Η σφαγή των Ελάτων
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2008/12/14
Τελικά, έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα καθυστέρησα πάλι και φέτος όπως και πέρυσι να αναρτήσω αυτό του άρθρο. Αντί να το αναβάλλω πάλι για του χρόνου, το δημοσιεύω τώρα όπως μπορώ, κι όποιος θέλει ας με βοηθήσει για να κάνουμε το ίδιο πράγμα πολύ πιό δυναμικά (και έγκαιρα) του χρόνου τέτοια εποχή.
Χριστούγεννα. Αν είστε χριστιανός, και σκέφτεστε να στολίσετε χριστουγεννιάτικο δέντρο, ανοίξτε κατ’αρχήν την Αγία Γραφή σας στον Ιερεμία και διαβάστε τα παρακάτω:
Ιερ. 10,1 Ἀκούσατε τὸν λόγον Κυρίου, ὃν ἐλάλησεν ἐφ᾿ ὑμᾶς, οἶκος Ἰσραήλ· (Ακούστε τον λόγο του Κυρίου, τον οποίον εκείνος είπε προς σας, Ισραηλίτες.)
Ιερ. 10,2 τάδε λέγει Κύριος· κατὰ τὰς ὁδοὺς τῶν ἐθνῶν μὴ μανθάνετε καὶ ἀπὸ τῶν σημείων τοῦ οὐρανοῦ μὴ φοβεῖσθε, ὅτι φοβοῦνται αὐτὰ τοῖς προσώποις αὐτῶν. (Αυτά λέγει ο Κύριος· μη μαθαίνετε να ζείτε σύμφωνα με τους τρόπους της ζωής των ειδωλολατρικών εθνών, και μη φοβάστε τα σημεία του ουρανού, γιατί αυτά οι ειδωλολατρικοί λαοί τα φοβούνται.)
Ιερ. 10,3 ὅτι τὰ νόμιμα τῶν ἐθνῶν μάταια· ξύλον ἐστὶν ἐκ τοῦ δρυμοῦ ἐκκεκομμένον, ἔργον τέκτονος καὶ χώνευμα· (διότι αυτά που έχουν ως νόμιμα τα ειδωλολατρικά έθνη είναι μάταια. είναι ξύλο κομμένο από το δάσος, έργο μαραγκού και μεταλλουργίας.)
Ιερ. 10,4 ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ κεκαλλωπισμένα ἐστίν· ἐν σφύραις καὶ ἥλοις ἐστερέωσαν αὐτά, (με ασήμι και χρυσό καλλωπισμένα είναι· με σφυριά και με καρφιά είναι στερεωμένα,)
Ιερ. 10,5 αἰρόμενα ἀρθήσονται, ὅτι οὐκ ἐπιβήσονται. μὴ φοβηθῆτε αὐτά, ὅτι οὐ μὴ κακοποιήσωσι, καὶ ἀγαθὸν οὐκ ἔστιν ἐν αὐτοῖς. (τοποθετημένα ώστε να στέκονται, χωρίς να μπορούν να κινηθούν. Μην τα φοβηθείτε, καθώς δεν μπορούν να κάνουν κακό, ούτε καλό έχουν μέσα τους.)
Αν παρ’όλα αυτά επιμένετε να στολίσετε χριστουγεννιάτικο δέντρο, τότε σας παρακαλώ πολύ να εξετάσετε στα σοβαρά την εξής πιθανότητα:
Αντί να αγοράσετε ένα από τα κομμένα και καταδικασμένα σε μαρασμό έλατα που πωλούνται κατά χιλιάδες αυτή την εποχή, πηγαίντε στο φυτώριο της γειτονιάς σας και αγοράστε ένα ελατάκι μέσα σε γλάστρα. Θα σας κοστίσει σίγουρα πιό πολύ από ένα κομμένο δέντρο, και θα είναι πιό μικρό, αλλά θα έχετε στα χέρια σας ένα ζωντανό δέντρο. Θέλει μόνο λίγο πότισμα ώστε να διατηρείται το χώμα του νωπό, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε βράδυ θα πρέπει να βάζετε το χέρι σας στο χώμα για να νιώσετε αν είναι νωπό ή όχι, κι αν δεν είναι, τότε θα πρέπει να ρίχνετε ένα ποτηράκι νερό. Αν είστε ξεχασιάρης, υπάρχουν και συστήματα αυτόματου ποτίσματος.
Όταν θα το στολίσετε αυτό το δένδρο, θα δείχνει κάπως έτσι:
Μην μου πείτε πως αυτό δεν είναι πολύ πιο όμορφο από οποιοδήποτε κομμένο δέντρο που πεθαίνει καρφωμένο στη βάση του!
Μετά τα χριστούγεννα, αντί να το πετάξετε στο δρόμο για να το πάρει ο σκουπιδιάρης, το βγάζετε απλά στο μπαλκόνι σας, όπου και θα μείνει μέχρι να το ξαναχρειαστείτε, δηλαδή μέχρι τα επόμενα χριστούγεννα.
Βέβαια, το ζωντανό δέντρο θέλει κάποια περιποίηση, η οποία έχει τις υποχρεώσεις της αλλά έχει και τις ευχαριστήσεις της. Το πρώτο πράγμα που θα χρειαστεί να κάνετε τέλη Φλεβάρη με αρχές Μάρτη θα είναι να αλλάξετε τη γλάστρα, έτσι ώστε το δεντράκι να έχει χώρο να μεγαλώσει.
Αν δεν έχετε κάποιον να σας βοηθήσει με τη μεταφορά του δέντρου από τη μία γλάστρα στην άλλη, υπάρχουν και λύσεις για να το καταφέρετε χωρίς βοήθεια, αλλά προϋποθέτουν κάποια ευρηματικότητα.
Βέβαια, παίζοντας με τα χώματα υπάρχει περίπτωση να συναντήσετε διάφορα πλάσματα που ζουν στο χώμα. Αν δεν αντέχετε, ευκαιρία να ντραπείτε κοτζάμ’ γάϊδαρος / γαϊδούρα που δεν αντέχει να βλέπει ένα σκουληκάκι, και να πειθαναγκάσετε επι τόπου τον εαυτό σας να μάθει να αντέχει.
Τελικά, μετά από κόπους και βάσανα, το δεντράκι εγκαθίσταται στην καινούργια του γλάστρα, η οποία όπως μπορείτε να δείτε του πάει πολύ:
Οι ανταμοιβές αρχίζουν λίγες μέρες μετά, όταν μπει η άνοιξη και αρχίσει να δίνει το δέντρο. Στην αρχή παρατηρείτε ότι στα σημεία που το δεντράκι είχε «μάτια» εμφανίζονται κάτι μικρά ανοικτοπράσινα μπουμπούκια:
Τα οποία μέσα σε λίγες μόνο μέρες γίνονται έτσι:
Και μέχρι το τέλος της άνοιξης το καθένα τους θα έχει μεγαλώσει τόσο πολύ που θα έχει γίνει έτσι:
Βέβαια, η ακόμα μεγαλύτερη ανταμοιβή θα έλθει τα επόμενα χριστούγεννα, οπότε και δεν θα χρειαστεί να αγοράσετε δέντρο, γιατί θα έχετε ήδη ένα. Απλά, το ξαναστολίζετε. Κάθε χρονιά που θα περνάει θα γλιτώνετε το έξοδο, και την κοπή ενός ακόμα ελάτου.
Μετά από δυό-τρία χρόνια που το δεντράκι θα έχει πλέον μεγαλώσει τόσο ώστε να μην είναι πλέον πρακτικό για μέσα στο σπίτι, το πηγαίνετε σε ένα βουνό στην περιοχή σας που το έχει ανάγκη, και το μεταφυτεύετε.

Φωτογραφία από pestaola.gr¹
Νομίζω πως αν το έκανε αυτό όλη η Αθήνα, μέσα σε λίγα χρόνια θα λυνόταν το πρόβλημα της Πάρνηθας, της Πεντέλης, του Υμηττού, του Αιτωλικού, των Τουρκοβουνίων, και όποιου άλλου ορεινού όγκου υπάρχει τριγύρω.
Όχι στη σφαγή των Ελάτων! Όχι στα κομμένα δέντρα!
Ναι στα ζωντανά δέντρα! Ναί στη μεταφύτευση!
Copyright © 2008 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
¹ http://www.pestaola.gr/kalivia07-reforestation-was-a-great-experience/
ellinida said
Μπράβο βρε Διαγόρα! Δεν υπάρχει κάτι πιό θλιβερό από τα πεταμένα δεντράκια στα σκουπίδια. Οσο γιά το σύστημα αλλαγής γλάστρας απλά τέλειο!
Κρανιδιώτης Νάσος said
Οι χριστιανοί που όλοι στο σύνολό τους δηλώνουν μονοθεϊστές, αλλά λατρεύουν εκατοντάδες «αγίους» (σημ. «άγιος» = ευεργέτης της εκκλησίας), προσκυνούν εικόνες (δηλ. αντικείμενα, είδωλα) και τις περιφέρουν με ευλάβεια, θα ενδιαφερθούν για τον θάνατο των δέντρων μπροστά στη δόξα του Κυρίου;! Και τι είναι τα δέντρα; Έχουν ψυχή που πρέπει να σωθεί και να πάει στον παράδεισο; Σιγά τα ωά!
Θου Βου said
@Διαγόρα
Αν το ελατάκι είναι δικό σου οφείλω να σε συγχαρώ,τα έχεις καταφέρει περίφημα.
Χωρίς να ακυρώνεται η καλή σου πρόθεση λάβε υπόψη τα εξής:
1.Το έλατο αδυνατεί να ευδοκιμήσει σε περιβάλλοντα τύπου Αθηνών.
Ίσως θα ήταν καλύτερο αν κάποιος θέλει ενα δέντρο που να ομοιάζει προς έλατο να προτιμήσει κάποιο κέδρο,είδος που ευδοκιμεί ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες
ή μία αροκάρια.
2.Τα πωλούμενα κομμένα έλατα αλλά και τα ζωντανά είναι πλέον από φυτώρια και όχι από δάση.Πιθανόν να υπάρχουν κάποια δασικά είδη,παρανόμως υλοτομημένα, (γκυ,ου,κλαδιά ελάτου) που πωλούν αυτές τις μέρες συνήθως αθίγγανοι σε υπαίθριες αγορές.
3.Μια πιθανή μεταφύτευση σε δασικό περιβάλλον δύσκολα επιτυγχάνει αφού τα μικρά έλατα θέλουν σκιά και συνθήκες παρόμοιες με αυτές που είχαν αναπτυσσόμενα.Έτσι ένα δεντράκι μπαλκονιού δύσκολα θα επιβιώσει πχ στον Υμηττό ή την Πάρνηθα.
@Kρανιδιώτης
Δυστυχώς πλανάσαι πλάνην οικτράν.
Η περιβαλλοντική διαχείριση στον ορθόδοξο χώρο ήταν και είναι υποδειγματική και αυτό μόνο τυφλοί,φανατισμένοι και δηλητηριασμένοι από τους βιομηχανικούς ρύπους που τρώνε πίνουν και αναπνέουν, μικροαστοί δε μπορούν να το δούν.
Διαγόρας ο Μήλιος said
Πως μπορεί κανείς να βοηθήσει για να γίνει μία σχετική εκστρατεία τον επόμενο χρόνο:
1. Τούτη την εποχή που διανύουμε τραβήξτε φωτογραφίες υπαίθριων πωλητών κομμένων δέντρων (χασάπηδες των δέντρων) και στείλτε μου.
2. Αμέσως μετά την περίοδο των εορτών τραβήξτε φωτογραφίες από έλατα που έχουν πεταχθεί στα σκουπίδια και στείλτε μου.
3. Βρείτε από κάποια έγκυρη πηγή πληροφορίες σχετικά με το καθεστώς της δενδροφύτευσης στις πυρόπληκτες περιοχές. Ωφελεί; δεν ωφελεί; επιτρέπεται; απαγορεύεται; Που είναι καλό να γίνεται; που δεν είναι καλό να γίνεται;
Θου Βου said
@Διαγόρα
σύντροφε στην οικο-μανία ,ρίξε μια ματιά στο spam-oδοχείο γιατί μάλλον έχει κρατήσει ένα μήνυμα (το στειλα 2-3 φορές) που έχει 2 λι(ν)κάκια.
Αόρατη Μελάνη said
Εμείς στολίζουμε πάντοτε καραβάκι!
Υπάρχουν και τα ψεύτικα δέντρα, φθηνά, ανθεκτικά, και γκλαμουράτα!
Αν πάντως κάποιος θέλει ντε και καλά «φυσικό» δέντρο, η πρόταση του Διαγόρα είναι από τις καλύτερες που έχω ακούσει!
kotsiosp said
Συμφωνώ με τον Κρανιδιώτη Νάσο. Τί είναι μωρέ ένα δέντρο μπροστά στη σωτηρία της ψυχής;
Εκπλήσσομαι πάντως που η εκκλησία δεν έχει σε προσφορά διαβασμένα και ευλογημένα κομμένα δεντράκια. Να έχουν και καλό φενγκ σούι. Δυστυχώς όμως ο Ιερώνυμος δεν έχει το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Ευφραίμ.
argosholos said
Φίλε Διαγόρα, με εκπλήσεις. Εσύ που τόσο ψάχνεις τα πράγματα και διατηρείς ένα από τα πιο τεκμηριωμένα ιστολόγια, στο συγκεκριμένο θέμα είσαι φάουλ.
Τα έλατα που πουλιούνται στην Αθήνα είνα από φυτώρια, δηλαδή ειδικές περιοχές ΜΕΣΑ στα δάση. Αν δεν κοπούν μία χρονιά, την άλλη ψηλώνουν υπερβολικά και δεν κάνουν πια για εσωτερικούς χώρους. Η δραστηριότητα των «χασάπηδων» είναι ένα υγιές παράδειγμα οικολογικής διαχείρισης, ανάλογο αυτού των παλιών ρητινοσυλλεκτών, μελισσοκόμων, υλοτόμων, καρβουνιάρηδων κλπ που ζούσαν από το δάσος, το αγαπούσαν και το φρόντιζαν. Φυσικά στους ανθρώπους αυτούς δεν συμφέρει η παράνομη υλοτομία και προφανώς καθαρίζουν ότι μπορούν από τα εύφλεκτα υλικά του δάσους.
Αν αυτοί που ζουν από τα δάση τα εγκαταλείψουν, αυτά δεν θα επανέρθουν σε παρθένα κατάσταση: Απλώς θα καταντήσουν χωματερές των δημάρχων μας, πίστες SUV, πεδία παράνομης υλοτομίας και στο τέλος τέλος θα καούν. Αυτό ισχύει κυρίως για τα πευκοδάση (όχι τόσο για τα ελατοδάση), όπου σε «μεσογειακό» περιβάλλον έχουν διάρκεια ζωής περίπου 100-150 χρόνια, πριν τα δέντρα ανανεωθούν από μία ‘ευεργετική» πυρκαγιά, λόγω της συσσωρευμένης καύσιμης ύλης από τα φύλλα και κλαδιά τόσων ετών. Εντάξει ξέρω, ίσως να μη ξαναγίνουν δάσος, λόγω άλλων παραγόντων (των γνωστών…), πήγαινε όμως να δεις στη Πεντέλη τα μικρά καταπράσινα πευκάκια, που προσπαθούν (μάλλον μάταια…) να ξαναγίνουν δάσος. Σε κάθε περίπτωση το δάσος έχει ανάγκη ανθρώπων να το φροντίζουν και να έχουν ΣΥΜΦΕΡΟΝ από τη διατήρησή του!
Υπάρχουν αρκετά άρθρα του καθηγητή Ν. Μάργαρη πάνω σε αυτό το θέμα (κυρίως στο Βήμα).
Διαγόρας ο Μήλιος said
Θου Βου, πράγματι το μήνυμά σου ήταν στη «σπαμιέρα» και το «ανέστησα». Σε ευχαριστώ για τις συμβουλές, θα τις λάβω υπόψη μου στην εκστρατεία του χρόνου. Ναι, το Ελατάκι δικό μου είναι. (Η σύζυγος, αν και άθεη, συμπαθεί το έθιμο, κι εγώ δεν της χαλάω χατήρι.) Εχω σκοπό να το μεταφυτέψω τούτη την άνοιξη, και να παρακολουθήσω πως θα τα πάει. Αλλά κι αν δεν πιάσει, και πάλι καλύτερα να κρατάμε το ίδιο δέντρο για κάποια χρόνια, παρά να αγοράζουμε καινούργιο δέντρο κάθε χρόνο. Βέβαια αν δεν πιάσει, τότε του χρόνου θα δοκιμάσω με κάτι άλλο κατά τη συμβουλή σου.
Μελάνη μου, ωραίο το καραβάκι, αν μη τι άλλο σπάει τη μονοκαλλιέργεια και τη μονοτονία. Αυτό λέγεται «ο επιμένων νησιωτικά». Και τα ψεύτικα δέντρα καλά είναι βέβαια, δε μαδάνε, δεν είναι τόσο εύφλεκτα, διπλώνονται και καταλαμβάνουν ελάχιστο χώρο, και κρατάνε δεκαετίες, αλλά έχουν το ίδιο μειονέκτημα με το κάθε τι άλλο που είναι ψεύτικο: είναι ψεύτικα.
Αργόσχολε:
Αν έκανα φάουλ, ας μου υποδειχθεί η κίτρινη κάρτα, αφότου το συζητήσουμε βέβαια. (Πάντως, δεν θα έπρεπε να εκπλήσσεσαι βλέποντας έναν άνθρωπο να κάνει λάθη, αντιθέτως, αν δεν με έβλεπες ποτέ να κάνω λάθος, τότε θα έπρεπε να ανησυχείς.)
Να πω λοιπόν κατ’αρχήν ότι το άρθρο εστιάζεται κυρίως στην αποτροπή της κατανάλωσης, και το δέντρο που αγοράζουμε κάθε χρόνο για να κάνουμε τη μόστρα μας και μετά πετάμε στα σκουπίδια είναι το χειρότερο είδος κατανάλωσης. Πρόκειται για μία συνήθεια σπάταλη, αντιπεριβαλλοντική, αντιπαιδαγωγική και ατελέσφορη, που δείχνει παντελή έλλειψη σεβασμού προς τη φύση. Τα χιλιάδες δέντρα πεταμένα στα σκουπίδια του Ιανουαρίου είναι μία ύβρις.
Έπειτα, το άρθρο αφορά την ιδέα της χρήσης των χριστουγεννιάτικων δέντρων για αναδάσωση. Δεν είμαι σίγουρος πως η ιδέα μπορεί να δουλέψει με έλατα, και δεν ξέρω σε τι άλλα προβλήματα μπορεί να σκοντάψει, γι’αυτό και την καταθέτω για συζήτηση και βλέπουμε. Έτσι όπως λειτουργεί σήμερα το σύστημα, οι δενδροπαραγωγοί παράγουν κάθε χρόνο μία εσοδειά η οποία καταλήγει στα σκουπίδια. Με ένα διαφορετικό μηχανισμό, και χωρίς να χρειαστεί να τους στερήσουμε το βιός τους, μπορούμε να κάνουμε την ετήσια σοδειά τους να προστίθεται κάθε χρόνο στη δενδροκάλυψη των βουνών της χώρας. Άσχημο είναι αυτό σαν στόχος;
Τους αποκάλεσα «χασάπηδες των δέντρων» στο σχόλιο 4 επειδή αυτή η τεράστια άσκοπη σπατάλη που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο με φορτίζει συναισθηματικά. Από μία άποψη αυτός ο χαρακτηρισμός είναι πολύ σκληρός και δεν τον αξίζουν. Από μία άλλη άποψη χασάπηδες των δέντρων είναι όχι μόνο αυτοί, αλλά και όποιος αγοράζει από αυτούς. Βέβαια, δεν θα λάμβανα τέτοιες θέσεις επισήμως, δηλαδή μέσα στο άρθρο.
Κρανιδιώτης Νάσος said
Απάντηση προς Θου Βου:
Τι εννοείς όταν λες «η περιβαλλοντική διαχείρηση στον ορθόδοξο χώρο» για να καταλάβω;
Αν η «περιβαλλοντική διαχείρηση» αφορά στα κτήματα, τα δάση και τις κοιλάδες που έχει στην κατοχή της ο οργανισμός που λέγεται «Εκκλησία», τότε αυτή η στάση δεν είναι οικολογική τακτική, αλλά συντήρηση των κεκτημένων, όπως καθένας από μας συντηρεί την περιουσία του για να την έχει. Εξ άλλου, η Εκκλησία με τα δισεκατομμύρια ευρώ κινητής και ακίνητης περιουσίας αδιαφορεί για το περιβάλλον – μην πείθεσαι από τους κάνα δυο παπάδες που είδες στα κανάλια μαζί με οικολόγους να δεντροφυτεύουν σε καμμένες εκτάσεις. Αν ήθελε η Εκκλησία, με τα χρήματα που διαθέτει θα έκτιζε – σε ένδειξη αληθινής αγάπης – τα κατεστραμμένα σπίτια των άμοιρων κατοίκων της Πελοποννήσου μετά τις καταστροφικές φωτιές που κατέκαψαν τα χωριά τους και θα δεντροφύτευε ολόκληρη την Πελοπόννησο. Αλλά δεν το κάνει, απλώς γιατί δεν ενδιαφέρεται παρά μόνον για το δικό της κέρδος, σαν κερδοφόρος εταιρεία που είναι.
Και όταν λες «ορθόδοξος χώρος» μήπως εννοείς τον ελλαδικό χώρο; Αν ναι, τρέφεις την ψευδαίσθηση ότι ζεις ακόμη στον μεσαίωνα του ορθόδοξου σκοταδισμού, διότι η Ελλαδίτσα δεν σκεπάζεται πλέον από την φοβέρα της ορθοδοξίας ή τουλάχιστον προσπαθεί να την αποβάλλει.
Ή μήπως πιστεύεις πως ο απλός, καθημερινός χριστιανός της πόλης, της κωμόπολης ή του χωριού (αν υπάρχουν άνθρωποι ακόμη στα χωριά) ενδιαφέρεται για το περιβάλλον περισσότερο από τον αθεϊστή της πόλης, της κωμόπολης ή του χωριού;
Εγώ που δεν ακολουθώ τις παραδόσεις αυτές, δεν θα αγοράσω φυσικό έλατο, γιατί σέβομαι το περιβάλλον. Η σύζυγός μου που λατρεύει τα χριστούγεννα θα στολίσει δέντρο στο σπίτι μας, δέντρο ψεύτικο, που αποθηκεύεται στο κουτί του και ξαναβγαίνει από αυτό, του χρόνου.
Έχω την εντύπωση ότι εσύ πλανάσαι πλάνην οικτράν, όταν πιστεύεις (αν πιστεύεις ή αφήνεις να εννοηθεί με τη φράση «η περιβαλλοντική διαχείρηση στον ορθόδοξο χώρο») ότι χριστιανός = οικολόγος. Τα γεγονότα σε διαψεύδουν και δεν το βλέπεις. Τα πεταμένα δεντράκια στους κάδους μετά το πέρας των εορτών είναι η απόδειξη ότι κάνεις λάθος. Αυτοί που τα πετούν στον κάλαθο των αχρήστων είναι χριστιανοί που εορτάζουν τη γέννηση του σωτήρας τους, αλλά δεν τολμούν να σώσουν ένα ζωντανό δεντράκι κάνοντας την κίνηση να μην το αγοράσουν.
Αν έχεις αντίθετη άποψη από όσα γράφω παραπάνω, σε παρακαλώ να την εκθέσεις με επιχειρήματα. Φοβούμαι, όμως, πως η πραγματικότητα επιχειραματολογεί εναντίον σου.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ said
Μπράβο, μπράβο … συγχαρητήρια !!!
Θου Βου said
Kρανιδιώτης
Για τη δήθεν «σφαγή» των ελάτων απαντήσαμε παραπάνω.
Τα πωλούμενα έλατα είναι πλέον δέντρα φυτωρίων που ανανεώνονται κάθε χρόνο και πώληση τους στηρίζει το εισόδημα των αγροτών της Χαλκιδικής που καλλιεργούν τα έλατα.
Πώς το λέμε, βρε αδελφε;Σαν ν αγοράζεις λουλούδια για το σπίτι σου που θα κρατήσουν μερικές μέρες και τα οποία μετά θα πετάξεις και θα ανακυκλωθούν πλήρως υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Βεβαίως προτιμότερο είναι να πάρεις μερικές γλάστρες με ζωντανά φυτά αλλά δεν είναι δα και προς θάνατο η αγορά ενός μπουκέτου λουλουδιών.
Ίσως θα έπρεπε να σκεφτείς ότι η χρήση χαρτιού στον εκτυπωτή μέχρι και την τουαλέτα είναι πολυ περισσότερο καταστροφική για το περιβάλλον από ότι η κοπή μερικών χιλιάδων δέντρων, καλλιεργημένων γι αυτό τον σκοπό σε φυτώρια.
για τα λοιπά:
http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1494
SimonSays said
Για πληροφορίες γύρω από τις ψευτοχριστιανικές ρίζες της γιορτής των Χριστουγέννων, προτείνω το παρακάτω βιβλίο: http://www.amazon.com/Trouble-Christmas-Tom-Flynn/dp/0879758481
Αν και γράφτηκε το 1993 παραμένει αρκετά επίκαιρο.
draminos said
Διαγόρα, κατάγομαι από τη Δράμα, αλλά έχω δει και γω κοντά στην Απολλωνία Χαλκιδικής μερικά χωράφια γεμάτα με τέτοια δενδρύλια. Είναι φυτώρια και σίγουρα εμάς περιμένουν οι καλλιεργητές να βγάλουν κάποιο εισόδημα. Στο χωριό μου πάντως, επειδή έχουμε 2 κυπαρισσοειδή στον κήπο, στολίζουμε το ένα κάθε χρόνο και γλυτώνουμε όλη την υπόλοιπη φασαρία που περιγράφεις.
Κρανιδιώτης Νάσος said
Θου Βου
Για τον ίδιο λόγο που πρέπει να περιορίσουμε την αλόγιστη κατανάλωση χαρτιού και να εντείνουμε την προσπάθεια ανακύκλωσής του, πρέπει να σταματήσουμε και την αγορά φυσικών δεντριλίων απλώς για χριστουγεννιάτικα στολίδια. Οι αγρότες στην Χαλκιδική – αν είναι οι μόνοι που καλλιεργούν με ελεγχόμενες καλλιέργειες τα δεντρίλια αυτά στον ελλαδικό χώρο – αλλά και όποιοι άλλοι αδράχνουν την ευκαιρία για να πουλήσουν έλατα αυτές τις μέρες και να κερδίσουν, ας καλλιεργήσουν κάτι άλλο για να ζήσουν. Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορούν!
Μας φτάνουν οι εμπρηστές που εγκληματούν για την εκμετάλλευση συνήθως της γης σε βάρος της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου.
για τα λοιπά:
Το άρθρο που μου προτείνεις καταπιάνεται με τις οικολογικές δραστηριότητες των μοναχών στα κτήματα και τις δασικές εκτάσεις που ανήκουν στις μονές και την εκκλησία. Όπως είπα και πριν, ο καθένας από μας φροντίζει την περιουσία του με τον καλύτερο τρόπο για να την διατηρήσει. Γενικότερη προσφορά των μοναχών και του εκκλησιαστικού οργανισμού στους δημόσιους δρυμούς, στις δασικές εκτάσεις που έχουν καεί και σε ό,τι δημόσιο δεν αποφέρει κέρδος δεν υπάρχει.
Για παράδειγμα, διαβάζουμε στο άρθρο ότι η Μονή Προφήτη Ηλία Ηλιοβουνίων, Φλάμπουρα Πρεβέζης καταπιάνεται με την βιολογική ιχθυοτροφία, για να καλύψει τις ανάγκες της και το πλεόνασμα το εξάγει στην Ιταλία (με σκοπό, φυσικά το κέρδος – δεν το δωρίζει στην τοπική κοινωνία).
Η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα, Άγιο Όρος
χρησιμοποιεί ήπιες μορφές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για να καλύψει τις δικές της ανάγκες σε ενέργεια περιορίζοντας τις δαπάνες της. (Μήπως δεν έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν στη δημιουργία ενός ηλιακού χωριού στην Χαλκιδική; Δεν τους συμφέρει, όμως να δωρίσουν πόρους σε τρίτους και έτσι το αποφεύγουν.)
Στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής (Χρυσοπηγής) Ν. Χανίων η καλλιέργεια γίνεται με βιολογικό τρόπο χωρίς χημικά και αποφέρει μεγάλες ποσότητες προϊόντων που (σύμφωνα με το άρθρο είναι κυρίως για εσωτερική κατανάλωση, παρά το γεγονός ότι το λάδι τυποποιείται και μάλλον πωλείται, δεν δωρίζεται). Και πάλι, όλα γίνονται για εσωτερική κατανάλωση και με σκοπό το κέρδος, όπως με τον ίδιο τρόπο πράττει κάθε αγρότης που καλλιεργεί βιολογικά προϊόντα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Οι μονές και οι μοναχοί προστατεύουν τις περιουσίες τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο συνειδητοποιημένοι για την προστασία του περιβάλλοντος χώρου των μονών τους, καλλιεργώντας βιολογικά, χρησιμοποιώντας ήπιες μορφές ενέργειας, εν γένει ακολουθώντας ανάλογες οικολογικές πρακτικές, αλλά μέχρι εκεί. Παραπέρα είναι περιουσία και κτήματα άλλων, δεν ασχολούνται αυτοί. Αν κάτι τους περισσεύει, το πωλούν και κερδίζουν και από αυτό. Και παράλληλα, χρησιμοποιούν κοινοτικά κονδύλια για την εφαρμογή των οικολογικών τους σχεδίων.
ΕΠΙΜΕΝΩ ότι για τα καμμένα δάση, λ.χ. της Πελοποννήσου αδιαφορούν. Δεν είναι κτήμα τους, ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο. Για τους πυροπαθείς και τους σεισμοπαθείς που διαμένουν ακόμη σε λυόμενα αδιαφορούν. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι του θεού, ούτε ο Χριστός είπε πως αξίζουν τη βοήθεια της εκκλησίας. Οι πυροπαθείς και σεισμοπαθείς είναι ευθύνη του ελληνικού κράτους. Ο θεός και οι επί της γης αντιπρόσωποί του ας κάνουν τα στραβά μάτια. Μην βγάλουν ένα ευρώ απ’ την τσέπη.
Κρίμα που δεν πείσθηκα. Οι πράξεις τους δεν με πείθουν.