| Χειμώνας και φυσική… στη Γνωμικό #9 | |
 | Σκουριωτης Λεωνιδας στη Μια πίτσα απατεωνέσκα, πα… |
 | Αιγινήτης Θεόφιλος στη Πως ξεκίνησαν όλα μ’ εμέν… |
 | reusiudex στη Μια πίτσα απατεωνέσκα, πα… |
| Πάτερ πρέπει εμείς ο… στη Πάτερ πρέπει εμείς οι Ορθόδοξο… | |
 | Ότιναιναι στη Μια πίτσα με διπλό σπαμ π… |
 | Rm4g3dD0v στη Χριστός ανέστη με το καλό και… |
 | Πετρουμιανός στη Η λέξη «Μπουντρούμι» |
 | Διαγόρας ο Μήλιος στη Πως ξεκίνησαν όλα μ’ εμέν… |
 | leon11gr στη Γνωμικό #113 |
 | Αλή αλ-Γιουνάνι στη Περί Ισλάμ |
| Ορθολογιστικά Βέτο -… στη Γνωμικό #33 | |
 | antiochusacharnensis στη Βοήθεια! μας καταπιέζουν! |
 | drstavros στη Κυριακή της Ορθοδοξίας: Αναθεμ… |
 | δηνητρη στη Μια πίτσα με διπλό σπαμ π… |
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2009/01/14
«Μην προσεύχεσαι στο σχολείο μου, κι εγώ δεν θα σκέπτομαι στην εκκλησία σου.»
—Άγνωστος
Το πρωτότυπο: «Don’t pray in my school, and I won’t think in your church»
Το αρχείο των γνωμικών φιλοξενείται στο atheoi.ORG: Αρχείο γνωμικών
Copyright © 2009 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
Kάθε νέο άρθρο
Διαγόρας ο Μήλιος 
batcic said
Το γνωμικό είναι άψογο, με τη διαφορά ότι απευθύνεται πάλι σε ένα κοινό «εμείς και εμείς»! Το να μην σκέπτεται κάποιος γενικώς, είναι στα προαπαιτούμενα των θρήσκων οπότε δεν θεωρούν ότι τους κάνεις και καμιά μεγάλη χάρη με το να μην σκέπτεσαι στην εκκλησία τους!
Ή για να το πω αλλά ΑΠΟΚ: – Σκέπτομαι στην εκκλησία=ερευνώ ± παρεμποδίζοντας την ιδέα του Θεού να ==> κυριαρχήσει στ α συναισθήματα³.
Οπότε δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα μπροστά στην τεράστια παραχώρηση τους να μην προσεύχονται – επιβάλουν την προσευχή σε χώρους ιδεολογικά αντίθετους από τη θρησκεία τους…
Διαγόρας ο Μήλιος said
Εγώ δεν νομίζω πως είναι μεμπτό το να απευθύνεται σε εμάς ένα γνωμικό, ή οποιαδήποτε άλλη επικοινωνία που πηγάζει από αθεϊστικούς κύκλους. Ένα σημαντικό ζήτημα με την αθεΐα, ειδικά σε τόπους οπισθοδρομικούς όπως αυτός που πατάμε, εξακολουθεί να είναι η εμψύχωση των θρησκευτικών αντιρρησιών, η αποπεριθωριοποίησή τους, η δημιουργία κοινής αθεϊστικής συνείδησης, η παρότρυνση προς τους κρυφούς ομοϊδεάτες «να βγουν από την τουλάπα», κλπ.
Σε τελική ανάλυση, τα μηνύματα που προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση έχουν ίσιως περισσότερες πιθανότητες να πιάσουν τόπο απ’ότι τα μηνύματα που προορίζονται προς τα έξω, γιατί ο αποπροσηλυτισμός είναι σπάνιος, ενώ η αυτοσυνειδητοποίηση πολύ πιό συχνή.
«Τις αλλαγές θα τις επιτύχουμε απαιτώντας τα δικαιώματά μας και όχι αραιώνοντας τις τάξεις των αντιπάλων μέχρι εκείνοι να πάψουν να υφίστανται.»
–Διαγόρας ο Μήλιος του 21ου αιώνα.