφώς και η ψήφος του σκεπτόμενου πολίτη πρέπει να έχει την ίδια αξία με αυτή του «καθοδηγούμενου από την τβ». Ποιό το κριτήριο αποκλεισμού. Ποιά η «πχιότητα». Θα μπορούσες να αποκλείσεις απ’ το δικαίωμα ψήφου τους κοντούς, τους καραφλούς, τους τσευδούς, τους βρωμύλους και πάει λέγοντας…. Εκεί υφέρπει ο φασισμός.
Το πρόβλημα δεν είναι ο «καθοδηγούμενος από την τβ» είναι η τιβί η ίδια – αυτήν πρέπει να αλλάξεις (εδώ συμφωνώ μαζί σου για «αύξηση του αριθμού των σκεπτομένων»). Εδώ σε θέλω σκεπτόμενε…
Διαγόρας ο Μήλιος said
Faithfool, καλώς όρισες. Ωραίο nickname, παρεμπιπτόντως. Οι υπόλοιποι συνομιλητές με κάλυψαν σε μεγάλο βαθμό. Έχω να συμπληρώσω τα εξής:
Ο λόγος για τον οποίο θα θελήσεις να αλλάξεις κάποιον «που θα σου τα προσφέρει αυτά», (και μάλιστα να τον αλλάξεις αιματηρά, ω ναι,) είναι πολύ απλά επειδή δεν θα έχεις κάποιο συμβόλαιο μαζί του, κάποια ασφαλιστική δικλείδα, κάποια συμφωνία κυρίων έστω ρε παιδάκι μου, που να εγγυάται ότι θα συνεχίσει να σου τα προσφέρει. Βλέπεις, δεν συμπεριλαμβάνεται στην περιγραφή της θέσης του δικτάτορα η υποχρέωση να σου τα παρέχει αυτά, κι έτσι δεν έχεις κανένα λόγο να περιμένεις ότι θα συνεχίσει να σου τα παρέχει, και δεν θα υπάρχει τίποτα που να μπορείς εσύ να κάνεις τη στιγμή που εκείνος θα αποφασίσει να πάψει να σου τα παρέχει. Δεν θα έχεις καν το δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς. Είναι, λοιπόν, γελοίο ακόμα και το να διασκεδάζεις την ιδέα. Η δημοκρατία, με όλα τα μειονεκτήματά της, είναι το καλύτερο πράγμα που μπορούμε να έχουμε.
Undantag, δεν τρέχει τίποτα, δεν φύγαμε εντελώς έξω από το θέμα, και άλλωστε ακριβώς για τέτοιες περιπτώσεις έγραψα στους όρους χρήσης ότι «Η ανάρτηση σχολίων είναι απολύτως ελεύθερη, εφόσον τα σχόλια […μεταξύ άλλων…] έχουν κάποια (μακρινή έστω) σχέση με το θέμα.» Η φράση κλειδί είναι το «μακρινή έστω».
Πάντως, έτσι κι αλλιώς, πολίτες με μεγαλύτερη βαρύτητα ψήφου υπάρχουν ήδη στη δημοκρατία μας, πρόκειται για τους βουλευτές. Βλέπεις, όταν εμείς οι απλοί πολίτες ψηφίζουμε, δεν κάνουμε τίποτε άλλο παρά να εκλέγουμε εκείνους οι οποίοι πραγματικά θα ψηφίζουν. (Η κοινοβουλευτική δημοκρατία αναντίρρητα εμπεριέχει κάποιο ελιτιστικό στοιχείο.) Αν οι πολίτες ήταν πιό ώριμοι, θα μπορούσαμε ίσως να έχουμε άμεση αντί για κοινοβουλευτική δημοκρατία, αλλά με τα ζώα που μας περιστοιχίζουν, (ναι, ξέρετε, εγώ είμαι ελιτιστής και το δηλώνω,) καλύτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία από την άμεση, γιατί αν ψήφιζε αμεσοδημοκρατικά ο μέσος βλάχος σήμερα θα ήμασταν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με βιωτικό επίπεδο και πολιτισμικές συνθήκες ελάχιστα καλύτερες από αυτές του Αφγανιστάν.
undantag said
Πάλι καλά που το θεωρείς εντός θέματος Διαγόρα – δε θα θελα το σχόλιό μου να κάνει παρέα στις τρολιές και τις τσόντες του babis :)
Νομίζω είναι αλχημιστικό να λες πως οι βουλευτές είναι άτομα με μεγαλύτερη βαρύτητα ψήφου… η βουλευτική ψήφος δεν έχει νόημα παρά μόνο σε επίπεδο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, συγκρίνοντας την με την εκλογική ψήφο βγάζεις μήλα και πορτοκάλια…
Διαφορετική βαρύτητα εκλογικής ψήφου δημιουργεί συχνά ο εκλογικός νόμος (μονοεδρικές, μυστήρια εκλογικά μέτρα, πλαφόν, μεταφορές υπολοίπων, διαίρεση σε περιφέρειες, σαλαμοποίηση κτλ) αλλά το ζήτημα παραείναι τεχνικό και σίγουρα εκτός θέματος.
Αν ελιτισμός είναι να επιλέγουμε τους καλύτερους για να μας κυβερνήσουν, συμφωνώ μαζί σου – και με το θείο Θουκυδίδη που τσίταρα παραπάνω.
Τέλος, η άμεση πάντως δημοκρατία, δεν εξαρτάται τόσο απ’ την ωριμότητα των ψηφοφόρων, όσο απ΄τον ελεύθερό τους χρόνο και τη διαθεσιμότητά τους. Ακόμη και σε παραδείσους άμεσης δημοκρατίας, τότε και τώρα, ζώα υπάρχουν (ούπς, φτου κακά, ελιτίζω!)
nextmind said
Διαγόρα
Και είναι και δεν είναι έτσι. Η άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε μια κοινωνία «Βλάχων» και αδαών εξ αιτίας της πολιτικής ωριμότητας και της πολιτιστικής κουλτούρας που προαπαιτεί εκ μέρους των αντισυμβαλλόμενων.
Χρησιμοποίησα τον όρο «Αγκυλωμένη» για να περιγράψω το έλλειμμα εξέλιξης στις Δημοκρατίες των ημερών μας μιας και είναι σαφές ότι καμιά νέα πολιτειακή φόρμα δεν έχει εμφανιστεί από το ατυχές (ως προς τις συνέπειες)κίνημα των μπολσεβίκων. Αν αναλογιστεί κανείς την γεωμετρική πρόοδο κάθε άλλης Ανθρώπινης δραστηριότητας στις Δυτικές Χώρες, θα συμπεράνει ότι η πραγματική εξέλιξη στα πολιτειακά είναι μηδενική (και είναι σίγουρο ότι η απόσταση μας από την ουτοπία μάλλον μεγαλώνει παρά μικραίνει).
Όσο για την Βαρύτητα της Ψήφου, είναι μέγεθος απροσδιόριστο από την καθεστηκυία δημοκρατία γιατί απλά δεν είναι άμεση και ως εκ τούτου δεν επηρεάζεται από ανάλογα στατιστικά μεγέθη αρκεί να μην ξεπερνάνε κάποιο κρίσιμο όριο ανατροπής (π.χ το ποσοστό Βλάχων και αδαών ανάμεσα στο πληθυσμό των ψηφοφόρων).
Ένα Μοντέλο Πολιτείας που δημιουργήθηκε στις αρχές του προ προηγούμενου αιώνα δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να χοροπηδάμε απ’ τη χαρά μας και περισσότερο δεν μπορεί να εξυπηρετεί παρά γενικές ανάγκες – Αξίες που τείνουν να στρεβλωθούν εξ αιτίας της καινοφανούς διαπλοκής τους με δημαγωγούμενες πλειοψηφίες.
Πάντως πιστεύω ότι το πολιτειακό θέμα είναι ανοιχτό σε συζήτηση και είναι πολλές οι προτάσεις βελτίωσης που μπορεί να κατατεθούν.
Μία από αυτές είναι η απεμπλοκή του μεταφυσικού από το Κρατικό, Δικονομικό, και συνταγματικό πλαίσιο του.
Θου Βου said
@Διαγόρα
Ούτε καν αυτό:«πολίτες με μεγαλύτερη βαρύτητα ψήφου υπάρχουν ήδη στη δημοκρατία μας, πρόκειται για τους βουλευτές»
Πλέον υπάρχει αυτό:
«Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.»
Άννα Ψαρούδα Μπενάκη,πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, προς τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια.
Πλέον η υπερεθνική ελίτ κάποιων οικονομολόγων της κεντρικής ευρωπαϊκής τράπεζας ,σε συνεργασία με τους διάφορους τυχοδιώκτες των περιφερόμενων κεφαλαίων ,τύπου Σόρος ,καθορίζουν τις τύχες και τις ζωές λαών,εθνών,κοινωνιών.
Και ασφαλώς η τηλεόραση είναι το κυριο εργαλείο τους.
Το διαδίκτυο τούς χαλάει κάπως τη σούπα ,προς το παρόν,αλλά κι εδώ δοκιμάζονται διάφορες τεχνικές ελέγχου και καθοδήγησης.
Κι αν δούν ότι δεν τους βγαίνει όπως θέλουν ,θα ρίξουν ενα Χ στους σέρβερς και …πάπαλα.
Διαγόρας ο Μήλιος said
Το σχόλιο 16 του Undantag είχε παρακρατηθεί ως ύποπτο για σπαμ.
Undantag, το ξέρω πως συνέκρινα μήλα με πορτοκάλια, όμως το έκανα για να δείξω ποιά είναι η κοντινώτερη υπαρκτή κατάσταση προς αυτήν που συζήταγε ο faithfool, και επίσης για να υποστηρίξω ότι τελικά, το πρακτικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο με εκείνο που θα επιτυγχάναμε αν μπορούσαμε να διαφοροποιήσουμε τους ψηφοφόρους σε «σκεπτόμενους» και σε «καθοδηγούμενους από την tv» δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στην ψήφο των πρώτων, κατά την άποψη που διασκέδασε ο faithfool, και μάλιστα με καλύτερο, πιό πολιτισμένο, πιό δίκαιο, (θεωρητικά πάντα,) τρόπο. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι το είδος του ελιτισμού που μπορώ να δεχθώ. Το «κάποιοι ψηφοφόροι πιό ίσοι απ’τους άλλους» είναι ένας ελιτισμός που δεν μπορώ να δεχθώ, και δεν θα δούλευε καν.
Nextmind, η «απεμπλοκή του μεταφυσικού από το Κρατικό, Δικονομικό, και συνταγματικό πλαίσιο του» είναι βέβαια θεμιτή, αλλά εδώ που τα λέμε μάλλον δεν είναι και το πιό σημαντικό σημείo στο οποίο πάσχει το πολίτευμά μας.
Θου Βου, άσε καλύτερα να σου βάλουμε θρησκευτικά ζητήματα εσένα, για να είσαι στο στοιχείο σου! (-:=
Ανορθόδοξος said
Διαγόρα λέω αυτό και σταματάω περί του πολιτεύματος! :)
Ο Αριστοτέλης είχε πει: «η Δημοκρατία είναι το δικαιότερο πολίτευμα, γιατί οι πολλοί (στην εξουσία) είναι δυσκολότερο να διαφθαρούν από τα χρήματα και τη δόξα σε σχέση με τους λίγους».
Προσέξτε, δεν είχε πει οτι είναι αδύνατο να διαφθαρούν οι πολλοί, απλά οτι η πιθανότητες να διαφθαρούν είναι περισσότερες στους λίγους (ή τον έναν). Νομίζω οτι αυτό το ρητό, που το διάβασα σε βιβλίο του Κ. Καστοριάδη, με καλύπτει απόλυτα…
Διαγόρας ο Μήλιος said
Κατέβασα 296 αρχεία pdf, συνολικού μεγέθους 1.83GB. Λείπει μόνο το τεύχος 315, το οποίο δίνει http error 404: file not found.