Γνωμικό #117
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2008/11/15
«Μυστικιστής είναι κάποιος που επιθυμεί να κατανοήσει το σύμπαν, αλλά παραείναι τεμπέλης για να μελετήσει Φυσική.»
—Άγνωστος
Το πρωτότυπο: «A mystic is someone who wants to understand the universe, but is too lazy to study physics.»
Το αρχείο των γνωμικών φιλοξενείται στο atheoi.ORG: Αρχείο γνωμικών
Copyright © 2008 Διαγόρας ο Μήλιος | Όροι Χρήσης
Άρθρα μέσω RSS
Σχόλια μέσω RSS
Μόνο τα σχόλια αυτού του άρθρου μέσω RSS
Άρθρα μέσω email
Σχόλια μέσω email
Θου Βου said
@Διαγόρα
σόρρυ αλλά αυτοί οι ανώνυμοι σου,όλο παπαριές πετάνε…
«μυστικιστής» θεωρείται κι ο Ομάρ Καγιάμ κι ο Παράκελσος με τους αλχημιστές,οι θεμελιωτές της σύγχρονης χημείας
Ανορθόδοξος said
Με άρεζε το γνωμικό αυτό! Άντε, γιατί σαν πολύ τους έχουμε εκτιμήσει αυτούς τους ψευδοφιλόσοφους τσαρλατάνους…
Υ.Γ. Η αστρολογία θερείται κι αυτή πρόγονος της αστρονομίας. Μήπως να ξεκινήσουμε να πιστεύουμε και στα ζώδια;
Γιατρός Του Ικα said
Καλά ρε συ Θ.Β. ας παραδεχτούμε ότι για την εποχή του Ομάρ Καγιάμ και του Παράκελσου δεν ισχύει το γνωμικό.Αν λάβουμε μάλιστα υπόψιν ότι στην εποχή των ανωτέρω «μυστικιστών» δεν υπήρχε και φυσική μπαίνουμε σε σοβαρό προβληματισμό σε σχέση με το ποιός λέει παπαριές.
Διαγόρας ο Μήλιος said
Θου Βου, κατ’αρχήν, δεν ήξερα πως θεωρείται μυστικιστής ο Ομάρ Καγιάμ. Έπειτα, την εποχή του Παράκελσου και των αλχημιστών ο μυστικισμός ήταν γενικά ο κανόνας για όποιον αναζητούσε γνώση, οπότε θα ήταν μάλλον παράξενο αν αυτοί ήταν κάτι άλλο παρά μυστικιστές. Αλλά κι αυτό δεν έχει σημασία, γιατί αυτό που εννοούμε όταν αναφερόμαστε στο μυστικισμό εκείνης της εποχής είναι διαφορετικό από αυτό που εννοούμε όταν αναφερόμαστε στον μυστικισμό σήμερα.
Οι μυστικιστές του μεσαίωνα γενικά σπούδαζαν όσα μπορούσαν να σπουδάσουν, δεν απέφευγαν τη γνώση προτιμώντας την ομφαλοσκόπηση. Την εποχή εκείνη όμως, όλα όσα μπορούσε να σπουδάσει κανείς ήταν τόσο λίγα ώστε δεν αρκούσαν για να επιτευχθεί κάποια έστω και υποτυπώδης κατανόηση του κόσμου, κι έτσι οι άνθρωποι «συμπλήρωναν» τα κενά τους με αστρολογία και άλλες παρλαπίπες. Ακόμα κι αυτά όμως ήταν μία προσπάθεια εξήγησης του κόσμου χωρίς ανάγκη αναφοράς στην ακόμα μεγαλύτερη παρλαπίπα της θρησκείας, πράγμα ανώριμο μεν, προς τη σωστή κατεύθυνση όμως δε.
Τη σήμερον ημέρα που η γνώση είναι διάχυτη και η απόκτησή της ελεύθερη, η έννοια του μυστικισμού έχει αλλάξει, και όταν μιλάμε για μυστικιστές αναφερόμαστε σε ένα εντελώς διαφορετικό είδος ζώου: πρόκειται για άτομα που δεν ξοδεύουν καθόλου χρόνο με σπουδές και τέτοιες κοπιαστικές και αναποτελεσματικές μεθόδους απόκτησης γνώσης, παρά πηδάνε κατ’ευθείαν στη φώτιση, επειδή πολύ απλά έχουν κάποιο «χάρισμα» που εμείς οι υπόλοιποι κοινοί άνθρωποι δεν έχουμε. Είναι δε, συνήθως, πρόθυμοι να μοιραστούν ψήγματα της σοφίας τους με εμάς τους υπόλοιπους αδαείς, για κάποιο αντίτιμο πάντα.