Kάθε νέο άρθροAutoschreck
Posted by Διαγόρας ο Μήλιος στο 2007/05/10
Ένας Γερμανός φίλος μου είχε πει πριν από πολλά χρόνια γιά έναν συμπατριώτη του ο οποίος, έχοντας απηυδήσει με τα αυτοκίνητα που στάθμευαν συνεχώς στα πεζοδρόμια, άρχισε να περπατάει πάνω τους. Όταν τελικά έλαβε δικαστική εντολή να μην το ξανακάνει αυτό, άρχισε να περπατά στη μέση του δρόμου.
Μετά από μία επίπονη αναζήτηση τελικά βρήκα τα ίχνη του. Ονομάζεται Michael Hartmann, και στο YouTube βρίσκεται ένα φιλμάκι διάρκειας 16 λεπτών γι’αυτόν. Κυρίες και κύριοι, απολαύστε το!
Διαβάστε επίσης: «Ο Ιός της Κυριακής», 1999: Ετσι θα πάρουμε την Πόλη.
Διαγόρας ο Μήλιος 
chris m. said
Ειναι ένας ήρωας
Σπύρος said
Ήρωας; Σύμβολο; Τρελός; Γραφικός; Νομίζω ότι φλερτάρει με την τρέλα. Αν ερχόταν από την Αθήνα, το φλερτ θα κατέληγε σε γάμο. Ζοφερές και οι εικόνες από το Μόναχο πάντως. Θεωρώ ότι στο σύντομο μέλλον θα δημιουργηθούν πραγματικά μέτωπα μεταξύ αυτοκινητιστών και μη στις μεγάλες δυτικές πόλεις.
chris m. said
Στην γερμανία πλεον δυσκολο να δεις αμαξι στο κεντρο μιας πολης, ποσο ακομα σε πεζοδρομιο. το βιντεο εγινε πριν 20 χρονια, μαλλον ειμαστε κ εμεισ 20 χρονια πισω. Δεν ειναι θεμα πολεμου, ειναι θεμα να παρουμε πισω αυτο που μας ανηκει, πεζοδρομια, πεζοδρομοι, διοδια για τα αυτοκινητα κλπ.
tsouk said
Ακραίος και ωραιος.Τελικα ομως κατάφερε κάτι?
Διαγόρας ο Μήλιος said
@Tsouk
Κατ’αρχήν, δεν νομίζω πως μπορεί να χαρακτηριστεί ακραίος, με κανένα ξεχείλωμα της έννοιας της λέξης, καθώς ο τύπος δεν προκαλούσε καν ζημιές στα αυτοκίνητα πάνω στα οποία περπατούσε. Ακραίο θα ήταν κάτι στο φάσμα που εκτείνεται από την απλή πρόκληση ζημιών στα αυτοκίνητα έως την ανατίναξή τους μαζί με οδηγούς, συνεπιβάτες, αθώους περαστικούς, κλπ.
Όσο για το περπάτημα στο δρόμο, ο Hartmann προέβαινε σε ολιγόλεπτες και μερικής μόνο έκτασης παρακωλύσεις της κυκλοφορίας, ενώ τα ακραία θα ξεκινούσαν από το να κατασκήνωνε στη μέση του δρόμου ή να αλυσσοδενόταν ανάμεσα στους στύλους των φαναριών έτσι ώστε να σταματά εντελώς την κυκλοφορία για ώρες. Κανείς δεν έχασε ραντεβού λόγω του Hartmann, κανείς δεν εμποδίστηκε από το να φτάσει στον προορισμό του. Ας μην εξευτελίζουμε την έννοια του ακραίου.
Αντιθέτως, ακραία είναι η κατάσταση στην οποία ο Hartmann εναντιώθηκε, γιατί κάθε μέρα πολλοί άνθρωποι ανά την υφήλιο θυσιάζονται στο βωμό της ελευθερίας του αυτοκινήτου, και εκατομμύρια άνθρωποι εμποδίζονται από το να χαρούν τη ζωή τους ζώντας σε πόλεις στις οποίες μόνο τα αυτοκίνητα έχουν δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης.
Ο Michael Hartmann μας έδειξε πως όχι μόνο ο ίδιος έπραττε το απόλυτα λογικό και δίκαιο, αλλά επίσης και πως όλοι εμείς που δεν πράττουμε το ίδιο είμαστε δειλοί, νωθροί, αποχαυνωμένοι από τον εκφυλιστικό τρόπο ζωής μας, εξοικειωμένοι με την εξαθλίωσή μας, συμβιβασμένοι με την καταπάτηση βασικών ελευθεριών μας, και άξιοι της τύχης μας.
Δεν γνωρίζω αν κατάφερε κάτι ο Hartmann στην πόλη του Μονάχου όπου δραστηριοποιήθηκε πριν από είκοσι χρόνια, (θα προσπαθήσω να το μάθω στις προσεχείς ημέρες,) αλλά αφού υπάρχουν άτομα σήμερα σαν κι εμένα και τον Chris M. (και ίσως και τον Σπύρο) που μιλάνε γι’αυτόν και τον θεωρούν ήρωα και επιθυμούν να οργανωθούν για να κάνουν συστηματικά αυτό που εκείνος έδειξε πρώτος, ε, τότε σίγουρα κατάφερε κάτι.
Karolos said
Σ’ευχαριστώ, Διαγόρα.
Μετά από τόση εμπειρία στη Γερμανία, έζησα για να το δώ κι αυτό. Αν δεν υπήρχαν οι πινακίδες των αυτοκινήτων και μερικές γνώριμες περιοχές, δεν θα πίστευα ποτέ ότι αυτή η πόλη είναι το Μόναχο, έστω και πριν 20-25 χρόνια.
Φαίνεται όμως πως κάτι λίγο ο υπέροχος Hartmann, κάτι λίγο τα βιβλία του Δημοτικού, βοήθησαν στο να μην υπάρχει σήμερα αυτό το αίσχος.
Σ’ευχαριστώ και πάλι,
Κάρολος
Ο Μαύρος Γάτος said
Εκπληκτικό! Στο κλέβω πάραυτα Σ;)))))))
Αγγελόπουλος Σπύρος » Blog Archive » Autoschreck said
[…] όμως, δεν είναι ο πρώτος στο είδος του! Ο Διαγόρας, γράφει για ένα φίλο του από τη Γερμανία, ο οποίος του είχε πει […]
Ιός, 1999: «Ετσι θα πάρουμε την Πόλη» « Διαγόρας said
[…] γνωρίζετε ήδη περί τίνος πρόκειται, οι υπόλοιποι δείτε πρώτα το Autoschreck και επιστρέψτε εδώ για το πολύ ενδιαφέρον αυτό […]
Mitsos apo makria said
Απίστευτο !!! Στην Ιαπωνία, γιά να αγοράσει κάποιος
αυτοκίνητο, χρειάζεται να διαθέτει ένα και μοναδικό πράγμα.
Μόνιμη θέση στάθμευσης (ιδιόκτητη ή ενοικιασμένη).
Δεν υπάρχει αυτοκίνητο παρκαρισμένο σε δρόμο, παρά
μόνο εκεί που έχει οριστεί από τους δήμους (με παρκόμετρο)
και γιά μία το πολύ ώρα. Και να πάς να ξαναρίξεις κέρματα,
το μηχάνημα …δεν μασάει. Μόνο αν μετακινήσεις το όχημα
μπρός – πίσω. Αποτέλεσμα: το 95% των ιδιοκτητών ΙΧ
χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι υπόλοιποι,
πληρώνουν στα ιδιωτικά πάρκινγκ περί τα 50 ευρώ γιά
μισή μέρα (κέντρο Τόκιο, Οσάκα κλπ).
RooF said
Δείτε και αυτή την ομάδα http://www.streetpanthers.gr/ εγω εδω και καιρό κολλάω αυτοκόλλητα στους γαιδαρους.
Πάνος said
Σωστός ο Μιχάλης!
Kostas said
Ο Χάρτμαν (ελληνιστί: «σκληρός άντρας»)
το 1988 είχε τραυματιστεί σοβαρά όταν
κάποιο αμάξι τον χτύπησε στην άκρη
τού δρόμου. 11 ολόκληρες μέρες ήταν
σε κώμα! Πολλοί λοιπόν συνέδεσαν
την ακτιβιστική συμπεριφορά του με το
ατύχημα εκείνο, κάτι που ο ίδιος πάντως
αρνήθηκε κατηγορηματικά. Όταν τελικά
παραπέμφθηκε για ψυχιατρική εξέταση,
οι τρελογιατροί του είπαν: «Πρέπει να
δούμε αν θα χρειαστεί να μείνετε εδώ
ή αν θα πάρετε βραβείο Νόμπελ.»!
Η ιστορία του δε, μπήκε ακόμα και στο
βιβλίο εκμάθησης Γερμανικών τής
Μεσαίας Βαθμίδας «Unterwegs»!
Kostas said
Την αποθέωση πάντως τού ακτιβισμού
κατά τής κυριαρχίας τού αυτοκινήτου
τη βλέπουμε στον «λύκο της στέπας»
τού Έσσε («Εύθυμο κυνηγητό, υπέροχο
κυνήγι με αυτοκίνητα», σ. 241-253).
Απίστευτες σκηνές!
mamastodromo said
Διαγόρα είναι τέλειο!
Θα ήθελα να το προωθήσω – αν δεν έχεις αντίρρηση.
Διαγόρας ο Μήλιος said
«Μαμά στο δρόμο», φυσικά και δεν έχω καμία αντίρρηση! Παρακαλώ διάδωσέ το!
mamastodromo said
Έγινε. Είναι εδώ: http://mamastodromo.blogspot.com/2011/01/blog-post_25.html. Ευχαριστώ.