Η χαρακωμένη μαύρη μερσεντές

(Περίληψη: ένα περιστατικό που μου συνέβη σήμερα, λόγω της συνήθειάς μου ως πεζός να προβαίνω σε φθορά κατά της περιουσίας των κάφρων που παρκάρουν πάνω στο πεζοδρόμιο.)

Υπάρχει ένα σούπερ μάρκετ στο οποίο σταματώ μερικές φορές στο δρόμο μου για το γραφείο για να αγοράσω προμήθειες. Γύρω από το σούπερ μάρκετ γίνεται, φυσικά, χαμός από τα φύρδην-μίγδην σταθμευμένα αυτοκίνητα, όπως άλλωστε και γύρω από κάθε σούπερ μάρκετ στην Αθήνα. Πολλές φορές είναι δύσκολο να περπατήσεις στο πεζοδρόμιο για να φτάσεις μέχρι την πόρτα, και ακόμα πιό συχνά είναι δύσκολο να αποχωρήσεις κουβαλώντας ψώνια. Το να αποχωρήσεις με καρότσι δε, εικάζω πως συνήθως θα πρέπει να είναι απολύτως ανέφικτο. Η κατάσταση έχει προ πολλού φτάσει σε αυτό που ονομάζεται «απροχώρητο».

Εγώ συνήθως σταθμεύω το δικό μου όχημα μακριά, (εκεί που δεν ενοχλεί κανέναν,) οπότε κάθε φορά για να φτάσω μέχρι την είσοδο έχω να κάνω αγώνα μετ’εμποδίων.